◄ بازسازی راه آهن کاری بسیار دشوار اما شدنی است
هر چند بازسازی راه آهن کار بسیار دشواری است، اما شدنی است.
هر چند بازسازی راه آهن کار بسیار دشواری است، اما شدنی است.
به گزارش تین نیوز، این مطلب را محمود حشمتی مدیرکل اسبق ایمنی سیر و حرکت شرکت راه آهن در پاسخ به سوالی بیان کرد که طی آن پرسیده شده بود« با توجه به وضعیت موجود آیا می شود برای راه آهن کاری کرد و راه آهن را نجات داد؟ چگونه؟»
حشمتی در پاسخ به این سوال افزود: هر چند بازسازی راه آهن کار بسیار دشواری است اما شدنی است. اول باید آسیب شناسی کرد و فهمید حداقل در دو دهه اخیر چه اتفاقاتی افتاده است بعد یک به یک باید موانع و مشکلات را رفع کرد.
او تاکید کرد: برخی از این آسیب ها دلایل خارج از راه آهن دارند که مفصل باید صحبت کرد اما خیلی از مشکلات ریشه داخلی دارند که قطعا حل کردن آن آسان تر است و با همدلی و همت می‌شود خیلی از آنها را سریع حل کرد.
وی آسیب های داخلی را به شرح زیر برشمرد:
۱- عدول از انتظارات اسناد بالادستی و سیاست های کلان.
۲- نداشتن برنامه عملیاتی.
۳- وظیفه ای عمل کردن به جای پروژه محور کردن راه آهن.
۴- انجماد مدیریتی در سطح کلان و محدود کردن صلاحیت به افراد محدود.
۵- معطل ماندن تعیین تکلیف وضعیت ساختار سازمانی.
۶- رها شدن آموزش و آزمون های های مهارتی شغل های پایین دستی غیر دانشگاهی ، مثل سوزنبان، رئیس قطار و امثال اینها و حتی به روز کردن سواد دانشگاهی پرسنل.
۷- جراحی های غلط در ساختار سازمانی و حذف بدون مطالعه عواقب ردیف های سازمانی راه آهن.
۸- قطع ارتباطات منطقی شرح وظایف ردیف های سازمانی با واگذاری های شتاب زده و بدون مطالعه امور جاری به بخش خصوصی و قطع زنجیره فرآیندها.
۹- مسدود کردن مسیر رشد پرسنل
۱۰- کاهش اختیارات ادارات کل در نواحی و تمرکز آن در ستاد.
۱۱- ورود هیئت مدیره به کارهای اجرایی و عملیاتی و غفلت از هدایت و راهبری و سیاست گذاری کلان.
۱۲- رقابت با بخش خصوصی و ایجاد اختلال در روند کارهای آنها.
۱۳- تمرکز و اصرار بر فرآیندهای غلط عملیاتی.
۱۴- تعارض جدی در منافع راه آهن و افراد خاص با منافع بخش خصوصی.
۱۵- رها شدن حمایت های دولتی و عدول از تعهدات توسط دولت ها.
۱۶- خودبزرگ بینی کاذب مدیران راه آهن.
۱۷- تحقیر کارکنان راه آهن و حاکم کردن رنج تدریجی سازمانی بر پرسنل و ایجاد بی انگیزگی در آنها.
۱۸- عدم پایبندی به تعهدات قانونی
۱۹- عزل و نصب های غلط.
۲۰- تقسیم غلط کارکنان به کارمند خوب و بد.
۲۱- حاکم شدن شعار به جای شعور.
۲۲- حامی پروری به جای مدیر و رهبر پروری.
۲۳- قطع ارتباط بدنه کارشناسی با مدیریت میانی و ارشد.
۲۴- فراری دادن استعدادها از بخش های تخصصی و راه آهن.
۲۵- آموزش های بی هدف.
۲۶- بها دادن به افراد دون پایه صرفا برای جمع آوری اطلاعات میدانی برای کنترل پرسنل به جای هدایت و همکاری با پرسنل.
۲۷- کاهش تعهدات سازمان به کارکنان نسبت به سایر سازمان های خدمت رسان.
۲۸- بیگانه دوستی و بیگانه گزینی به جای راه آهنی دوستی و راه آهنی گزینی.
۲۹- فرار سرمایه انسانی.
۳۰- ناکارآمدی فرآیندهای داخلی و عدم تطابق آن با نیازهای روز.
۳۱- تزریق نیروی جدید از بیرون راه آهن.
۳۲- امنیتی و سیاسی کردن محیط تخصصی و مهندسی راه آهن.
۳۳- نگه داشتن مدیران بی انگیزه و بی خاصیت.
و ...
حشمتی خاطرنشان کرد: به طور کلی می‌توان گفت راه آهن در بخش سرمایه سازمانی، سرمایه انسانی، سرمایه اطلاعاتی، سرمایه اجتماعی از هر نظر آسیب دیده است. اما این مشکل با یک برنامه منسجم و هدفمند و داشتن استراتژی های کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت با حفظ شرط عدل و انصاف و رعایت قوانین قابل حل است.
او گفت: نقطه آغاز هم برگرداندن اعتماد و حس همکاری و رفاقت و دوستی کارکنان با هم و با مدیریت در همه سطوح، برای فعالیت جمعی و تیمی و حفظ و ارتقا کرامت انسانی کارکنان خدوم، حذف موانع رشد آنها، حذف مدیران غیر پاسخگو و رانتی، برقراری عدالت در مزایا، دادن حق و حقوق قانونی پرسنل، حمایت های مادی و معنوی در چارچوب مقررات و تلاش برای بالا بردن تعلق خاطر سازمانی در پرسنل است.
وی افزود: این نگاه عمیق به وضعیت و ساختاری راه اهن حاکی از شوق وافری است که یک عاشق راه آهن کمر همت بسته تا از اضمحلال حتمی راه آهن را نجات دهد زیرا از هر سویی که به راه آهن چشم بیاندازیم متاسفانه نمی توان به استمرار این سازمان تاثیر گذاشت امیدوارانه نگریست.
حشمتی تاکید کرد: بنابراین بر همه آنهایی که عمرشان را در راه آهن سپری نموده اند تکلیف وجدانی است که هر کسی که می‌خواهد وارد این میدان شود با همه وجود کمک کنند.
