◄ مشکل رانندگان با توزیع لاستیک براساس پیمایش چیست؟

از چندی پیش و همزمان با افزایش قیمت‌ها، لاستیک مورد نیاز رانندگان ناوگان سنگین بر اساس پیمایش و بر اساس تن کیلومتر و حمل بار به رانندگان تعلق می‌گیرد و سازمان راهداری هم لاستیک را بر اساس سهمیه‌ای که وزارت صمت به این سازمان می‌دهد میان رانندگان توزیع کرده است. اما توزیع لاستیک بر اساس پیمایش مورد انتقاد فعالان و رانندگان حوزه حمل و نقل جاده‌ای قرار گرفته است. 

بیشتر بخوانید: درخواست یک فعال صنفی برای توقف توزیع لاستیک بر اساس پیمایش

کوروش فلاحی راننده و فعال حوزه حمل و نقل جاده‌ای در گفت و گو با خبرنگار تین نیوز گفت: در طرح توزیع لاستیک خودرو در ناوگان حمل ونقل بار از طریق سهمیه بندی بر مبنای پیمایش چندین نکته وجود دارد: اولین مورد این است که در طرح توزیع لاستیک بر اساس پیمایش، کل مسافت پیموده شده را در بر نمی‌گیرد. کامیون در طول پیمایش، مسافت قابل توجهی را برای رسیدن به بار خالی طی می‌کند که هیچ سند معتبری وجود ندارد. 

فلاحی گفت: در کل طرح‌های سهمیه بندی موجب فساد در آن حوزه می شود و روابط جای ضوابط را می‌گیرد. همچنین امکان سوء استفاده از موقعیت فراهم شده  را بوجود می‌آورد که خود یکی از شاخه های فساد است.

فلاحی اضافه کرد: یکی از مشکلات دیگری که به دلیل این طرح برای رانندگان به وجود آمده این است که به دلیل محدودیت کالای مورد نظر، رانندگان برای تهیه لاستیک وقت زیادی از آن ها گرفته می‌شود. زیرا رانندگان اگر بخواهند از بازار آزاد لاستیک تهیه کنند باید مبلغ زیادی پرداخت کنند همچنین این مبلغ نیز باید نقد به فروشنده پرداخت شود، در حالی که برای رانندگان صرفه اقتصادی ندارد. به همین دلیل رانندگان باید برای تهیه لاستیک به اداره راهداری شهرستان ها مراجعه کنند که آن هم به دلیل محدودیت لاستیک باید چندین روز منتظر بمانند که لاستیک مورد نظرشان به دستشان برسد.

این فعال حوزه حمل و نقل جاده‌ای افزود: این طرح موجب شده است که حق انتخاب از متقاضی گرفته شود. به عنوان مثال کامیون کشنده‌ای که برای بالا بردن ضریب اطمینان از لوازم با مارک معتبر استفاده می‌کند مجبور می‌شود از برندهای درجه پایین استفاده کند که خود منشا بسیاری از مشکلات می‌شود و ممکن است خطرهایی را به وجود آورد.

وی در ادامه گفت: به دلیل محدودیت در توزیع، این طرح  باعث قاچاق کالا از مرزها شده و چون نظارتی بر این کالاها وجود ندارد کیفیت فدای کمیت شده است وتولیدات داخلی را تحت الشعاع قرار داده وبه نابودی می‌کشاند.

فلاحی گفت: البته راهکاری که به نظر می‌رسد و تجربه آن را ثابت کرده، اشباع بازار از لاستیک‌های استاندارد در انواع مختلف کاربری است که تحت نظارت و کنترل کیفیت به تولیدات مشابه داخلی صدمه نزند .

برای مثال لاستیک با برند اروپا با لاستیک بارز ساخت وطن رقابت نمی‌کند بلکه هرکدام در جایگاه خود مورد استفاده قرار می‌گیرد اما‌ لاستیک درجه دو وسه چینی ومشابه به دلیل ارزان‌تر بودن از همتای ایرانی، با آن رقابت کرده وجایگزین آن می شود اما به دلیل کیفیت پایین موجب خسارت می‌شود .