مظلومیت کودکان در جاده ها

 سالانه 6 هزار کودک در جاده های کشور کشته می شوند، این وضعیت نگران کننده از شیوه رانندگی در جاده های کشور را نشان می دهد که حتی جان کودکان نیز دراین جاده ها در امان نیستند.

به گزارش ایرنا، به طور قطع همه ما کودکان را دوست داریم به ویژه آنکه این کودکان فرزندان ما باشند. اما به نظر می رسد در جاده ها و در حال رانندگی فراموش می کنیم که آنان در کنار ما برای رسیدن به مقصد، بازی و شادی در مسافرت سر از پا نمی شناسند.

هر سال 15 هزار و 350 نفر در حوادث رانندگی جان خود را از دست می دهند که به گفته مرتضی حاجی مدیر عامل سازمان جهانگردی و اتومبیل رانی کشور، 6هزار نفر آنان را کودکان تشکیل می دهند. این کودکان در شیوه رانندگی هیچ تقصیر و دخالتی ندارند اما از اصلی ترین قربانیان این حوادث هستند.

مساله رانندگی ما نیازمند یک آموزش فراگیر و فرهنگسازی سراسری است و باید در این زمینه محتوای آموزشی مناسب تدوین و تهیه شود.

در بحث جاده ها و تصادفات جاده ای به مانند خیلی از چیزها، کودکان مقصر نیستند بنابر این باید محتوای آموزشی شیوه رانندگی و چگونگی حضور در جاده ها را به بزرگترها آموزش داد.

اما می توان محتوایی تنظیم و تدوین و در مدارس ارایه کرد که کودکان مقررات و قوانین راهنمایی و رانندگی را به بزرگترها گوشزد کنند همانطور که چند دهه پیش در اجرای طرح همیار پلیس در مدارس چنین وظیفه ای داشته اند.

همیار پلیس با کمک پلیس و مدارس ایجاد شد که حدود سه دهه قبل در مدارس اجرا شد و ثمرات خوبی از نظر کاهش تلفات رانندگی در جاده ها داشته است. در اجرای آن طرح، دانش آموزان به عنوان همیار پلیس در تعطیلات نوروز و تابستان آنچه که در مدارس و در قالب کارگاه های آموزشی در باره چگونگی رعایت قواعد راهنمایی و رانندگی فراگرفته بودند به بزرگترها و والدین خود در طول رانندگی جاده ها یادآوری می کردند.

رانندگی در جاده ها به فرهنگ خاص نیازمند است که باید آن را در قالب های مختلف از جمله رسانه ها و تبلیغات شهری و برون شهری ارایه کرد. حتی در این تبلیغات یک پوستر هنرمندانه می تواند در ذهن رانندگان اثرگذار باشد بنابر این در این راه باید از همه هنرهای بهره گیری کنیم.

واقعیت این است که ما از نظر فرهنگ رانندگی هنوز با استانداردهای بین المللی فاصله داریم. تلفات جاده های ما نسبت به تعداد خودروهای کشور، بسیار زیاد است در حالی که کشورهای اروپایی با تعداد خودروهای خیلی بیشتر، استثنائا! از این نظر از ما خیلی عقب تر هستند.

برای کاهش تلفات راهنمایی و رانندگی باید از هر راهی استفاده کرد که بهره گیری از کودکان و دانش آموزان برای کاهش آن یکی از راه ها است. در رانندگی اگر به خودمان رحم نمی کنیم لااقل به کودکان و فرزندانمان که امید آینده ما هستند رحم کنیم.

تصور کنید زندگی بدون کودکان و فرزندانمان چه لذتی دارد ما تمام سختی ها و مشکلات را در راه فرزندانمان به جان می خریم و چگونه حاضریم در جاده ها به آنان آسیبی برسد. فرزندانمان از ما می خواهند درست رانندگی کنیم تا آسیب نبینیم و نبینند، آیا این انتظار زیادی است.

زندگی یک روز بدون فرزند و کودکانمان را تصور کنید، آیا یک لحظه زود رسیدن به مقصد، در مقابل جان فرزندان و کودکانمان ارزش دارد؟ فقط یک لحظه فکر کنیم.