توسعه بندر چابهار موجب تقویت ثبات منطقه می‌شود
دو بندر گوادر پاکستان و چابهار ایران می توانند در سایه یک رقابت سالم به صورت همزمان توسعه یابند و این موجب تقویت ثبات در پاکستان و افغانستان از طریق تشویق تجارت و بازرگانی خواهد شد.
دو بندر گوادر پاکستان و چابهار ایران می توانند در سایه یک رقابت سالم به صورت همزمان توسعه یابند و این موجب تقویت ثبات در پاکستان و افغانستان از طریق تشویق تجارت و بازرگانی خواهد شد.
به گزارش تسنیم به نقل از پایگاه اینترنتی یوث کیاواز، موافقتنامه سه جانبه حمل و نقل و ترانزیت بین المللی بین ایران، هند و افغانستان بر ایجاد و توسعه شبکه های جاده ای جدید و مسیرهای ریلی بین 3 کشور طرف این توافق متمرکز شده است. هدف دیگر این پروژه توسعه بندر چابهار ایران به منظور تقویت تجارت میان این 3 کشور و گشودن دروازه های بازار کشورهای آسیای میانه و اروپا به روی کالاهای هندی است.
این موافقتنامه سه جانبه انعطاف پذیری بیشتری به هند خواهد بخشید و موجب خواهد شد تا این کشور برای صادرات کالا تنها به یک کشور وابسته نباشد. ایران نیز به خوبی از تمایل بالای هندی ها به این پروژه مطلع است و می خواهد از آن منتفع شود.
این پروژه یک گام بسیار مهم برای توازن قدرت در آسیا به شمار می آید. در حالی که چین در حال سرمایه گذاری 62 میلیارد دلاری در کوریدور اقتصادی چین-پاکستان است (که شمال توسعه بندر گوادر در پاکستان و مسیرهای گسترده ارتباط ریلی و جاده ای است)، سرمایه گذاری هند در پروژه کوریدور شمال- جنوب هرچند از نظر وسعت و گستردگی قابل مقایسه با پروژه عظیم چینی ها نیست، اما یک شروع خوب به شمار می رود.
زمانی که توسعه بندر چابهار تکمیل شود، این بندر از طریق بزرگراه زرنج-دلارام به افغانستان متصل خواهد شد و از این طریق ارتباط آن با کوریدور حمل و نقل بین المللی شمال-جنوب کامل خواهد شد. این کوریدور برای اتصال هند در جنوب به روسیه در شمال از طریق آسیای میانه طراحی شده است. بدین ترتیب هند می تواند از طریق این کوریدور به منطقه اوراسیا دسترسی پیدا کند.
توسعه بندر چابهار همچنین درهای آسیای میانه و خلیج فارس را به روی هند باز خواهد کرد و حمل و نقل کالا را سریعتر، آسانتر و ارزان تر خواهد ساخت. همچنین از این طریق، وابستگی کشور محصور در خشکی افغانستان به پاکستان کاهش خواهد یافت. تجارت بین هند و افغانستان نیز شاهد رشد چشمگیری خواهد بود. بنابراین از جهت اقتصادی، این موافقتنامه سه جانبه یک طرح برد برد برای همه طرف های قرارداد به شمار می رود.
اما این موافقتنامه سه جانبه را نباید به مثابه مسیری برای دور زدن پاکستان یا به عنوان یک اهرم سیاسی در موازنه با چین به حساب آورد. ایران قبلا اعلام کرده که بندر چابهار از سرمایه گذاری احتمالی چین و پاکستان در این بندر استقبال می کند.
همه این کشورها می توانند از ایجاد مسیرهای تجاری سریعتر منتفع شوند. بندر گوادر پاکستان و بندر چابهار ایران کمتر از 100 کیلومتر با یکدیگر فاصله دارند. هر دوی این بنادر می توانند در سایه یک رقابت سالم به صورت همزمان توسعه یابند و این موجب تقویت ثبات در پاکستان و افغانستان از طریق تشویق تجارت و بازرگانی خواهد شد.
هند تلاش هایی برای تقویت حاکمیت دولت افغانستان صورت داده تا صلح را در منطقه حفظ نماید. ایران نیز دارای قرابت هایی با دولت پاکستان است. چین و هند دارای اختلافات حل نشده سرزمینی هستند و کشمیر موضوع اصلی محل مناقشه میان دو کشور به شمار می رود. بنابراین هرچند موافقتنامه سه جانبه ایران، هند و پاکستان از نظر اقتصادی یک موفقیت به شمار می رود و ممکن است به ایجاد یک آسیای متحد تر کمک کند، اما به نظر می رسد که دستاوردهای آن از نظر سیاسی همچنان دور از دسترس است.
روز 29 اکتبر 2017، اولین محموله گندم ارسالی هند به افغانستان از بندر کاندلا عازم بندر چابهار شد و این آغازی بر حرکت پاندولی تجارت کالا در امتداد این مسیر مهم حمل و نقل منطقه ای است.
