جنوب تهران، آلوده به نفت، گازوئیل و زباله

تهران تمام آلودگی‌های خود را در جنوب این کلان‌شهر دفن می‌کند، آلاینده‌هایی مانند زباله، مشتقات نفت و نشت گازوئیل و بنزین در خاک و آب. شهر ری، باقرشهر، کهریزک و روستاهای اطراف آن به شدت آلوده شده‌اند. یک عضو شورای شهر تهران می‌گوید این وضعیت اصلاح‌شدنی نیست مگر اینکه شهرداری و مدیریت شهری ری از شهرداری تهران جدا شود و آنها تصمیم بگیرند برای همیشه از شر این آلاینده‌ها خلاص شوند.

به گزارش تین نیوز به نقل از خبرآنلاین، اخبار مربوط به نشت نفت در زمین های کشاورزی جنوب تهران، بوی نامطبوع دفن زباله ها در آرادکوه و آلودگی هوای شهر ری، همیشه در رسانه ها تکرار می شود ولی این که از چاه های آب شرب جنوب تهران، نفت دربیاید، تاکنون سابقه نداشته است. آلودگی گسترده در شهرستان ری، موضوع گفت‌وگوی ما با حسن خلیل‌آبادی، عضو شورای شهر تهران است. خلیل‌آبادی می گوید تا زمانی که شهرداری ری از شهرداری تهران جدا نشده است، مشکلات مربوط به محیط زیست آن منطقه همچنان وجود خواهد داشت. او به صورت آشکاری از طرفداران انتزاع ری از تهران است، انتزاعی که در سالهای گذشته همیشه دستمایه اختلافات سیاسی بود و همچنان جداسازی شهرداری ری از شهرداری تهران بلاتکلیف مانده است. در ادامه گفت‌وگوی ما با این عضو شورای شهر تهران را می‌خوانید:

چاه‌های آب شرب جنوب تهران به خاطر نشت مواد نفتی از پالایشگاه، آلوده شده است. اثرات اجتماعی این آلاینده ها چیست؟

آن منطقه پر از تاسیسات نفتی است، در باقرآباد، بخش مرکزی شهرری و کهریز هم لوله های حجیم انتقال مواد نفتی عبور می کند و هم تانکرهای نگهداری نفت و گازوئیل و بنزین در آنجا نگهداری می شود. اینها رسوباتی دارد که حتی باعث شد یکی از روستاهای مجاور پالایشگاه تهران آلوده و تخلیه شود. یک روستای قدیمی به نام اسماعیل آباد بود که املاکشان را از کشاورزان خریدند و تخلیه شد. روستاهای دیگری که در حاشیه پالایشگاه هستند هم در معرض خطر تخلیه قرار دارند.

فرماندار ری اعلام کرده پالایشگاه، ۷ حلقه چاه آب شرب را آلوده کرده است و حتی ساکنان این منطقه با کاهش آب مواجهند. آیا برای این وضعیت، فکری شده است؟

بله، آب شرب را دقیقا نمی دانم. البته آبهای کشاورزی آلوده است. رسوبات پالایشگاه، آبهای سطحی و زیرسطحی منطقه را آلوده می کند. ما مکررا گفته ایم. این لوله ها و تاسیسات متعلق به ۴۰ تا ۵۰ سال پیش است. تجهیزاتی که مستهلک شده اند و این ها باعث مشکلات برای مردم شده است.

چه مشکلاتی برای سلامت مردم به وجود آمده؟

افزایش بیماری های گوارشی، پوستی در آن مناطق زیاد است و آمارگیری درستی نشده است ولی به نظر می رسد بیماریهای پوست و گوارش را افزایش و تحت تاثیر قرار داده است. بازدید میدانی از آنجا داشتم. در جداره های انهار کشاورزی و جوی ها، رسوب چربی نفت و مشتقات آن قابل مشاهده است.

در این شرایط شورای شهر چه اقدامی می کند؟

متاسفانه هیچ، یکی از دلایلی که می گوییم شهر ری را از تهران جدا کنیم، این است که بتوانیم آلودگی ها را از شهر ری جدا کنیم.

اگر شهر ری جدا بشود چه اتفاقی می افتد؟

خودشان برای خودشان تصمیم می گیرند. دیگران دیگر تصمیم نمی گیرند آنها را آلوده کنند.

یعنی می توانند تصمیم بگیرند پالایشگاه نفت منتقل شود؟

بله، می توانند تصمیم بگیرد. چرا نتوانند؟ پایشگاه می تواند منتقل شود. دفن پسماند و بهشت زهرا می تواند منتقل شود. ما نیم قرن است این مصیبت ها را تحمل می کنیم، حالا ۱۰ سال این آلودگی ها به جای دیگری برود. وقتی حاضر نیستند هویت ما را به زبان بیاورند، چه دلیلی دارد این همه تحمل کنیم؟ هیچ عوارضی پیدا نمی شود. هیچ مسئولیت اجتماعی از سوی کسانی که این آلودگی ها را به شهر ری تحمیل می کنند، وجود ندارد که مردم دلخوش باشند اگر پسماند و زباله می آید و آلایندگی نفت دارد، فلان خدمت هم از سوی پالایشگاه انجام می شود. در شرایط فعلی غیر از آلودگی آب و خاک و هوا، هیچ خدمتی از سوی آلوده کنندگان ری به مردم داده نمی شود.