20راهکار برای کاهش ترافیک و آلودگی هوای پایتخت
چند هفتهای بیشتر به زمان بازگشایی مراکز آموزشی باقی نمانده است و ترافیک و آلودگی هوا از مشکلات همیشگی شهر تهران است.
چند هفتهای بیشتر به زمان بازگشایی مراکز آموزشی باقی نمانده است و ترافیک و آلودگی هوا از مشکلات همیشگی شهر تهران است.
به گزارش روزنامه جوان، چند هفتهای بیشتر به زمان بازگشایی مراکز آموزشی باقی نمانده است و ترافیک و آلودگی هوا از مشکلات همیشگی شهر تهران است. شهردار تهران نیز این دو مشکل را از چالشهای شهر تهران عنوان کرده است که در این سالها به دلیل عدماختیارات قانونی امکان حل آن وجود نداشته است. در حال حاضر یکی از مهمترین چالشهای جدی امروز شهر تهران مسئله ترافیک و آلودگی هواست.منابع متحرک در ایجاد آلودگی هوای تهران سهم 85 درصدی دارند.در پژوهشی که اخیراً شهرام شهابیان کارشناس شهرسازی در خصوص راهکارهای کاهش آلودگی هوا انجام داده است، 20 راهکار علمی برای کاهش این منبع آلودگی پیشنهاد شده است. این کارشناس حوزه شهرسازی با بیان اینکه در حال حاضر شهر تهران دارای 4میلیون خودرو بوده که تعداد خودروهای وارد شده از شهرهای اقماری به تهران را نیز باید به این عدد اضافه کرد به مهر گفت: در جهان به ازای هر پنج نفر یک خودرو وجود دارد در حالیکه در کشور ما به ازای هر سه نفر یک خودرو وجود دارد. در کنار این تعداد خودرو باید رقمی بیش از 750 هزار دستگاه موتورسیکلت در شهر تهران را نیز به آن اضافه کرد.
هر ساعت 50 خودرو وارد معابر پایتخت میشود
او با اشاره به آمار منتشر شده از سوی مرکز هوا و اقلیم سازمان حفاظت محیطزیست گفت: 85 درصد از کل آلودگی هوای تهران ناشی از منابع متحرک است،بنابراین در شهری که روزانه بیش از 1200 دستگاه خودرو شمارهگذاری میشود یعنی در هر ساعت 50 خودرو وارد شبکه معابر درونشهری تهران می شود، میتوان متوجه شد که چه بار بسیار سنگینی به شهر و حیات زنده آن وارد میشود.
به گفته شهابیان، میزان خروج ماشینهای فرسوده از شبکه حمل و نقل تهران آنقدر ناچیز است که در عمل تأثیری بر کاهش آلودگی هوا ندارد.
آمار دقیقی از خودروهای فرسوده وجود ندارد
در حال حاضر حدود 4 میلیون خودروی شخصی در سطح شهر تهران در حال تردد هستند. سهم آلودگی هوای تهران از سواریهای شخصی در حدود 45 درصد است. این در حالی است که روزانه در حدود 20 تا 25 درصد خودروهای موجود از شهرهای اقماری اطراف، وارد شهر تهران میشوند. در حال حاضر آمار دقیقی از تعداد خودروهای فرسوده در سطح شهر تهران موجود نیست و یکی از دلایل آن تعاریف متفاوت از خودروی فرسوده است. شهابیان با تأکید بر لزوم تغییر قوانین در این حوزه گفت:واقعیت آن است که استفاده مادامالعمر از خودروها در هیچ جای دنیا امکانپذیر نیست و یک راننده نمیتواند چند دهه متوالی با یک خودرو تردد کندزیرا خودروها مانند بسیاری از وسایل دیگر تاریخ مصرف دارند.
اقدامات اورژانسی برای کاهش آلودگی هوا و ترافیک
مهمترین اقدامات اولویتدار برای کاهش آلودگی هوا در این پژوهش 20 راهکار است که عبارتند از: ممنوعیت تردد و خرید و فروش خودرو با عمر بیش از 15 سال در شهر تهران، بازنگری در تعاریف خودروهای فرسوده بر اساس عمر مفید خودروها، بازنگری در روند خروج خودروهای فرسوده و تعریف مکانیسمهای سهل و آسان در جهت سرعت بخشیدن به آن، ممنوعیت شمارهگذاری موتورسیکلتهای بنزینی، ایجاد مشوقهای لازم جهت تولید و استفاده از موتورهای برقی، بازنگری در قوانین و مقررات صدور گواهینامه موتورسیکلت، ساماندهی وضعیت نظام حرکتی و سرویسدهی ناوگان تاکسیرانی، مینیبوسرانی و اتوبوسرانی، تغییر ساعات کار مغازهها در سطح شهر تهران، شبانهروزی کردن خطوط مترو با در نظر گرفتن امنیت شهروندان، ممنوعیت فروش روزانه آرم طرح ترافیک، استفاده حداقلی از نیروهای راهنمایی و رانندگی در سطح معابر، توسعه دوربینهای کنترل ترافیک بر پایه سیستمی نمودن نظام حرکت در تمامی معابر شهر تهران، استفاده از رسانه ملی در جهت ارتقای فرهنگ ترافیک، وضع قوانین سختگیرانه راهنمایی و رانندگی، تعیین تکلیف وضعیت خودروهای مسافرکش شخصی، برخورد جدی با خودروها و موتورسیکلتهای دودزا، معکوس کردن نرخ بیمه خودرو به گونهای که با افزایش سن خودرو میزان بیمه آن نیز افزایش یابد، کاهش نرخ تعرفه واردات خودروهای هیبریدی، نوسازی دائمی ناوگان تاکسیرانی بر اساس برنامه زمانی چرخشی و ممنوعیت استفاده از خودروهای چینی در ناوگان حمل و نقل عمومی. اگرچه در برنامه ششم توسعه کشور در زمینه ساخت، تکمیل و توسعه قطار حومهای کلانشهرها موضوعاتی پیشبینی شده است که میتواند زمینه برخی از اقدامات هدفمند را در راستای بهبود شرایط زیست محیطی کلانشهرها از جمله شهر تهران فراهم کند اما این مسئله نیازمند صرف زمان، هزینه و تلاش فراوانی بوده که قطار حرکت افزایشی تعداد خودروهای شهر تهران و به دنبال آن آلودگی بیشتر شهر را متوقف نخواهد ساخت. بنابراین به نظر میرسد تنها راهکار اجرایی کوتاهمدت وضع قوانین و مقررات جدیدی است که بتواند شرایط وضع موجود را با اولویت سلامت شهروندان تغییر دهد.