صفر تا صد ماجرای ارز مسافرتی ؛ از حذف تا اضافه
بانک مرکزی در آستانه تعطیلات نوروز، سهمیه ارز مسافرتی مسافران سفرهای خارجی را دو برابر کرده است.
بانک مرکزی در آستانه تعطیلات نوروز، سهمیه ارز مسافرتی مسافران سفرهای خارجی را دو برابر کرده است.
به گزارش تین نیوز به نقل از همشهری آنلاین، «در راستای مدیریت بازار ارز و پوشش نیاز ارزی متقاضیان، سرانه فروش ارز مسافرتی هوایی به متقاضیان از ۵۰۰ به ۱۰۰۰یورو افزایش می یابد و از تاریخ ۷ اسفند۱۴۰۲ اجرایی می شود.» این توییت مدیر روابط عمومی بانک مرکزی خبر خوش و به تعبیری عیدانه بانک مرکزی به مسافرانی است که قصد قطعی و پول کافی برای سفر خارجی در نوروز امسال را دارند؛ سفرهایی که در مقتصدانه ترین حالت، برای نزدیک ترین و ارزان ترین مقاصد، ۵۰میلیون تومان معادل حدود ۱۰۰۰دلار آب می خورد. به هر حال، بسته ارزی جدید بانک مرکزی به مسافران می تواند نشانه ای از گشایش های ارزی بانک مرکزی باشد.
خروج ۱۰ میلیارد دلار ارز مسافرتی
خبر جدید ارزی را بگذارید کنار این نقل قول از مصطفی فاطمی، مدیرکل توسعه گردشگری داخلی وزارت گردشگری که خبر داده: «در تعطیلات نوروز۱۴۰۲، جابه جایی ۳۵۰هزار نفر از مسیر هوایی و ۸۷۰هزار نفر از مرزهای زمینی به خارج از کشور ثبت شده است.» با این حساب و با درنظر گرفتن این نکته که اصلی ترین محل دریافت سقف ارز مسافرتی، پرواز به کشورهایی است که نیاز به ویزا دارند، می توان برآورد میزان ارز پرداختی بانک مرکزی به مسافران را ارزیابی کرد.
محاسبه ای که پیش از این در کمیسیون اقتصادی مجلس انجام شده و از برآورد خروج ۱۰میلیارد دلار ارز از کشور به صورت اسکناس و حواله در سال۱۴۰۱ با اتکا به فرایندهای رسمی خبر داده است که ۳میلیارد دلار آن در قالب سهمیه ۲۰۰۰دلاری سفر در ۹ماهه اول این سال بوده است.
البته اوضاع سفرهای خارجی جدا از میزان ارز مسافرتی، با درآمدهای ریالی مردم هم ارتباط مستقیم دارد؛ مسئله ای که باعث شده براساس اعلام ستاد هماهنگی خدمات سفر، این سفرها در نوروز۱۴۰۲، نسبت به زمان مشابه در سال قبل ۳.۵درصد کاهش داشته باشد؛ آماری که در نورزو۱۴۰۳ می تواند به عنوان یک شاخص غیررسمی مورد توجه قرار گیرد.
تحویل ارز لب مرز
اختصاص هزار یورو ارز مسافرتی از ۷اسفند۱۴۰۲ اجرایی می شود، اما به روال سال های اخیر، درست لب مرز هوایی و پس از گیت دوم فرودگاه تحویل مسافر می شود تا دلارها راه برگشت بدون انجام سفر به بازار آزاد نداشته باشند. هرچند تاریخ ۳۸ساله پرداخت ارز مسافرتی نشان می دهد همیشه راه برای سوداگران این نوع ارز وجود داشته است ازجمله با انجام سفرهای یک روزه و حتی چند ساعته با هدف فروش ارزها توسط مسافرانی که توسط یک باند سوداگر اجیر شده اند. چرا؟ چون اختلاف قیمت ارز و ریال در مواردی آنقدر بالا بوده که با احتساب هزینه های یک سفر خارجی یک روزه، فروش دلارها در بازگشت هنوز هم به صرفه بوده است.
این نکته را اضافه کنید که استفاده احتمالی سوداگران ارز از ظرفیت حمل بار مسافری به میزان ۳۰کیلوگرم در این رفت و برگشت که هم فال است و هم تماشا نیز وجوددارد! به هرحال اگر امسال مسافر دیار دور هستید، به شعبه های منتخب بانک های عامل ملی، ملت و سامان مراجعه کنید.
عرضی هست، ارزی نیست!
سال۱۳۶۴، درست ۳۸سال پیش، ارز مسافرتی متولد شد. با مصوبه هیأت وزیران و تعیین ۳۰۰دلار برای یک بار سفر در هرسال که ۵۰دلارش نقد و باقی به صورت چک مسافرتی قابل پرداخت در همان کشور پرداخت می شد! این رویه ادامه داشت و تا سال۹۰، سقف پرداخت ارز مسافرتی به ۲هزار دلار هم رسید اما در این سال با بخشنامه بانک مرکزی به ۱۰۰۰دلار کاهش پیدا کرد.
نقطه عطف ارز مسافرتی را باید شهریور سال۹۶ دانست، زمانی که بانک مرکزی ارز مسافرتی را از لیست دریافت کنندگان ارز دولتی، حذف و البته ۶ ماه بعد، دوباره با پرداخت ۵۰۰دلار به هر مسافر برقرار کرد.
داستان ارز مسافرتی در سال۱۴۰۰ به ۲هزار یورو رسیده بود و پس از خرید بلیت و دریافت ویزا، در صرافی های منتخب به صورت اسکناس به مسافران داده می شود. مسافرانی که اغلب بخش قابل توجهی از دلار ۲۵هزار تومانی مسافری که در بازار ۳۰هزار تومان خریدار داشت را می فروختند و ۱۰میلیون تومان سود می کردند تا بخشی از هزینه های سفر را با آن تامین کنند.
