◄ راه آهن سراسری؛ جواهر مهندسی که ثبت جهانی شد+ ویژگی ها و تصاویر

روز گذشته سوم مرداد «راه آهن سراسری ایران»، راه آهنی که اولین بخش از شبکه سراسری راه آهن کشور بوده و قدمتی حدود 100 ساله دارد به عنوان بیست و پنجمین اثر میراث فرهنگی ملموس ایران در فهرست جهانی یونسکو ثبت شد.

به گزارش تین نیوز، پرونده ثبت جهانی راه اهن سراسری ایران در یونسکو 1396 تحویل یونسکو شد و ارزیابی آن در سال 1398 صورت گرفت و پس از تکمیل اطلاعات روز گذشته ثبت جهانی شد.

مازیار یزدانی معاون فنی و زیر بنایی سابق راه آهن در گفت و گو با تین نیوز در مورد ویژگی های راه آهن سراسری ایران که موجب ثبت آن در یونسکو شد، گفت:  این راه آهن بلندترین راه آهن ثبت شده دنیا به طول 1394 کیلومتر، اولین راه آهن ثبت شده در غرب آسیا و اولین اثر میراث صنعتی ایران در لیست میراث جهانی یونسکو و یکی از بزرگترین سرمایه گذاری های زیربنایی در جهان در حدفاصل 2 جنگ جهانی اول و دوم است.

وی افزود: همچنین این راه آهن اولین کریدور اتصال شمال-جنوب در منطقه خاورمیانه و پروژه  ای مستقل بوده که  بدون وام خارجی و صرفاً با مالیات اخذ شده از شهروندان ایرانی ساخته شد و راه آهن صلح نیز محسوب می شود چرا که کشورهای مختلف که در جنگ جهانی با یکدیگر در حال نزاع بودند در ساخت این راه آهن در کنار ایرانیان با یکدیگر همکاری کردند.

بیشتر بخوانید:

• راه‌آهن سراسری ایران؛ میراث برجسته صنعتی بشر

• راه آهن سراسری ایران ثبت جهانی یونسکو شد

وی این راه آهن را جذابترین راه آهن در محدوده خاورمیانه با عبور از هفت اقلیم جغرافیایی دانست و عنوان کرد: مدیریت دانش و وجود مستندات قوی از مراحل پروژه با مدیریت شرکت دانمارکی کامپساکس انجام شده است و  نکته قابل توجه آن اختلاف ارتفاع بیش از 2200متر بین پست ترین و بلندترین نقطه پروژه است.

یزدانی گفت:  این راه آهن اولین راه آهن با عرض خط استاندارد در منطقه خاورمیانه است و توجه به مسائل انسانی با ساخت بیمارستان، مدرسه، سینما، حمام و عبادتگاه ادیان در قرارداد این پروژه دیده شده است.

به گفته وی ساخت 360 پل بزرگ، 224 تونل و 89 ایستگاه باز در طول این پروژه ، عبور از 2 کوهستان زاگرس و البرز در مراحل ساخت این پروژه، ایجاد ارتباط بین اقوام ایرانی عرب، خوزی، لر، فارس، ترک، مازنی و ترکمن و کمک به یکپارچگی ملی، نقش موثر در آغاز دوران صنعتی شدن کشور به عنوان محرک توسعه صنعتی ایران. برقراری مکان دسترسی بسیاری از شاخص های طبیعی و فرهنگی کشور از طریق این کریدور همچون: آبشار شور، آبشار بیشه، هفت تپه شوش، چغارزنبیل، دریاچه شورمست، پل شاهپور، اسپهبد خورشید، کویر مرکزی ایران و جنگل های هیرکانی از دیگر ویژگی های منحصر به فرد این خط آهن است.

 به گزارش تین نیوز، مجید فراهانی عضو شورای شهر تهران نیز در صفحه شخصی خود در شبکه های اجتماعی نوشت: این اثر طولانی ترین راه آهن ثبت شده در لیست جهانی یونسکو و اولین میراث صنعتی ایران در لیست یونسکو و بیست و پنجمین اثر ثبت شده از ایران در این لیست است.

وی افزود: این مسیری است که از  خرمشهر تا گرگان مشتمل بر تهران به بندر امام و شمال که در ابتدای دولت رضا شاه سال 1305 به مناقصه گذاشته شد، دانمارکی ها برنده مناقصه شدند و کلنگ آغاز پروژه را در تهران زدند ولی مجموعه ای از شرکت های اروپایی در تکمیل آن دخیل بودند.

قابل ذکر است پرونده ثبت جهانی این جواهر مهندسی در سال 1396 تحویل یونسکو شد و ارزیابی آن در سال 1398 صورت گرفت و پس از تکمیل اطلاعات روز گذشته  (یکشنبه، سوم مرداد ۱۴۰۰ «۲۵ جولای ۲۰۲۱») در نشست چهل و چهارمین اجلاس کمیته میراث جهانی یونسکو (UNESCO) پرونده راه آهن سراسری ایران (موسوم به راه آهن شمال - جنوب) مورد بررسی قرار گرفت و با تصویب اعضای کمیته، راه آهن سراسری ایران با طول حدود ۱۴۰۰ کیلومتر به عنوان بیست و پنجمین میراث فرهنگی ملموس و نخستین میراث صنعتی کشورمان در فهرست جهانی یونسکو ثبت شد.

همچنین احمد پاکتچی که عصر دیروز (یکشنبه، سوم مرداد) از پاریس و به صورت مجازی در چهل و چهارمین نشست کمیته‌ میراث جهانی حضور داشت، در مورد این رخداد به میراث آریا گفت: از دولت قرقیزستان برای حمایت‌ ها و از سایر کشورهای عضو که در این حمایت، کشور قرقیزستان را همراهی کردند و از اعضای کمیته که از پرونده حمایت کردند و نتیجه‌ آن در ثبت موفقیت‌آمیز راه‌آهن سراسری ایران متبلور شد، تشکر می‌کنم.

همچنین به نوشته ایسنا، بهره‌برداری کامل از راه‌آهن سراسری ایران، در سال ۱۳۱۴ آغاز شد و علی منصور، وزیر راه و شهرسازی وقت، در مرداد ۱۳۱۴ لایحه‌ای برای تشکیل مؤسسه راه‌آهن دولتی کشور به تصویب مجلس شورای ملی رساند تا از اول مهر ۱۳۱۴ «نگاهداری و به‌کارانداختن همه اموال و اثاثیه و ابنیه و وسایل نقلیه و ساختمان‌های فنی متعلق به خطوط آهن و کشتیرانی دریاچه ارومیه» را به‌عهده بگیرد.