طولانی شدن مذاکرات خوب نیست

مذاکرات ایران با شرکت سیتروئن هم به مرحله توافق‌نامه رسید وهم اکنون قرارداد با این شرکت امضاشده است و انتظار داریم اولین محصول مشترک در سال 2018 وارد بازار شود.

به گزارش سایت خبری اتاق تهران، ایران مذاکره با چند خودروساز خارجی را به‌طور هم‌زمان آغاز کرده است. شرکت‌های پژو، سیتروئن، رنو و چند شرکت دیگر برای همکاری از زمان لغو تحریم‌ها جلو آمدند اما پژو زودتر از دیگران به نتیجه رسید. دلیل توفیق پژو حضور طولانی‌تر این شرکت در ایران بود. پژو از سال 1368 برای تولید 405 به ایران آمد و سابقه‌ای 28 ساله در همکاری با شرکت ایران‌خودرو دارد. در دوره تحریم‌ها این شرکت به‌زور آمریکایی‌ها همکاری با ایران را قطع کرد اما در شرایط فعلی، پژو برای مشارکت با ایران بازگشته است. تجربه نشان داده که شرکت‌هایی که برای مشارکت و سرمایه‌گذاری به کشورها می‌روند به‌راحتی از گردونه کار خارج نمی‌شوند، می‌ایستند و کار می‌کنند و این بار حضور پژو طولانی‌تر و محکم‌تر است. اولین محصول این شرکت هم وارد بازار ایران شده است. مذاکرات ایران با شرکت سیتروئن هم به مرحله توافق‌نامه رسید وهم اکنون قرارداد با این شرکت امضاشده است و انتظار داریم اولین محصول مشترک در سال 2018 وارد بازار شود.

در مذاکره با رنو به توافق‌نامه رسیدیم اما هنوز در کش‌وقوس گفت‌وگو هستیم و نتایج هنوز قطعی و نهایی نشده است که امیدوارم به نتیجه برسیم. هرچند مسئولان به‌طور مرتب به امضای قرارداد با رنو اشاره می‌کنند اما توافقات با این شرکت به دلیل پیچیدگی‌های موجود هنوز عملیاتی نشده است هرچند رنو با شرکت‌های سایپا و ایران‌خودرو براساس رویه گذشته همکاری می‌کند و روزانه 700 دستگاه خودرو تندر 90 در ایران تولید می‌شود. از سوی دیگر شرکت فیات مذاکراتی را آغاز کرده اما هنوز به نتیجه‌ای نرسیده است.

نکته‌ای که باید دراین‌بین به آن توجه کرد این است که آغاز مذاکره با یک شرکت به معنای اتمام کار و بلافاصله به قرارداد رسیدن نیست. ممکن است مذاکرات در مدت طولانی‌تری انجام شود، به جواب نرسد یا برسد. طرف ایرانی هم در فرایند مذاکرات پخته‌تر شده است و با توجه به تجربیات و مطالبات داخلی عمل می‌کند. طرف ایرانی در مذاکرات باید منافع ملی را در نظر بگیرند. هرکس در مذاکرات می‌خواهد به منافع مدنظر خودش برسد و مهم‌ترین انتظار از مذاکره‌کنندگان ایرانی این است که منافع کشور را در نظر بگیرند. عملکرد سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران طی مذاکرات با خودروسازان خارجی نسبتاً مطلوب است اما با توجه به شرایط ساخت داخل، مسئله مالکیت و ریزه‌کاری‌هایی ازاین‌دست ممکن رسیدن به تفاهم طولانی‌تر شود هرچند طولانی شدن مذاکرات به نفع طرفین نیست.

در مذاکره طرف ایرانی با مذاکره با پژو حضور داشتم و آنچه از نزدیک دیدم فعالیت یک گروه از متخصصان و حرفه‌ای‌ها در مذاکره با ایران بود اما باید پذیرفت که مذاکره با طرف‌های خارجی پیچیدگی‌های خاص خودش را دارد و به‌تدریج باید حرکت کرد. نکته‌ای که نباید فراموش کرد این است که بین شرکت‌های خارجی برای کار در ایران فضای رقابتی ایجادشده است و هر نوع گفت‌وگو را باید بر این اساس دنبال کرد.