◄ خلاصه کتابچه آماری حقایق راه‌ آهن 2008

عباس قربانعلی بیک: این گزارش (Railroad Facts 2008) که توسط انجمن راه آهن های آمریکا (AAR) منتشر شده است، اطلاعات جامعی درباره صنعت راه آهن باری در سال 2007 ارائه می دهد.

این گزارش شامل داده های مالی، ترافیکی، تجهیزاتی، ایمنی و اشتغال در صنعت راه آهن است. قدیمی ترین آمار گزارش از سال ۱۹۲۹ شامل تعداد کارکنان، درآمدها، هزینه ها، حجم بار حمل شده، تعداد لوکوموتیو ها و واگن ها، و همچنین شاخص های ایمنی می شوند.

به عنوان مثال، در سال ۱۹۲۹، تعداد کارکنان راه آهن های کلاس یک (I) به ۱.۶۶ میلیون نفر و درآمد عملیاتی حدود 4.۸ میلیارد دلار بود. در آن زمان، تعداد لوکوموتیو ها به ۵۷,۵۵۹ دستگاه می رسید که بیشتر آنها لوکوموتیو های بخار بودند (601 برقی و 22 دیزل). همچنین، حجم بار حمل شده در سال ۱۹۲۹ حدود ۴۴۷ میلیارد تن مایل بود.

1) راه آهن های کلاس یک باری: در سال 2007، راه آهن های کلاس I (بزرگ ترین راه آهن ها) 67 درصد از مسیرهای راه آهن باری، 90 درصد از کارکنان و 93 درصد از درآمد راه آهن را به خود اختصاص دادند. این راه آهن ها شامل شرکت هایی مانند BNSF، یونیون پاسیفیک، CSX و نورفولک ساوترن هستند. 2) عملکرد مالی: در سال 2007، درآمد عملیاتی راه آهن های کلاس I به 54.6 میلیارد دلار رسید که نسبت به سال قبل 4.7 درصد افزایش داشت. هزینه های عملیاتی نیز 4.3 درصد افزایش یافت و به 42.7 میلیارد دلار رسید (شامل 22.44 برای سوخت و حمل ونقل، 8.6 ناوگان، 7.2 زیرساخت و 4.5 اداری). بازده سرمایه گذاری (ROI) از 10.2 درصد در سال 2006 به 9.9 درصد در سال 2007 کاهش یافت، اما بازده حقوق صاحبان سهام (ROE) از 11.3 درصد به 11.5 درصد افزایش یافت.

3) هزینه ها و مالیات ها: هزینه سوخت لوکوموتیو ها در سال 2007 به 8.9 میلیارد دلار رسید که 21 درصد از کل هزینه های عملیاتی را تشکیل می داد. مالیات های پرداختی نیز 6.5 درصد افزایش یافت و به 7.3 میلیارد دلار رسید.

4) ترافیک و حجم بار: حجم بار حمل شده توسط راه آهن ها در سال 2007 کمی کاهش یافت و به 1.77 تریلیون تن-مایل رسید. با این حال، این سال دومین سال پرترافیک در تاریخ راه آهن های آمریکا بود. حمل ونقل چندوجهی (کانتینر و تریلی) نیز رشد قابل توجهی داشت و به 9.4 میلیون واحد رسید و سهم راه آهن به 43 درصد افزایش یافت.

5) سرمایه گذاری و تجهیزات: راه آهن های کلاس I در سال 2007 بیش از 9.1 میلیارد دلار در راه آهن و تجهیزات سرمایه گذاری کردند. تعداد لوکوموتیو های در حال خدمت به 24,143 دستگاه رسید و میانگین قدرت هر لوکوموتیو به 3,518 اسب بخار افزایش یافت. همچنین، تعداد واگن های باری به 1,385,709 دستگاه رسید.

6) ایمنی: سال 2007 ایمن ترین سال در تاریخ راه آهن های آمریکا بود. نرخ تصادفات قطارها 71 درصد نسبت به سال 1980 کاهش یافت و نرخ برخورد در تقاطع ها نیز 77 درصد کاهش یافت. نرخ آسیب های کارکنان نیز 80 درصد کمتر از سال 1980 بود.

7) اشتغال و دستمزد: تعداد کارکنان راه آهن های کلاس I در سال 2007 به 167,216 نفر رسید و مجموع دستمزدهای پرداختی 11.6 میلیارد دلار بود. میانگین دستمزد سالانه نیز 69,367 دلار بود.

8) چالش ها و روندها: صنعت راه آهن در سال 2007 با چالش هایی مانند افزایش هزینه های سوخت و مواد اولیه مواجه بود. با این حال، بهبود در بهره وری و کارایی عملیاتی باعث شد که صنعت راه آهن بتواند در شرایط اقتصادی دشوار عملکرد نسبتاً خوبی داشته باشد.

9) نتیجه گیری: گزارش "حقایق راه آهن 2008" نشان می دهد که صنعت راه آهن باری در ایالات متحده در سال 2007 با وجود چالش های اقتصادی، عملکرد مالی و عملیاتی خوبی داشت. سرمایه گذاری کلان در تجهیزات و زیرساخت ها، بهبود ایمنی و افزایش بهره وری از جمله عوامل کلیدی موفقیت این صنعت در این سال بودند.

(بهره وری سوخت از 206 در 1975 به 436 تن مایل برگالن در 2007 و ظرفیت واگن از 73 به 100 تن و تعرفه متوسط طی 9 سال از 2.3 به 3 (به نرخ ثابت 1998 از 2.3 به 2.4) سنت بر تن مایل رسید و ذغال سنگ با 44 درصد بیشترین سهم بار را داشت).  

با نگاهی به کتاب های آمار راه آهن (1380 تا 1400) این پرسش ایجاد می شود که با آمارهای بسیار ریز که برای هر ناحیه و هر ماه اعداد زیادی را به صورت جدول نشان می دهد چه تصویری در افکار وزیر، نمایندگان و مدیران ... ایجاد می گردد (تین 250591).

امید است راه آهن نیز با استفاده از تجربیات جهانی، الگوی ثابتی برای ثبت و ارائه آمار سالیانه خود و شرکت ها انتخاب نماید.