وجود یک میلیون تُن سلاح شیمیایی در اقیانوس‌ها
|
تین‌نیوز| دود یک میلیون تُن مواد شیمیایی مربوط به سلاح‌های بکار رفته در جنگ جهانی در اقیانوس‌های سراسر جهان پراکنده شده است بررسی‌ها نشان می‌دهد رهاسازی یک میلیون تُن سلاح شیمیایی پس از جنگ جهانی در اقیانوس‌ها، یک تهدید جدی برای سراسر جهان محسوب می‌شود.
این بررسی‌ها حاکی است که حدود یک میلیون تُن مواد شیمیایی مربوط به سلاح‌های بکار رفته در جنگ جهانی در اقیانوس‌های سراسر جهان پراکنده شده است.
برای مثال در بندر "باری" در جنوب ایتالیا گزارش‌هایی از ۲۳۰ مورد تماس با گاز خردل طی ۷۰ سال گذشته ثبت شده است. همچنین در جای دیگری از جهان، بمب‌های گاز خردل سه بار در ایالت "دلاور" آمریکا مشاهده شده است.
کارشناسان هشدار می‌دهند که این آلودگی، یک مشکل منطقه‌ای نیست بلکه یک معضل جهانی است.
در سال ۱۹۱۷ میلادی، سربازان آلمانی برای مقابله با نیروهای دشمن از گاز خردل استفاده کردند که موجب سوختن پوست، التهاب چشم‌ها و آسیب‌های دیگر به قربانیان می‌شود.
استفاده از این ماده شیمیایی به کشته شدن ۹۰ هزار سرباز در طول جنگ جهانی اول منجر شد. همچنین در طول جنگ جهانی دوم نیز با وجود ممنوعیت استفاده از این ماده شیمیایی طبق کنوانسیون ژنو در سال ۱۹۲۵، همچنان از آن استفاده شد.
با پایان یافتن جنگ از بین بردن گاز خردل در اولویت قرار گرفت و یک مشکل عمده به حساب می‌آمد. در این میان روسیه، انگلیس و آمریکا برای رهایی از این مواد شیمیایی به خیال خود ابتکار عمل به خرج داده و تمامی سلاح‌های خود را به داخل اقیانوس‌ها سرازیر کردند.
گزارش‌های موجود در مورد موقعیت این مواد شیمیایی دقیق نیست اما امروزه محققان به دنبال آن هستند تا هرچه سریع‌تر این مواد را موقعیت یابی کرده و نشانه‌های آسیب رساندن به محیط زیست را بدست آورند.
به گزارش نیچر ورلد نیوز، به گفته کارشناسان محیط زیست همچنین این احتمال وجود دارد که بمب‌ها در زیر آب پوسیده شوند و مواد مضر داخل آن به بیرون نشت کند.
برای مثال در بندر "باری" در جنوب ایتالیا گزارش‌هایی از ۲۳۰ مورد تماس با گاز خردل طی ۷۰ سال گذشته ثبت شده است. همچنین در جای دیگری از جهان، بمب‌های گاز خردل سه بار در ایالت "دلاور" آمریکا مشاهده شده است.
کارشناسان هشدار می‌دهند که این آلودگی، یک مشکل منطقه‌ای نیست بلکه یک معضل جهانی است.
در سال ۱۹۱۷ میلادی، سربازان آلمانی برای مقابله با نیروهای دشمن از گاز خردل استفاده کردند که موجب سوختن پوست، التهاب چشم‌ها و آسیب‌های دیگر به قربانیان می‌شود.
استفاده از این ماده شیمیایی به کشته شدن ۹۰ هزار سرباز در طول جنگ جهانی اول منجر شد. همچنین در طول جنگ جهانی دوم نیز با وجود ممنوعیت استفاده از این ماده شیمیایی طبق کنوانسیون ژنو در سال ۱۹۲۵، همچنان از آن استفاده شد.
با پایان یافتن جنگ از بین بردن گاز خردل در اولویت قرار گرفت و یک مشکل عمده به حساب می‌آمد. در این میان روسیه، انگلیس و آمریکا برای رهایی از این مواد شیمیایی به خیال خود ابتکار عمل به خرج داده و تمامی سلاح‌های خود را به داخل اقیانوس‌ها سرازیر کردند.
گزارش‌های موجود در مورد موقعیت این مواد شیمیایی دقیق نیست اما امروزه محققان به دنبال آن هستند تا هرچه سریع‌تر این مواد را موقعیت یابی کرده و نشانه‌های آسیب رساندن به محیط زیست را بدست آورند.
به گزارش نیچر ورلد نیوز، به گفته کارشناسان محیط زیست همچنین این احتمال وجود دارد که بمب‌ها در زیر آب پوسیده شوند و مواد مضر داخل آن به بیرون نشت کند.
