◄ سفر با قطار اتوبوسی به مشهد/ قطار کوپه ای برای مشهد بهتر است یا اتوبوسی؟
کمتر از یک ماه و نیم به آغاز سفرهای نوروزی مانده و خانواده های ایرانی خود را برای این سفرها آماده می کنند.
کمتر از یک ماه و نیم به آغاز سفرهای نوروزی مانده و خانواده های ایرانی خود را برای این سفرها آماده می کنند.
به گزارش تین نیوز ، در بین شهرهای ایران، مشهد به عنوان یکی از مهمترین مقاصد سفرهای نوروزی همواره پذیرای خیل عظیمی از مسافران بوده است.
این شهر به دلیل بهره مندی از امکانات مختلف حمل و نقلی از جمله حمل و نقل ریلی، هوایی و جاده ای، مسافران را برای انتخاب وسیله حمل و نقل با گزینه های متعددی مواجه می کند.
در بین گزینه های مختلف موجود برای سفر به مشهد، حمل و نقل ریلی و قطار یکی از اولین انتخاب های مسافران محسوب می شود و آمارها بیانگر استقبال مناسب مسافران از سفر با قطار به مشهد است.
این در حالی است که سعید قصابیان کارشناس حمل و نقل به تین نیوز می گوید: هنوز هم این معما برای بنده حل نشده است که چرا قطاری که از تهران به مقصد مشهد حرکت می کند به صورت اتوبوسی طراحی می شود؟
وی گفت: چرا به فرهنگ مسافران زیارتی (به مقصد مشهد و دیگر شهرهای زیارتی) توجه نشده است؟
قصابیان عنوان کرد: عرف زائران، مسافرت به صورت خانوادگی است. کوپه قطار، مطلوب ترین گزینه برای خانواده است. در بسته است و دور از حضور غریبه.
این کارشناس افزود: برای زائران بهتر است که غروب سوار قطار بشوند و صبح فردا به مشهد برسند و یک شب پول اقامت ندهند. در برگشت هم همین طور. سرعت قطار به هیچ وجه دغدغه زائر مشهد نیست. سریع تر به مشهد برسد که چه بشود؟
قصابیان تاکید کرد:به همین دلیل تلاش برای کاهش زمان چنین سفری نه تنها دلخواه مسافر نیست بلکه ممکن است موجب انصراف او از سفر ریلی بشود.
او گفت: معلوم نیست طراحان ترن ست، الگوی کدام کشور اروپایی را در ذهن داشته اند که وعده سفر 6 ساعته به مسافر مشهد می دادند؟
قطارهای اتوبوسی
این اظهارات در حالی مطرح شده که در تعریف قطارهای اتوبوسی نیز آمده است که این قطارها برای جابه جایی بین شهرها با فاصله کوتاه و یا شهرهایی که تردد مسافر بین آن ها زیاد است، به کار می رود.
عدم امکان استراحت در قطار
در قطارهای اتوبوسی که صندلی ها مانند اتوبوس در کنار هم قرار گرفته اند امکان استراحت مسافران به شکل قطارهای کوپه ای،فراهم نیست و آنان مجبور هستند در زمان سفر بنشینند.
با توجه به اینکه عمدتا قطارهای اتوبوسی برای مسافت های سه تا 6 ساعته طراحی شده، اگر مدت زمان سفر بیش از این زمان به طول بینجامد، سفر مسافران توام با خستگی خواهد بود.
به یک نکته مغفول مانده در صحبت جناب قصابیان اشاره کنم:
ظرفیت کامل یک واگن قطار کوپه ای 40 نفر است (قابل افزایش به 60 نفر)، در حالیکه ظرفیت کامل یک واگن اتوبوسی 108 نفر است.
از دید کلان و در ایام پیک، این قطار صرفنظر از ساعت حرکت آن، گزینه نامناسبی برای سفر به مشهد نیست چرا که حجم مسافر بیشتری را جابجا میکند.
متاسفانم برای طرح این مطالب که بدون هیچ پشتوانه علمی و یا آماری داده میشود . شاید بهتر بود آمارهای سفر با ترنست و یا حتی اتوبوسی دوطبقه رو مطالعه می کردید. به هر حال مهمترین حق مسافران در سفر به هر نقطه ای از ایران داشتن حق انتخاب است از مجموعه تین نیوز توقع بیشتری داریم. موفق باشید
جناب کاتبی سلام. آنچه از بنده نقل شده مقایسه قطار اتوبوسی و کوپه ای است و بر ترنست تاکید زیادی نداشته ام اما حالا که متاسف شده اید و نگران پشتوانه علمی و آمار ترنست هستید به عرض میرسانم که :
الف) اگر به کشور های اروپایی سفر کرده باشید حتما دیده اید که قطار های سریع و مسافت کوتاه ( مخصوص فعالان اقتصادی ) را بصورت اتوبوسی طراحی میکنند اما قطار های طویل المسیر و یا توریستی عمدتا بصورت خواب هستند. انصافا کجای دنیا دیده اید که برای یک مسیر 900 کیلومتری قطار اتوبوسی بگمارند؟ از کجا آورده اند که این فاصله 900 کیلومتری در 6 ساعت طی بشود (آنچه به مسافر قول داده بودند) ؟
ب) در سایت راه آهن به آمار قطار های به طرف مشهد مراجعه فرمایید. چند قطار اتوبوسی و چند قطار کوپه ای ست؟ درصد ناچیز قطار اتوبوسی نسبت به کوپه ای را ملاحظه بفرمایید.همیشه چنین بوده.این علامت شکست پروژه ترنست نیست؟ اگر این پروژه موفق است چرا بیست رام به چهل رام توسعه پیدا نکرد؟
ج) شکست این پروژه در مرحله تولید هم آموزنده است. بیست رام قطار در بیست سال تحویل شد. احتمالا قطار اول قطار بیستم قطار را ندید چون در قبرستان حضور داشت.
د) از آنجا که به آمار علاقه دارید لطفا به آمار ترنست های موجود در قبرستان قطار ها توجه بفرمایید؟ علت واماندگی را حتما جستجو کنید.
ذ) از آنجا که در جستجوی پشتوانه علمی میگردید سری به محل تعمیر ترنست ها بزنید و علم و دانش و تجربه و مدیریت را در تعمیر و نگه داری این سرمایه های ملی ببینید. اینها همه علامت شکست این پروژه هستند اگر واقع بین باشید. در کجای دنیا قطار به این حساسیت را روی چاله سرویس تعمیر میکنند و گیربکس و موتور را با لیفتراک جابجا میکنند و روی زمین قرار میدهند؟ از وضعیت فجیع تامین قطعات یدکی این قطار ها اطلاع دارید؟ از آمار دود کردن موتور این قطار ها در مسیر اطلاع دارید؟ آیا در چنین وضعیت فجیعی انتخاب مسافر ترنست است؟ اصلا میشود از حق انتخاب صحبت کرد؟
ر) این پروژه از لحاظ اقتصادی هم از همان اول شکست خورده بود. روزی که این قطار پا به عرصه بهره برداری گذاشت قیمت تمام شده بلیطش سه برابر قطار های معمولی بود. به ضرب و زور سوبسید این قطار را زنده نگه داشتند و حالا که کفگیر سوبسید به ته دیگ خورده این قطار هم رو به موت رفته.در مورد هزینه – درآمد این قطار ها از مدیر عامل سابق و رئیس هیئت مدیره رجا سوال کنید. ترنست کابوس مدیر عامل رجاست.هر چه ترنست کمتری اعزام کنند ضرر کمتری بالا می آید!!!
ز) واقع بین باشید . بزرگی کردن در عرصه قطار های سریع السیر اسبابی دارد که فراهم نکرده اید. بجای اصرار بیهوده بر یک پروژه شکست خورده علل این شکست را تحلیل بفرمایید تا بار دیگر گرفتار آن نشوید. در این کار تعجیل کنید که دارند قطار سریع السیر اصفهان را به ریش این مردم بی نوا می بندند.
پایدار باشید.
زمانی که ترنست ها در مسیر مشهد تردد داشتند همیشه پرمسافر بودند(مخصوصا با زیاد شدن تاخیر پروازها).
اتفاقا حرکت شش صبح از تهران و ورود به مشهد همزمان با موعد تحویل اتاق هتل، یکی از مطلوبیت های سفر با ترنست بود.
علاوه بر استقبال از طرف خانواده ها، برخی افراد مثل تجار، کسبه، و حتی تولیدکنندگان قطعات که برای خرید/فروش کالا یا قرارداد کاری قصد داشتند کمتر از یکروز در مشهد حضور داشته باشند و ضمنا سفرشان از نظر اقتصادی نیز بصرفه باشد از متقاضیان پر و پا قرص ترنست بودند.