فرونشست زمین در منطقه ورامین به بحران رسید

عضو هیات علمی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی از آغاز همکاری این مرکز با موسسه آب و خاک وزارت جهادکشاورزی در خصوص کاهش مخاطره فرونشست ورامین خبر داد.

به گزارش تین نیوز، علی بیت‌اللهی عضو هیات‌علمی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، در خصوص جزئیات انعقاد تفاهم‌نامه مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی با موسسه آب و خاک وزارت جهادکشاورزی در خصوص مطالعه مشترک برای ارایه راهکارهای کاهش فرونشست زمین به ارایه توضیح پرداخت.

عضو هیات علمی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی با اشاره به بند "ض" ماده ۱۴ قانون مدیریت بحران و وظایفی که بر اساس این قانون برای کاهش مخاطرات فرونشست و کاهش خطر زلزله برعهده مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی نهاده شده است، گفت: از آنجایی که ۸۰ درصد هدررفت آب‌های زیرزمینی بر اساس مطالعات و تحقیقات در حوزه کشاورزی به دلیل حفر چاه‌های غیرمجاز و روش‌های منسوخ شده آبیاری و عدم بازیافت آب‌ها انجام می‌شود، مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی برای تکمیل مطالعات خود و ارایه راهکارهای مناسب در خصوص اصلاح مصرف آب‌های زیرزمینی و کاهش مخاطره فرونشست و تکمیل شبکه دانش، تفاهم‌نامه‌ای را با شرکت آب و خاک وزارت جهاد کشاورزی به امضا رساند.

بیت‌اللهی ضمن تاکید بر این مطلب که فرونشست زمین در مناطقی از کشور همچون ورامین به مرحله بحرانی رسیده است، افزود: در نظر است تا در منطقه ورامین و روستای معین‌آباد که فرونشست زمین در آن منطقه به فاجعه تبدیل شده، مطالعه موردی فرونشست را به عنوان الگو انجام داده و با انجام مطالعات موردی از این دست در مناطق پرخطر از نظر فرونشست، راهکارهای مناسبی را به دولت ارایه دهیم.

وی تاکید کرد: مطالعات عمده در خصوص شناخت پدیده فرونشست زمین  و مقابله با آثار زیانبار آن انجام شده است اما در خصوص نوع آبیاری و شیوه کشت و زرع، وزارت جهادکشاورزی باید نظر بدهد.

عضو هیات‌علمی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی سرعت دادن به انجام این مطالعات را نیازمند تامین اعتبار از سوی سازمان برنامه و بودجه دانست و گفت: چنانچه تامین اعتبار انجام شود ظرف مدت کوتاهی تحقیقات انجام و راهکارهای عملیاتی و اجرایی برای مقابله با فرونشست در مقیاس ناحیه‌ای ارایه خواهد شد.

وی توضیح داد: هم اکنون در مراجع علمی با اصطلاح آب مجازی روبه رو هستیم. این بدان معناست که در برخی از کشورهای پیشرفته به دلیل جلوگیری از هدررفت آب از کاشت برخی از محصولات کشاورزی که نیاز به آب فراوان دارد ممانعت می‌شود، حتی در کشورهایی که از نظر آب، مشکلی وجود ندارد. این مدیریت صحیح سبب شده مصرف آب زیرزمینی به نسبت کمتر شود.