فرصت‌های سرمایه‌گذاری در صنعت هوایی ایران
بر اساس گزارش «چشم‌انداز بازار» که از سوی شرکت «بویینگ» منتشر شده، میزان تقاضا برای هواپیماهای جدید در خاورمیانه تا سال ٢٠٣٠ برابر با دو هزار و ٥٢٠ فروند خواهد بود.
بر اساس گزارش «چشم‌انداز بازار» که از سوی شرکت «بویینگ» منتشر شده، میزان تقاضا برای هواپیماهای جدید در خاورمیانه تا سال ٢٠٣٠ برابر با دو هزار و ٥٢٠ فروند خواهد بود.
از سوی دیگر، بر اساس برآورد اتاق فکر اقتصادی «آکسفورد اکونومیکس»، مشارکت مستقیم سالانه صنعت هوانوردی در تولید ناخالص داخلی در ٢٠ سال آینده به میزان ٦,٣ درصد افزایش می‌یابد.
این مسئله ایجاد ٢٩٤ هزار فرصت شغلی جدید را در خاورمیانه به‌همراه دارد. با توجه به مقدمه فوق و استناد به معاهده برنامه جامع اقدام مشترک (JCPOA) مابین ایران و قدرت‌های جهانی و خروج صنعت حمل‌ونقل هوایی تجاری و مسافری جمهوری اسلامی ایران از تحریم‌های بین‌المللی که سال‌ها روند توسعه آن را با چالش مواجه کرده بود، نقطه امیدی برای بازپس‌گیری سهم ایران در نقشه ترسیم‌شده آینده در حمل‌ونقل هوایی منطقه خاورمیانه ایجاد شده است.
این هدف در اقدام اول بازپروری ساختار با تبیین مدل‌های اقتصادی و ایجاد بستر سیاسی مطلوب با کاهش ریسک سرمایه‌گذاری خارجی محقق خواهد شد که بازار حمل‌ونقل هوایی ایران بتواند روزهایی را متصور شود که در صنعت رقابت‌پذیری مانند حمل‌ونقل هوایی سهم خود را افزایش دهد.
این بستر با اراده سیاسی فعلی، حاصل شده و می‌تواند دروازه ورود سرمایه‌گذاران خارجی به صنعت حمل‌ونقل ایران را بگشاید و فرصت‌های پنهان، اما درخشان را نمایان کند؛ فرصت‌هایی که در زنجیره تأمین حمل‌ونقل هوایی، در حلقه‌های عملیاتی، فنی، پشتیبانی، مارکتینگ و فروش و ... به‌شدت افزایش خواهد یافت.
بنابراین در افق ١٠ سال آینده حمل‌ونقل هوایی و رویکرد نوسازی ناوگان شرکت‌های هواپیمایی اصلی ایران و راه‌اندازی شرکت‌های درشرف‌تأسیس، پیش‌بینی می‌شود مجموع ناوگان هوایی این کشور به ٥٠٠ فروند هواپیمای تجاری مسافری برسد که این تعداد می‌تواند مجموع ساعات عملیاتی سالانه را به بیش از ١.٥٠٠.٠٠٠ ساعت پرواز و ظرفیت جابه‌جایی مسافر را تا ٩٢ میلیون مسافر سالانه و نیز ظرفیت جابه‌جایی بار را بیش از دو میلیون تن در سال برساند.
در چنین شرایطی ظرفیت مورد نیاز در بخش‌های مستقیم شرکت‌های هواپیمایی مانند کترینگ، عملیات فرودگاهی، رزرواسیون و فروش صندلی پرواز عرضه‌شده، آموزش‌های تخصصی عملیاتی، فنی، بازرگانی و ستادی، تعمیرات و نگهداری ناوگان هوایی و پشتیبانی‌های فنی بیش از سه‌برابر ظرفیت امروز خواهد شد. این پتانسیل در بخش‌های غیرمستقیم؛ مانند ارائه خدمات ناوبری و فرودگاهی همچون کنترل ترافیک هوایی، توسعه دستگاه‌های راداری و ناوبری، آموزش متخصصان ATC، مدیریت‌های فرودگاهی و ترمینال، ایمنی فرودگاهی، خدمات مسافر در فرودگاه‌ها و ...
نیز شرایط مشابهی همچون بخش‌های مستقیم خواهد داشت. در جمع‌بندی نهایی پیش‌بینی می‌شود که صنعت حمل‌ونقل هوایی و فرودگاهی ایران در ١٠ سال آینده نیازمند سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های عملیاتی تا بیش از هفت میلیارد دلار خواهد بود.
پیش‌بینی‌ها نشان از آن دارد که متوسط گردش مالی سالانه در اصلی‌ترین حلقه‌های زنجیره تأمین سفرهای هوایی به شرح ذیل باشد.
مهندسی و تعمیرات: ٢,١٠٠.٠٠٠.٠٠٠ دلار
آموزش‌های دوره‌ای: ٦٠,٠٠٠.٠٠٠ دلار
هزینه‌های جاری مدیریت: ٥٢٥,٠٠٠.٠٠٠ دلار
خدمات فرودگاهی: ٥٠٠,٠٠٠.٠٠٠ دلار
کترینگ و سرگرمی‌ها: ١,٠٠٠.٠٠٠.٠٠٠ دلار
سوخت: ٢,٠٠٠.٠٠٠.٠٠٠ دلار
متوسط درآمد مسافر سالانه: ١٢,٠٠٠.٠٠٠.٠٠٠ دلار
عوارض فرودگاهی مسافر: ٣٠٠,٠٠٠.٠٠٠ دلار
عوارض عملیات فرودگاهی (داخلی): ١٦٠,٠٠٠.٠٠٠ دلار
