◄ هفت راهکار برای رفع مشکلات برقی کردن خطوط ریلی کشور

 سال 1394 بود که استاندار وقت خراسان رضوی گفت: مهمترین طرح‌ توسعه‌ این استان پروژه ریلی است و در همین زمینه برقی کردن مسیر ریلی مشهد به تهران را در اولویت کاری برنامه‌ های دولت تدبیر و امید در خراسان رضوی قرار دادیم که در نیمه نخست سال آینده (سال 1395) عملیات اجرایی آن آغاز می‌ شود و تا دو سال و نیم دیگر به پایان می‌ رسد.

به گزارش تین نیوز، این سخنان در حالی بیان شد که در بهمن ماه سال 94 رئیس جمهور وقت در سفر یک روزه به مشهد، پروژه برقی کردن راه آهن تهران - مشهد را که در سال 90 در دولت دهم هم کلنگ زنی شده بود، برای بار دوم کلنگ زنی و وعده ساخت 42 ماهه آن را عنوان کرد.

اما برقی کردن این خط ریلی امروز و در آبان ماه سال 1401 هنوز انجام نشده  است که جای سوال دارد.

بیشتر بخوانید:

ارزیابی عوامل کندی و تعویق برقی سازی خطوط آهن

چندی پیش سید مجتبی ناصریان کارشناس حمل و نقل ریلی مقاله ای در تین نیوز منتشر و اهم دلایل و موانع برقی سازی خطوط آهن کشور را به شرح زیر برشمرد:

1- واگذاری مسئولیت برقی سازی خطوط آهن به شرکت راه آهن ج. ا. ا. که شرایط مالی و اجرایی طرح را به ذیل امور نگهداری و بهره برداری ترابری ریلی تنزل داده و محدود نموده است.

2- گره زدن قراردادهای برقی کردن خطوط آهن به بازسازی و ارتقای زیرسازی و روسازی خطوط آهن هر مسیر؛

3- گره زدن قراردادهای برقی سازی خطوط آهن به تأمین همزمان کشنده های برقی موردنیاز و حتی دپوهای برقی؛

4- تحولات مکرر قوانین ارزی و شرایط سیاسی کشور و محدودیت شرکت راه آهن و پیمانکاران داخلی در تأمین مالی موردنیاز؛

5- واگذاری یکپارچه مسیرهای طولانی در قراردادهای تامین مالی و تامین و نصب برقی سازی؛

6- تأکید سازمان برنامه به برقی نمودن ریلی بافق بندرعباس با روش BOT و تمایل کم شرکت راه آهن به این روش واگذاری؛

7- عدم همراهی سازمان برنامه و باور نداشتن مدیران آن به ضرورت و منافع راه آهن های برقی در دهه اخیر (به ویژه ناشی از هزینه بالای نیروگاه های برقی و نابسامانی نرخ برق و سوخت کشور)؛

8- کم توجهی مدیران ارشد راه آهن به بدنه دائمی و توانمند دفتر برقی سازی خطوط آهن؛

9- لغو مکرر مناقصات بین المللی (دو نوبت87 و 90) و قراردادهای در جریان واگذاری برقی سازی (با قرارگاه خاتم الاوصیاء در سال های 90 تا 93 و قرارداد گروه مپنا- نورینکو سال های 94 تا 97) بدون تمهیدات جبرانی و بدون اخذ و استفاده مستندات قبلی؛

10- فشار مکرر به عوامل توانمند پیمانکاری و اجرایی برقی سازی در داخل کشور (گروه های مپنا، فراب، پارسیان، تام ایران خودرو و ...) برای تغییر شرایط و ترکیب عوامل ذیربط.

11- کارشکنی و بی دقتی های مکرر عوامل ذیربط در تنظیم و رعایت ضوابط و بروز بهانه های اجرایی و قانونی در تخریب روند مناقصات و قراردادها؛

12- ضعف توان مهندسی شرکت های مشاور و مدیریت پروژه های برقی و احساس وابستگی به مشاورین خارجی؛

13- اثرگذاری گروه های غیر رسمی ذینفعان تامین و تعمیر کشنده های دیزلی و تأمین انبوه قطعات یدکی کشنده های دیزلی؛

ناصریان برای انجام موفقیت آمیز پروژه های مربوط به برقی سازی خطوط ریلی نیز هفت راهکار به شرح زیر ارایه داد:

1. واگذاری برقی کردن خطوط آهن در قطعات کوچکتر و مستقل از تامین ناوگان؛
2. تامین اقلام برقی توسط سازندگان تجهیزات برقی کشور و حمایت مالی بانک ها؛
3. حمایت مالی و قانونی از ساخت داخل قطعات و تجهیزات برقی موردنیاز؛
4. تشویق شرکت های اصلی ساخت و بازسازی کشنده های ریلی به تأمین و اولویت کشنده های باری؛
5. توافقات بلند مدت فنی با متولیان برق سراسری در تامین برق و ارزیابی منافع تعادل مصرف برق راه آهن برقی؛
6. تبدیل دفتر مجری برقی سازی راه آهن به سازمان مستقل برنامه ریزی و نظارت برقی سازی؛
7. حمایت از آموزش های تخصصی عوامل و مدیران راه آهن برقی؛