◄ این مناطق پرریسک‌ترین مناطق تهران در زمان زلزله احتمالی هستند
دارآباد، گلاب دره، فرحزاد، تجریش، قیطریه، دربند و حصارک به‌دلیل مساحت زیاد بافت فرسوده و قرارگیری در حریم گسل‌های شمال تهران دارای بیشترین ریسک در زلزله احتمالی پایتخت هستند.
دارآباد، گلاب دره، فرحزاد، تجریش، قیطریه، دربند و حصارک به‌دلیل مساحت زیاد بافت فرسوده و قرارگیری در حریم گسل‌های شمال تهران دارای بیشترین ریسک در زلزله احتمالی پایتخت هستند.
به‌گزارش تین‌نیوز به نقل از وزارت راه و شهرسازی، بنابر مطالعات مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی در محله‌های یادشده، ریسک زلزله به‌مراتب بیشتر است و توجه جدی‌تری را درزمینهٔ کاهش ریسک نسبت به سراسر کشور، می‌طلبد.
بررسی وقوع زلزله‌های سترگ چند دهه اخیر ایران‌زمین نشان می‌دهد که خوشبختانه در کلان‌شهرها و یا در حواشی آنها زلزله‌های مهیبی رخ نداده است و وقوع حوادث لرزه‌ای مانند ورزقان و ازگله کرمانشاه نهیب واضحی است که در مورد ریسک زلزله به‌خصوص در کلان‌شهرها بسیار هوشیار باشیم. به همین مناسبت، با نگاهی به وضعیت بافت‌های فرسوده و برج‌های ساختمانی در کلان‌شهر تهران، میزان خطرپذیری لرزه‌ای را در تهران با صاحب‌نظران این عرصه به واکاوی کرده‌ایم که نتایج مطالعات مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی در این رابطه تشریح شده است.
محمد شکرچی‌زاده رئیس مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی در رابطه با بافت‌های فرسوده و ساختمان‌های بلندمرتبه و ریسک لرزه‌ای آنها گفت: این بافت‌ها، گونه‌های قدیمی و فاقد استحکام، تاریخی و سکونتگاه‌های غیررسمی را در برمی‌گیرد. براساس آمار ۱۳۹۵، مساحت شهر تهران حدود ۶۲۱۰۰ هکتار و جمعیت آن بالای هشت میلیون نفر برآورد شده است.
به گفته شکرچی‌زاده تعداد واحدهای مسکونی شهر تهران درحال‌حاضر اندکی بیش از ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار واحد تخمین زده می‌شود. از مجموع مساحت شهری تهران، ۳۲۶۸ هکتار آن طبق تعریف شورای‌عالی شهرسازی و معماری، به بافت فرسوده تعلق می‌گیرد که تقریباً ۵ درصد مساحت شهری را در برمی‌گیرد.
همچنین در این مساحت حدود ۱۵ درصد مردم شهر تهران زندگی می‌کنند، جمعیت ساکن این بافت حدود ۱ میلیون و ۲۵۰ هزار نفر است که در ۲۶۲ هزار واحد مسکونی واقع در بافت فرسوده زندگی می‌کنند. علاوه‌بر بافت فرسوده، براساس آمارهای موجود، حدود ۱۵ هزار هکتار بافت ناکارآمد در کلان‌شهر تهران وجود دارد که جمعیت ساکن در آن بالغ‌بر ۲ میلیون و ۹۰۰ هزار نفر می‌باشند که در بیش از ۶۳۵ هزار واحد مسکونی سکنی گزیده‌اند.
این مقام مسئول با تأکید براین مطلب که مبنای شناسایی بافت‌های فرسوده، بلوک‌های شهری هستند، خاطرنشان کرده است: بلوک ناپایدار، بلوکی است که حداقل ۵۰ درصد بناهای آن ازنظر سازه‌ای غیر مقاوم باشد. بلوک نفوذناپذیر، بلوکی است که حداقل ۵۰ درصد عرض معابر آن کمتر از ۶ متر است و بلوک ریزدانه، بلوکی است که حداقل ۵۰ درصد قطعات (پلاک‌ها) آن دارای مساحتی کمتر از ۲۰۰ مترمربع است.
به گفته شکرچی‌زاده، بافت‌های فرسوده مصوب، بلوک‌های شهری هستند که دارای سه شرط فوق باشند.
براساس اعلام مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، ریزدانگی این بافت‌ها، استحکام ناکافی ساختمان‌ها و موقعیت قرارگیری درصد عمده‌ای از مساحت این بافت‌ها که در زمین‌هایی با خاک نرم و یا در دامنه‌های پرشیب واقع‌شده‌اند، موجب افزایش میزان آسیب‌پذیری و ریسک زلزله در شهر تهران شده است. در بهترین شرایط دراثر وقوع زمین‌لرزه با بزرگی ۷ تا ۷.۳ در تهران و یا حواشی نزدیک آن تصور می‌رود که حدود نیمی از ساختمان‌های واقع در بافت‌های فرسوده شهر، تخریب شود و این امر، به تنهائی، دلالت کافی بر ریسک بالای لرزه‌ای کلان‌شهر تهران دارد.
