◄ این خط‌‌آهن چگونه ترانزیت ایران را متحول می‌کند

ما با ترکیه 20 میلیارد دلار مبادله داریم که به 30 میلیارد دلار خواهد رسید لذا حتی اگر اروپا ندید بگیریم .بخش ریلی حداقل میتواند 30 درصد یعنی به ارزش 9 میلیارد دلار بعهده بگیرد. نکته دیگر علاقه ترکیه به ارتباط ریلی با اسیای مرکزی هست.که این خط اهن حایز اهمیت میکند . نکته اهمیت دیگر اهمیت ارتباط معادن اسیای مرکزی و افغانستان و حتی محصولات کشاورزی پاکستان با ترکیه اروپا هست که این مسیر مطمئنا کوتاهتر و کم هزینه تر هست.

امیدوارم ایران موقعیت ترانزیت ریلی و هاب منطقه شدن خودرا پس بگیرد

با سپاس
احتراما پیرو مطلب منتشره در ارتباط با خط ریلی برقی میانه - تبریز به استحضار میرساند که ادامه مسیر ریلی تبریز به مرز رازی در ترکیه برقی نیست که به اشتباه در مطلب فوق به آن پرداخته شده است بلکه مسیر تبریز به جلفا برقی است و تنها حدود 60 کیلومتر از آن با مسیر مرز رازی مشترک است و به دلیل فاصله تبریز تا مرز رازی تقریبا باید به همان اندازه ای که در مسیر میانه به تبریز سرمایه گذاری می شود ، برای این مسیر هم سرمایه در نظر گرفت
ضمن آنکه فراموش نباید کرد که ترکیه هیچگاه شریک مطمینی در ترانزیت کالا چه از طریق جاده و چه از طریق ریلی برای ما نبوده و هر زمان که حس کرده ما نیازمند مسیر جاده ای و ریلی آنها هستیم بلافاصله با تغییر تعرفه ترانزیتی مشکلات عدیده ای را برای مان رقم زده است
همچنین دولت ترکیه هنوز هیچگونه طرح ریلی برای دور زدن دریاچه وان را اجرایی نکرده است
بنابراین هر گونه سرمایه گذاری در مسیر ترانزیتی ریلی از مسیر ترکیه با ریسک بسیار زیادی همراه خواهد بود
تونل ریلی زیر گذر بسفر هم در راستای برنامه های ریلی ترکیه و پس از بهسازی مسیر ریلی آنکارا به استانبول در دستور کار قرار گرفته و عمده هدف آن هم توسعه حمل مسافر با استفاده از قطارهای تندرو است
مهرداد فرشیدی کارشناس حمل و نقل و عضو هیات علمی دانشگاه

نکته دیگر یادم رفت ترکها بیشتر تابع منافع اقتصادی هستند .اینرا سیاست های انها طی این سالها ثابت کرده .
با همه کشورها ارتباط دارند دیدیم چگونه بمحض ازدست دادن بازار روسیه ،سریعا مشکلات سیاسی خود با روسها کنار گذاشت.حتی با اسراییل.

ترکها اگر بفهمند از ترانزیت ایران و شبه قاره هند درامد خواهند داشت منافع اقتصادی دارند مطمئن باشید انها تا اخر با ایران همکاری خواهند کرد.
چون سیاست ترکها منفعت اقتصادی هست.
برخلاف اعراب که مسایل سیاسی و نژادی انها همیشه اقتصاد تجارت به حاشیه برده. نتیجه میبینیم ما هنوز با هیچ کشور عربی اتصال ریلی هم نداریم!!

این نظر شخصی بنده هست باز با ترکها روسها و کشورهای دیگر میتوان در چارچوب منافع مشترک انتظار موفقیت داشت.

اما کشورهای عربی همسایه مان تابع منطق های اقتصادی نیستند.مطمئنا کارمان مشکل هست.
لذا این بستگی بخودمان دارد چگونه با ترکها مذاکره کنیم.
اگر ما همزمان با گسترش سایر کریدور ها استارا روسیه و چابهار به مذاکره ترکها برویم.
مطمئنا ترکها برای ازدست ندادن ترانزیت و درامد ایران حاضر خواهند شد امتیازات بدهندو حتی برای حفظ ان بر روی زیرساخت های ریلی و جاده ای خود با ایران سرمایه گذاری کنند.

انها خود میدانند حتی خط اهن باکو قارص نمیتواند جایگزین درامد ترانزیتی ایرانی ها از ترکیه شود.
چون ایران 80 میلیونی بتنهایی چندبرابر کشورهای ترکمنستان آذربایجان گرجستان جمعیت و بازار دارد.
ما هند درحال اتصال خود هستیم .ترکیه اگر از ایران رویگردانی کند.باید از پاکستان و هند هم ترانزیت جاده ای ریلی خداحافظی کند.کما که مسیر جایگزین هم ندارند.مسیر ترکمنستان افغانستان پاکستان هم نا امن،هم گران و طولانیتر از مسیر ایران هست.


همه اینها بستگی به ما ایرانیها دارد چگونه از کارتهای امتیازمان به بهترین نحو استفاده و بهره ببریم.تا جایگاه خود بگیریم.

لذا با ترکها با رعایت شرایطی میتوان به ترانزیت پیوسته بلندمدت امید داشت