◄ رنو رقیب یا شریک خودروسازان داخلی
طبق وعده مدیرعامل ایدرو، رنو فرانسه در اوایل سال آینده فعالیت مستقل خود را در ایران آغاز میکند. این اتفاق در حالی میافتد که بروز چند نشانه مهم طی هفتههای گذشته، از احتمال همکاری رنو با دو غول خودروسازی ایران خبر میدهد.
طبق وعده مدیرعامل ایدرو، رنو فرانسه در اوایل سال آینده فعالیت مستقل خود را در ایران آغاز میکند. این اتفاق در حالی میافتد که بروز چند نشانه مهم طی هفتههای گذشته، از احتمال همکاری رنو با دو غول خودروسازی ایران خبر میدهد.
تابستان امسال ایدرو و رنو پس از کلی مذاکره و کشوقوس، سرانجام قرارداد همکاری مشترک خود را امضا کردند تا طبق آن، خودروساز فرانسوی امکان حضوری مستقل را در صنعت خودرو ایران پیدا کند. بر این اساس، ایدرو، رنو و یک هلدینگ متعلق به بخش خصوصی، سهامداران حاضر در این قرارداد را تشکیل میدهند و بهاحتمال فراوان و آنطور که منصور معظمی معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت عنوان کرده تا دو ماه دیگر فاز اجرایی قرارداد موردنظر کلید خواهد خورد. این در شرایطی است که بروز چند نشانه و سیگنال مهم مبنیبر مشارکت خودروسازان داخلی در قرارداد جدید رنو، حضور مستقل خودروساز فرانسوی را در ایران زیر سؤال خواهد برد. اگر بنا باشد ایرانخودرو یا سایپا وارد قرارداد فعلی رنو با ایدرو شوند، دیگر حضور مستقل این شرکت در صنعت و بازار خودروی کشور معنایی نخواهد داشت، زیرا دست خودروساز فرانسوی برای رقابت سفتوسخت با غولهای جاده مخصوص بسته خواهد شد.
از سوی دیگر اما این احتمال نیز وجود دارد که رنوییها ضمن حفظ استقلال خود در قرارداد فعلی (قرارداد با ایدرو)، در قالب مشارکتی جدید وارد همکاری مشترک با خودروسازان داخلی شوند. در این صورت، اگرچه میتوان تا حدی نسبت به استقلال رنو در ایران (بهواسطه قرارداد با ایدرو) امیدوار بود، ولی قطعاً حضور مستقل این شرکت در خودروسازی و بازار کشور به چالش کشیده خواهد شد. این در حالی است که رنوییها با توجه به تجربیات قبلی در همکاری با خودروسازان ایران (قرارداد پلتفرم مشترک X۹۰)، چندان تمایلی به تکرار همکاری با ایرانخودرو و سایپا نداشته و درنهایت به سراغ ایدرو رفته و با این سازمان قرارداد بستند. درواقع رنو قصد داشت و شاید هنوز هم دارد که بهصورت مستقل در خودروسازی ایران فعالیت کند تا بتواند ضمن پیادهسازی فرهنگ جهانی خود در صنعت و بازار خودرو کشور، رقابتی نسبی را نیز با شرکتهای خودروساز داخلی کلید بزند. حالا اما به نظر میرسد رنوییها تا حدی از این موضع خود کوتاه آمده و به این نتیجه رسیدهاند (شاید هم آنها را به این نتیجه رساندهاند) که برای پیشبرد اهداف کلی خود در بازار ایران، همچنان در کنار ایرانخودرو و سایپا قرار داشته باشند.
شانس سایپا بیش از ایرانخودرو
اما ببینیم نشانهها و سیگنالهای احتمال مشارکت دوباره خودروسازان ایرانی و رنو چیست؟ ابتدا از ایرانخودرو شروع کنیم، شرکتی که در اوایل امضای برجام به نظر میرسید شانس اول شراکت جدید با رنو باشد. بر این اساس، گفته میشود ایرانخودرو برای تکمیل سبد محصولات خود، به دنبال مشارکت با رنو بوده و قصد داشت مدل کوئید را که خودرویی نسبتاً ارزان بهشمار میرود، میهمان خطوط تولید خود کند. درواقع زمزمههایی مبنیبر مشارکت رنو و ایرانخودرو وجود داشته و البته میل همکاری بیشتر از ناحیه طرف ایرانی بوده است.
این در حالی است که نشانهها و سیگنالها بیشتر سایپا را در جایگاه شریک احتمالی رنو در آینده نزدیک قرار میدهد. اولین نشانه در این ماجرا، به «سایت بنرو» و قطعی شدن واگذاری آن به رنو مربوط میشود. دریکی از مهمترین بندهای قرارداد رنو و سازمان گسترش، مقررشده بنرو (سایت تولیدی متعلق به سایپا و مستقر در شهرستان ساوه)، به ازای طلب ایدرو از سایپا و بهعنوان آورده سازمان گسترش در قرارداد موردنظر، در اختیار خودروساز فرانسوی گذاشته شود. این در حالی است که انتقال بنرو در دوران مدیریت قبلی سایپا (مدیرعاملی مهدی جمالی)، به بنبست خورد و اجرایی نشد و در ادامه باوجود تغییرات مدیریتی در سایپا، عنوان شد سهامداران راضی به از دست دادن سایت موردنظر نیستند.
به گزارش دنیای اقتصاد، همان زمان گفتوگویی از محسن صالحی نیا معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت منتشر شد و وی تأکید کرد اگر سهامداران سایپا با این «مشارکت» (انتقال «بنرو» به رنو) موافقت نکنند، این موضوع منتفی خواهد بود. وی این را هم گفت که در حال حاضر سهامداران مخالف بوده و ایدرو بهدنبال سایتی دیگر برای واگذاری به رنو است. در ادامه اما شرایط به شکلی پیش رفت که سهامداران ناگهان راضی و خبرهایی مبنیبر به جریان افتادن دوباره پرونده بنرو و رنو منتشر شد. در حال حاضر نیز گفته میشود انتقال بنرو به خودروساز فرانسوی قطعی شده و این موضوع ذهنها را به سمت توافقی خاص میان رنو و سایپا برده است. به عبارت بهتر، به نظر میرسد سایپاییها واگذاری بنرو را به رنو، منوط به همکاری مشترک خودروساز فرانسوی با خود کردهاند. حال این همکاری یا در قالب قرارداد فعلی رنو و ایدرو است یا بهصورت مشارکتی دیگر میان خودروساز فرانسوی و سایپا شکل خواهد گرفت.
اما نشانه دیگر مبنیبر پیوند احتمالی میان رنو و سایپا، تمایل و علاقه شدید مدیرعامل این شرکت مبنیبر مشارکت با خودروسازان بزرگ دنیا است. محسن قاسم جهرودی در اظهارات خود بر لزوم همکاری مشترک با خودروسازان خارجی بهخصوص اروپاییها تأکید و دراینبین، «رنو» یکی از گزینههای مشارکت بهحساب میآید. وی حتی بهتازگی در گفتوگویی ضمن اعلام حمایت از تشکیل قطب سوم خودروسازی در کشور، بهنوعی از حضور جدید رنو در ایران استقبال کرد و این موضوع، فرضیه همکاری مشترک سایپا و رنو را قویتر میکند. درواقع اگر قرار بود رنو مشارکتی با سایپا نداشته باشد، شاید مدیرعامل سایپا در مقام حمایت از این خودروساز برنمیآمد، زیرابه هر حال رنو در صورت حضور کاملاً مستقل در ایران، به رقیبی قدرتمند برای خودروسازان داخلی تبدیل و آنها را به چالش خواهد کشاند؛ بنابراین به نظر میرسد صلح فعلی سایپا و رنو با مشارکت احتمالی آنها در آینده بیارتباط نیست.