ممنوعیت واردات واگن از نگاهی دیگر

اگرچه هدف این تفکر، حمایت از تولید داخلی است اما نباید فراموش کنیم که برخی مشکلات، موجب می‌شود شرکت‌های ریلی خرید واگن‌های خارجی را ترجیح دهند. 

یکی از مهم‌ترین مشکلات در ارتباط میان شرکت‌های حمل‌ونقل ریلی (به‌عنوان مصرف‌کنندگان واگن) و شرکت‌های تولیدکننده واگن در داخل کشور این است که تولید واگن در ایران به‌طور تقریبی هم‌قیمت با اروپا تمام می‌شود، در حالی‌که واگن‌های تولید ایران، کیفیت تولیدات اروپایی را ندارد. 

یک دستگاه واگن تولیدی بهترین واگن‌سازان دنیا در اروپا ازجمله کشورهای سوئیس و آلمان را می‌توان با حدود ۸۰۰هزار یورو خریداری کرد. این واگن‌ها از لحاظ کیفیت، دکوراسیون که در جذب مسافر بسیار موثر است و سرعت سیر، بسیار پیشرفته‌تر از واگن‌های تولیدشده در شرکت‌های ایرانی هستند.

 از سوی دیگر واگن تولید شده از سوی واگن‌سازان داخلی، با وجود کیفیت پایین‌تر نسبت به محصول خارجی، قیمتی مشابه نمونه خارجی دارد؛ تولیدکنندگان داخلی یک واگن را حدود ۷۰۰هزار یورو به مشتری می‌فروشند.

البته این نکته را نیز نباید فراموش کرد که خریدهای خارجی این مزیت را دارند که در آنها تولیدکننده به خریدار فاینانس می‌دهد اما در داخل، واگن‌سازان انتظار دارند تمامی پول همان ابتدای کار به آنها پرداخت شود تا شروع به تولید کنند.

 این مسائل از جمله دلایلی است که موجب می‌شود بسیاری از شرکت‌های ریلی ایران، خرید خارجی را به خرید از تولیدکنندگان داخل کشور ترجیح دهند. 

یکی دیگر از مشکلاتی که در صنعت ریلی وجود دارد، تاکید مسئولان بر وارد نکردن واگن دست دوم است، در حالی که استفاده از واگن‌های نو، به دلیل افزایش هزینه‌های شرکت حمل‌ونقل ریلی، موجب افزایش نرخ بلیت قطار می‌شود؛ آن هم در شرایطی که در سال‌های اخیر آمار مسافران قطار کاهش داشته است و نرخ بلیت قطار در برخی مسیرها و برخی قطارها آنقدر افزایش یافته که فاصله بین نرخ بلیت قطار و هواپیما کمتر شده و بخشی از مسافران قطار به سفرهای هوایی تمایل پیدا کرده‌اند.

مهرداد فرشیدی - کارشناس حمل‌ونقل