◄ راهکار جایگزین حمل‌ونقل دریایی برای تامین سوخت کم سولفور
عدم تولید سوخت کم سولفور در ایران منجر به زمینگیر شد ناوگانهای ایرانی نمیشود. با استفاده از روش های متداول مثل عملیات بانکرینگ(سوخت رسانی دریایی) می توان سوخت مورد نیاز را تهیه کرد.
دبیرکل انجمن کشتیرانی و خدمات وابسته معتقد است عدم تولید سوخت کم سولفور در ایران منجر به زمینگیر شدن ناوگان ایرانی نمیشود. چرا که با استفاده از روش های متداول مثل عملیات بانکرینگ (سوخت رسانی دریایی) می توان سوخت مورد نیاز را تهیه کرد.
به گزارش تین نیوز، بر اساس الزامات تعیین شده از سوی سازمان بین المللی دریانوردی (IMO ) همه کشتی های دنیا از سال ۲۰۲۰ مکلف هستند که از سوخت سنگین با سولفور نیم درصد استفاده کنند؛ مسئله‌ای که می‌توان از آن به عنوان مهم‌ترین دغدغه حوزه حمل‌ونقل دریایی ایران تا آغاز سال میلادی ۲۰۲۰ نام برد.
در این خصوص سازمان بنادر و دریانوردی نیز از وزارت نفت درخواست کرده است که حداقل نیاز کشتی‌های ایرانی که شامل شناور‌های اقیانوس‌پیما و شامل ۲۰۰ فروند می‌شود را به مقدار ۱.۳ تا ۱.۴ میلیون تن تأمین کند. اما به گفته کارشناسان، وزرات نفت به درخواست سازمان بنادر و دریانوردی بی توجه بوده است.
مسعود پل‌مه دبیرکل انجمن کشتیرانی و خدمات وابسته در این خصوص اینکه آیا متولی این امر وزارت نفت است؛ گفت: مرجع اصلی تولید سوخت در کشور وزارت نفت است. زمانی این سوخت تحت عنوان GF به عنوان سوخت مورد نیاز هواپیما مورد استفاده است؛ حالت دیگر تحت عنوان بنزین است که برای مصارف عمومی و تردد وسایل نقلیه عمومی است و یا نوع دیگر سوخت هم، تحت عنوان سوخت کم سولفور مصرف می‌شود که مورد نیاز کشتی هاست.
او افزود: بر اساس الزامات جدید کنوانسیون بین المللی و IMO کشتی ها باید برای تردد از این سوخت استفاده کنند. در نتیجه وزارت نفت به عنوان مرجع تولید و توزیع سوخت باید تامین سوخت کشتی‌های ایرانی را به عهده بگیرد.
عدم تولید سوخت کم سولفور کشتی ها را زمین گیر نمی‌کند
پل‌مه درباره راهکار جایگزینی که در صورت عدم تولید سوخت کم سولفور در ایران وجود دارد به خبرنگار ما گفت: بخشی از فعالیت کشتی‌های ایرانی در زمان تردد، در بنادر ایران است و از سویی در ایران سوخت بر اساس نرخ و نام بین المللی دریافت می شود . حال اگر در ایران سوخت کم سولفور نباشد، به طور قطع کشتی زمین گیر نمی شود.
او افزود: از سوی دیگر زمانی که شناوری از ایران به مقصد چین و یا سایر کشورهای دیگر که از مسافت طولانی برخوردار هستند عزیمت می کند، برای سوختگیری مجدد به ایران باز نمی‌گردد. این کشتی‌ها میتوانند با شیوه متداول بین المللی و از طریق عملیات بانکرینگ سوخت مورد نیازشان را تهیه کنند. در درنیا این امر متداولی است که کشتی ها از این طریق سوخت مورد نیاز خود را تهیه کنند.
پل مه درباره چالش ها و مشکلاتی که بر سر راه استفاده از این روش برای تامین سوخت کشتی‌های ایرانی وجود دارد نیز گفت: به دلیل عدم دسترسی ایران به سوئیفت و سایر مکانیزم‌های تبادل مالی جهانی، ممکن است درتامین سوخت به روش بانکرینگ با مشکل مواجه شویم.
مزیت تولید سوخت کم سولفور
اما با این وجود تولید سوخت کم سولفور در ایران مزیت هایی نیز دارد. پل‌مه در این باره می‌گوید: با تامین سوخت کم سولفور، به طور قطع قابلیت دریانوردی تسهیل می‌شود؛ زیرا این اقدام موجب می‌شود تا کشور خودمان سوخت را بر اساس قوانین بین المللی دریافت کنیم . همچنین قابلیت فنی برای تامین سوخت به شکل قائم به ذات بودن و متکی به صنایع داخلی بودن را فراهم می کند که منجر به عدم خود وابستگی می شود.
او افزود: اگر بتوانیم تولید سوخت را در ایران داشته باشیم می توانیم عملیات بانکرینک را به مبدا ایرانی در خلیج فارس ترویج دهیم.
