آلودگی هوا و ترافیک دغدغه اصلی مردم تهران در نیمه دوم سال

با اغاز فصل پاییز و شروع مدارس و وارونگی هوا شاهد افزایش الاینده های جوی و ترافیک سنگین در خیابانها و معابر اصلی شهر تهران هستیم که این روزها مردم را کلافه کرده است.

به گزارش ایرنا، با آغاز فصل سرما و شروع مدارس، افزایش ترافیک شهری و الاینده ها را شاهد هستیم؛ سردرد، سوزش چشم ، حالت تهوع و مشکلات تنفسی و قلبی برای افراد حساس این روزها مشکل ساز شده است .

مسئولان شهر تهران نیز برای رفع این مشکل اقدامات مختلفی از جمله ساخت بزرگراه، تونل نیایش ، پل صدر، توسعه مترو ، عرضه بنزین یورو 4 ، کاشت درخت ، زوج و فرد کردن پلاک خودرو ها و طرح ترافیک را برای روان سازی ترافیک و کاهش الودگی هوای شهر تهران انجام دادند که چندان اثر گذار نبوده است .

به همین منظور گفت و گویی با دکتر مهدی روانشادنیا، عضو هیات علمی دانشگاه و عضو هیات مدیره نظام مهندسی ساختمان استان تهران انجام دادیم تا علت ترافیک و آلودگی هوای شهر تهران را بررسی کنیم .

سوال :به نظر شما دلیل موثر نبودن برنامه های گذشته تهران در حوزه ترافیک چیست؟

مهم ترین مشکل مدیریت پروژه های کشور چه در حوزه ترافیک و چه در حوزه های دیگر، نداشتن اولویت بندی درست است. در حوزه ترافیک می تواند اولویت سواره بجای پیاده باشد، تا توسعه زیرساخت های حمل و نقل شخصی به نسبت حمل و نقل عمومی و انبوه.

امروز به یک اولویت بندی صحیح اقدامات، پروژه ها، طرح ها،برنامه ها و راهبردها نیازمندیم. در این اولویت بندی، برنامه های نرم بر توسعه سخت افزاری تقدم دارند. مدیریت فیزیکی بسیار پرهزینه و در شرایط فعلی کم اثر است.

ما باید از مدیریت تقاضای سفر شروع کنیم، آنجایی که سفر آغاز می شود و برای این کار باید هماهنگی کاربری ها و سیستم های حمل و نقل مد نظر قرار گیرد. نمی شود از یک طرف بی رویه تراکم بفروشیم و ساختمان نامتجانس بسازیم و از آن طرف انتظار داشته باشیم که مشکل ترافیک نداشته باشیم.

نخستین اولویت هماهنگی بین بخشی و مدیریت یکپارچه برای اقداماتی نظیر بازتعریف کاربری های طرح جامع و تفصیلی مبتنی بر سیستم های حمل و نقل است. این موضوع نیازمند هماهنگی و همکاری بین معاونت شهرسازی و معاونت ترافیک شهرداری و در سطح کلان تر هماهنگی با وزارت راه و شهرسازی است.

این مساله ای است که در کشور ما کمتر اتفاق می افتد. ترافیک نیازمند هماهنگی بخشی، بین بخشی و فرابخشی است.

سوال: راه حل معضل ترافیک تهران و کلانشهرهای کشور چیست؟

امروز حتی آمار قابل اتکا در حوزه ترافیک کم داریم. مشارکت مردمی و سرمایه اجتماعی باید ارتقا پیدا کند. این کلید دوم حل مشکلات ترافیکی تهران است. باید از هم افزایی سرمایه های مردمی و نهادهای مردم نهاد استفاده کنیم. شهر انسان محور، نیازمند بهره گیری دقیق از سرمایه های اجتماعی و رفتارسازی ترافیکی است.

ایجاد فضای پرداخت عادلانه هزینه ها باید اولویت سوم این حوزه باشد. هر کسی باید هزینه خدماتی که استفاده می کند را متناسب با آن پرداخت کند. هزینه استفاده مناسب از فضای شهر چه به عنوان پارکینگ باشد، چه به عنوان عوارض آلاینده ها و چه هزینه های تراکم. این موضوع می تواند منابع آتی درآمدی شهرداری را شکل دهد.

اجرای صحیح سیاست های کاربری زمین و بازتعریف فضاهای شهری مبتنی بر سیستم های حمل و نقل، اولویت بعدی است. امروز یکی از کمترین تراکم ها در تهران مربوط به نقاطی است که تمرکز سیستم های حمل و نقل عمومی مرکز شهر تهران است و بیشترین تراکم جمعیت در مناطق 1، 2، 3، 22 و 5 است که کمترین دسترسی به خطوط مترو را دارند. مطابق مقررات، پروژه های ساختمانی بزرگ باید پیوست ترافیکی داشته باشند.

و کلام آخر

ترافیک فقط ترافیک نیست. ارتباط مستقیمی با آلودگی هوا، آلودگی صوتی، بهره وری و شاخص های زندگی شهری پایدار دارد.

باید دیدگاه های خود را از سخت افزاری به توازن نرم افزاری و سخت افزار و مدیریت فیزیکی را به سمت مدیریت یکپارچه شهری ببریم. باید به سمت تقویت سرمایه های اجتماعی و رفتارسازی مناسب در حوزه ترافیک حرکت کنیم. باید سیستم های مدیریت پروژه بر همه پروژه ها حاکم شود تا اقداماتمان برنامه محور، قابل اندازه گیری، قابل دسترسی و کنترل و مطابق زمانبندی باشند. چه پروژه های نرم افزاری و چه پروژه های سخت افزاری.