عکس| وسایل حمل و نقل مردم تهران؛ ۱۰۰ سال قبل
اولین درشکه ای که به ایران آمد در زمان فتحعلی شاه بود که پادشاه انگلیس به وسیله ناپلئون بناپارت برای پادشاه وقت فرستاد.
اولین درشکه ای که به ایران آمد در زمان فتحعلی شاه بود که پادشاه انگلیس به وسیله ناپلئون بناپارت برای پادشاه وقت فرستاد. همین که کالسکه یا درشکه اهدایی پادشاه با زحمت به وسیله باربران به میدان ارک رسید، فتحعلی شاه درون آن نشست و چون اسب آموخته وجود نداشت، گروهی از باربران درشکه شاه را می کشیدند.
به گزارش تین نیوز به نقل از فرادید، در میان قاجاریان، ناصرالدین شاه بیشتر از کالسکه استفاده می کرد. درشکه چون حدود ٤ نفر گنجایش داشت و ۲ اسب آن را می کشید به مرور از کالسکه (وسیله خانوادگی و اشرافی بود) پیشی گرفت و شد وسیله حمل و جابه جایی بیشتر مردم. بعدها چیزی مثل واگن اسبی آمد که «جعفر شهری» در کتاب تهران قدیم به آن اشاره می کند. این وسیله با ۲ اسب روی ریل راه آهن حرکت می کرد. همین واگن اسبی، آمد و شد را در چندین خیابان تهران به هم وصل می کرد و مردم برای رفت وآمد درون شهری از آن استفاده می کردند. به نظر می رسد واگن اسبی به نوعی از اجداد مترو امروزی محسوب می شود.
هم پالکی های تهران
پالکی و کجاوه هم که هر دو دارای دو صندوق بدون در بودند از وسایل حمل ونقل دیگری است که قبل از آمدن ماشین به ایران رونق داشتند. پالکی و کجاوه دو طرف شتر یا قاطر بسته می شد؛ روباز آن را پالکی و نوع مسقف را کجاوه می نامیدند. اصطلاح هم پالکی هم از همین جا آمده؛ درواقع ۲ نفری که داخل صندوق ها می نشستند، هم پالکی یکدیگر نامیده می شدند.
بیشتر بخوانید؛
تراموای اسبی؛ ترکیبی از قطار و کالسکه + عکس
پاتوق درشکه چی های طهران
میدان خراسان تا همین ۵۰ سال پیش پاتوق درشکه چی ها بود. در این میدان حدود ۲۵۰ تا ۳۰۰ درشکه ایستگاه داشتند که بیشتر مسافران آن را ساکنان مسگرآباد و زائران حرم شاه عبدالعظیم تشکیل می دادند و برای هر رفت وآمد ۱۵ تا ۲۰ ریال کرایه می پرداختند.
درمیان صاحبان درشکه ها که در میدان خراسان توقف می کردند کسانی دیده می شدند که بین ۱۴ تا ۱۸ دستگاه درشکه داشتند و همه را به درشکه چی ها سپرده بودند و به آنها دستمزد می دادند. محل دیگر تجمع درشکه چی های تهران در محله امامزاده حسن(ع) بود که در بین آنها از پیرمرد ۶۰ساله تا پسربچه های ١۵ تا ۱۶ ساله وجود داشت.
اتومبیل که آمد و تاکسی شد وسیله جابه جایی بیشتر مردم، کار و بار درشکه چی ها از سکه افتاد. با کم شدن درآمد درشکه داران، شکل زیبا و تر و تمیز اتاق درشکه تغییر کرد و ۲ اسب هم به علت خرج زیاد تبدیل به یک اسب شد. از این زمان مردم اقبال شان به اتومبییل بیشتر شد، البته مردم اوایل از ماشین می ترسیدند و تا مدتی از وسایل حمل ونقل گذشته استفاده می کردند.
