هند مناقصه‌ های خرید تجهیزات را برای «چابهار» لغو کرد

به گزارش تین نیوز به نقل از مارین نیوز، روز دوشنبه گذشته (۱۸ سپتامبر)، India Port Global همه مناقصه های خرید جرثقیل های ساحلی و سایر تجهیزات جابه جایی کانتینر را بندر شهیدبهشتی چابهار بدون ذکر هرگونه دلیلی لغو کرد. گفتنی است؛ این تصمیم بعد از برگزاری اجلاس جی ۲۰ در دهلی نو و موافقت قدرت های اقتصادی بزرگ جهان برای ایجاد کریدور IMEC که از هندوستان به امارات، عربستان، اردن، اسرائیل و از آنجا به اروپا می رسد، اعلام شده است.

شرکت دولتی هندی IPGL که برای توسعه و اداره بندر شهید بهشتی چابهار با سرمایه هند در ایران تشکیل شده، مناقصه هایی را که از یک سال پیش برای خرید جرثقیل های ساحلی و سایر تجهیزات جابه جایی کانتینر اعلام کرده شده بود.

با توجه به تحریم های آمریکا علیه ایران، این اقدام شرکت هندی سرمایه گذاری خارجی را در بندر شهیدبهشتی چابهار پیچیده تر کرد.

در سپتامبر ۲۰۲۲، شرکت India Port Global سومین مناقصه خود را برای خرید 4 دستگاه گنتری کرین با ظرفیت ۶۵ تن اکران کرد. علاوه بر آن، این شرکت هندی مناقصاتی را برای خرید ۱۴ دستگاه جرثقیل دروازه ای ویژه تخلیه و بارگیری و چیدمان کانتینرها در محوطه (ترانس تینر) هر یک با ظرفیت ۴۰ تن، 3 دستگاه جرثقیل ۱۰۰ تنی و ۳ دستگاه جرثقیل ۶۰ تنی، 2 دستگاه ریچ استاکر و تعدادی تجهیزات ویژه عملیات کانتینر خالی و ترمینال تراکتور و کفی اکران کرده بود.

جدول زمانی ارائه پیشنهادها در این مناقصه ها بارها توسط India Port Global تمدید شد؛ زیرا با توجه به تحریم های اعمال شده توسط غرب علیه ایران هیچ پیشنهادی برای این مناقصات دریافت نشده بود.

مشخص نیست که شرکت India Port Global برای خرید تجهیزاتی که بخشی از قرارداد امضا شده با ایران برای توسعه بندر چابهار است، چه تصمیمی دارد

تحریم همچنان قربانی می گیرد

پیش از این، بروز  تأخیر در تامین گنتری کرین ها و سایر تجهیزات، شروع رسمی قرارداد 10 ساله بهره برداری از بندر چابهار را برای هندی ها به تعویق انداخته بود.

البته هند و ایران با توجه به چالش های موجود بر سر تامین مالی خرید تجهیزات استراتژیک، بندر را از طریق قراردادهای موقت و کوتاه مدت سالانه عملیاتی کرده اند.

یکی از مدیران صنعت بندری که این پروژه را پیگیری می کند، در توضیح علت لغو مناقصه ها گفت: «هرکس تجهیزات IPGL را برای بندر چابهار تامین کند، به دلیل تحریم های آمریکا دچار مشکل می شود.»

او ادامه داد: «همه می دانند که تجهیزات تامین شده برای  IPGL، حتی اگر بر اساس مناقصه در بندر بمبئی هم تحویل داده شوند، در نهایت مقصد آنها چابهار است و این امر بر کسی پوشیده نیست.

گفته شده است که بندر چابهار همچنین IPGL یک مجموعه بزرگ مانند PSA، دی پی ورلد و یا آدانی نیست، بلکه فقط یک بندر و ترمینال کوچک محسوب می شود، بنابراین، سازندگان تجهیزات نمی خواهند با ارتباط داشتن با بندر چابهار، تجارت خود را با سایر اپراتورهای بزرگ بندری و ترمینالی به خطر بیندازند.

علاوه بر آن، مسائل بانکی نیز یک مسئله دشوار است زیرا وام دهندگان تمایلی به گشایش اعتبار اسنادی (LC) که پرداخت به فروشندگان تجهیزات به India Port Global را تضمین می کند، ندارند.

یادآور می شود؛ اردیبهشت ۱۳۹، شرکت خدمات دریایی بنادر هند و شرکت آریا بنادر ایران (ABI) قراردادی را برای تجهیز و راه اندازی پایانه های کانتینری و چندمنظوره فاز اول بندر شهید بهشتی چابهار با سرمایه گذاری ۸۵.۲۱ میلیون دلاری و هزینه و درآمد سالانه ۲۲.۹۵ میلیون دلار به صورت اجاره ۱۰ ساله امضا کردند با فرمول تسهیم درآمد بین ایران و هند که البته اجرایی شدن این قرارداد مستلزم تامین تجهیزات مورد نیاز بندر چابهار از سوی طرف هندی بود.

این در حالی است که هند به نوبه خود با درخواست ایران برای پیگیری داوری ناشی از اختلافات قراردادی در آن کشور که محل اختلاف دو طرف بود، موافقت کرد و زمینه را برای امضای قرارداد بلندمدت فراهم کرد. ایران نیز موافقت کرده بود که دوره قرارداد موقت را تا دو سال دیگر تمدید کند، اما به شرطی که تمام تجهیزات مورد نیاز طبق قرارداد ظرف ۱۸ ماه تامین شوند.

از ۸۵.۲۱ میلیون دلاری که هند موافقت کرده بود تا به عنوان بخشی از این قرارداد سرمایه گذاری کند، شرکت IPGL شش جرثقیل موبایل ساحلی را برای چابهار خریداری و به بندر چابهار منتقل کرده و به تازگی اجازه استفاده از آنها را داده به اپراتور محلی دسته دوم خود است.