◄ پروژه قطار سریع السیر تهران- اصفهان؛ توقف یا ادامه؟
همیشه در تصمیم‌گیری باید مزایا و معایب ادامه دادن یک مسیر یا پروژه را سنجید، برای مثال اگر پروژه‌ای کاملاً بدون توجیه بوده و ده درصد آن اجرا شده باشد بازهم بهتر است آن را متوقف کرد.
اگرچه برخی افراد در دفاع از پروژه پرهزینه قطار پرسرعت تهران-اصفهان به این موضوع اشاره می‌کنند که این پروژه به اصفهان ختم نشده و درنهایت به بوشهر رسیده و یک کریدور پرسرعت ریلی مسافری از شمال به جنوب را شکل خواهد داد اما یک کارشناس حمل و نقل در پاسخ به این دیدگاه گفت: در پروژه قطار پرسرعت تهران- اصفهان امتداد دادن آن به شیراز و بوشهر منظور نشده است.
به گزارش تین نیوز، سید مرتضی ناصریان این مطلب را در بخش نظرهای کاربران این شبکه خبری بیان کرد و افزود: در پروژه قطار پرسرعت تهران- اصفهان امتداد دادن آن به شیراز و بوشهر منظور نشده و آنچه به سمت شیراز اجرا شده و به سمت بوشهر در دست اجراست راه‌آهن معمولی است و هیچ تناسبی و هماهنگی با راه‌آهن پرسرعت ندارد.
وی تاکید کرد: امتداد دادن پروژه تهران اصفهان به شیراز و بوشهر خود یک پروژه عظیم است که ابتدا باید در مورد منافع و هزینه‌های آن ارزیابی‌های لازم صورت گیرد و به امید خام و خیالات نباید پروژه تهران اصفهان را پیش برد.
او در پاسخ به برخی کارشناسان که عنوان می‌کنند، نباید اجرای این پروژه که تاکنون میلیاردها تومان خرج آن شده است را متوقف کرد زیرا سرمایه عظیمی از بین می‌رود و طرح‌هایی این چنینی باید در پایه کار متوقف می شدند، نیز گفت: اگر در پروژه‌ای هزینه شده باشد نمی‌توان نتیجه گرفت که حتماً باید آن را ادامه داد.
ناصریان افزود: همیشه در تصمیم‌گیری باید مزایا و معایب ادامه دادن یک مسیر یا پروژه را سنجید، برای مثال اگر پروژه‌ای کاملاً بدون توجیه بوده و ده درصد آن اجرا شده باشد بازهم بهتر است آن را متوقف کرد.
این کارشناس تاکید کرد: البته این مثال اغراق آمیز است ولی به شرایط کنونی پروژه قطار پرسرعت تهران اصفهان نزدیک است زیرا قیمتی که برای آن درنظر گرفته شده اصلا به منافعش شباهت ندارد و در نتیجه با وجود پیشرفت اندک، باید در مورد ادامه این کار با روال فعلی، تجدید نظر و تغییرات اساسی در برنامه و قیمت آن اعمال کرد تا پروژه وضعیت مطلوبی پیدا کند.
به گزارش تین نیوز، به گفته وی، در هر پروژه باید منافع و هزینه‌ها سنجیده و با گزینه‌های رقیب مقایسه و سپس بهترین تصمیم گرفته شود.
ناصریان با تاکید یر بر این‌که در پروژه‌های گران قیمت باید ارزیابی‌ها با دقت مضاعف صورت گیرد، گفت: در پروژه تهران اصفهان که هزینه‌اش حدود 5 میلیارد یورو عنوان میشود حتماً مردم باید توجیه شوند که این رقم هنگفت از بیت‌المال چرا و برای کسب کدام منافع باید اجرا شود؟ آیا راه حل بهتری نیست؟آیا نمی‌توان سهمی از هزینه آن را از ذی‌نفعان آن کسب نمود؟ آیا بهترین گزینه و کمترین هزینه مدنظر قرار گرفته است؟
سلام.پیشرفت فیزیکی این پروژه تا کنون کمتر از ده در صد بوده است لذا اگر قرار است این پروژه بدلیل عدم ضرورت و عدم توجیه اقتصادی و هزینه 5 میلیاد یورویی آن متوقف شود نفعش از ضررش بیشتر است.
قبلا در باره عدم ضرورت این پروژه در تین نوشته ام.
متاسفانه زور لابی های قدرت و ثروت به نةرات کارشناسی می چربه.
فقط حساب کنید با 5 میلیارد یورو چه پروزه های زیربنایی واجب و ضروری رو میشه راه انداخت که جهشی در اقتصاد کشور بشه.
توروخداراه اندازی کنین نیازززززززززززداریممممممممم خواهشا توروبه امام حسین توروبه امام زمان توروبه سی جزقرآنراه اندازی کنین قطارسریع السیر تهران قم اصفهان را
اداااااااااامه
مطالب فوق با پیشنهاد یک راه حل بینابینی کاملتر میشود.
سرمایه گذاری انجام شده در احداث ریرساخت موجود در صورت توقف پروژه سریع السیر به هیچ وجه دور انداختنی نبوده و قابل استفاده کامل هست.
یک پیشنهاد منطقی میتواند این باشد که بر روی زیرساخت ساخته شده راه آهن معمولی با سرعت 200 كيلومتر بر ساعت راه اندازی کرد و يا در سالهاي بعد آن را برقی نمود.