◄ بزرگترین ضعف لجستیک تجاری ایران چیست؟
شاید یکی از بزرگترین ضعف‌های لجستیک تجاری کشور، همین نبودِ ستاد مشترک برای کلیه شقوق حمل و بخش های آمادی (زنجیره تامین) لجستیک کشور باشد.
یک کارشناس حمل و نقل و لجستیک بر ضرورت وحدت فرماندهی و وجود یکپارچگی در لجستیک تجاری تاکید کرد.
به گزارش تین نیوز، بهروز فتحی در توضیح این دیدگاه خود به خبرنگار ما گفت: اگر خواسته باشیم ضرورت یکپارچگی و وحدت فرماندهی لجستیک تجاری کشور را با نمونه‌ای از مدل لجستیک در سطح ملی مقایسه کنیم، بهترین نمونه، لجستیک نظامی است.
وی تاکید کرد: در لجستیک نظامی سه شق زمینی، هوایی و دریایی وجود دارد که هر یک فرماندهی مستقل خود را داشته ولی همگی آنها تحت فرماندهی واحد و ستاد مشترک نیروهای مسلح قرار دارند.
او افزود: علاوه بر آن کارکردهای آمادی شامل برآورد، تامین، انبارداری و توزیع نیز همگی تحت فرماندهی واحد لجستیکی هستند که وظائیف مدیریت زنجیره تامین سازمان نظامی را انجام می‌دهند.
این کارشناس با تاکید بر این‌که اصول جهانی در ارتش‌های دنیا هیچ‌کدام قائل به جدا بودن بخش حمل و نقل از بخش‌های آمادی نیستند، بیان کرد: در این عرصه اصول استاندارد پذیرفته شده‌ای بر همه ارتش‌های جهان از دیر باز وجود داشته و دارد.
فتحی گفت: شاید یکی از بزرگترین ضعف‌های لجستیک تجاری کشور، همین نبودِ ستاد مشترک برای کلیه شقوق حمل و بخش های آمادی (زنجیره تامین) لجستیک کشور باشد و اگر با این نگرش بخواهیم به صحنه لجستیک تجاری کشور نگاه کنیم بسیاری از نقصان‌ها و کمبودها خود را نمایان می‌کند.
او خاطرنشان کرد: شاید تصور شود این دو، یعنی لجستیک نظامی و تجاری با هم خیلی متفاوت هستند و استانداردهای مختلفی بر آنها حاکم است ولی مطالعات در حوزه لجستیک جهانی نشان می‌دهد مدل‌های مرجع جهانی لجستیک تجاری نیز دارای منشأ و خاستگاهی متمایل به این خصوصیت مهم و اساسی لجستیک نظامی یعنی وحدت فرماندهی و یکپارچگی در مدیریت، برنامه‌ریزی، رهگیری اطلاعات و عملیات در بخش‌های مختلف خصوصی و دولتی و سایر بخش‌ها است.
این کارشناس تاکید کرد: به‌طور مثال معماری مدیریت کریدور که مربوط به لجستیک و حمل و نقل چندوجهی تجارت بین‌المللی است، متأثر از معماری سامانه پشتیبانی خدمات رزم یا Combat Service Support است که معماری نظام لجستیک و پشتیبانی نیروهای رزمی مبتنی بر الگوی خط لوله یا PipeLine Platform است.
فتحی بیان کرد: همچنین در مدل‌های مرجعی همچون مدل تارکی (TARKKI) که مدلی جهانی و مورد پذیرش سازمان ملل در خصوص فرایندهای کسب و کار و قوانین و مقررات لجستیک تحت عنوان WP6 در ظرف بزرگتری تحت عنوان زنجیره تامین است، اصول لجستیک نظامی به وضوح در این مدل و مدل‌های مشابه دیگر حاکم است و اصول یکپارچه و استانداردهای خاص بدون توجه به شقوق حمل را برای لجستیک کشورها تجویز می‌کند.
وی افزود: علاوه بر چنین مدل‌های جهانی، می‌توان به ضرورت وجود قوانین و مقررات حاکم بر رفتار بازیگران صحنه لجستیک و حمل و نقل در کشور اشاره کرد که تحت یک فرماندهی و مدیریت یکپارچه وضع و اجرا می‌شود.
این کارشناس تاکید کرد: به‌طور مثال می‌توان آیین‌نامه ساعت کاری رانندگان کامیون که ابتدا توسط کشور آلمان وضع و سپس توسط اتحادیه اروپا پذیرفته شد، را نام برد.
فتحی خاطرنشان کرد: وجود چنین استانداردی که میزان ساعت رانندگی، استراحت در مسیر، فاصله زمانی مابین 2 ماموریت و بسیاری دیگر از جنبه‌های رفتار حرفه‌ای رانندگان را استاندارد می‌کند، زمینه بسیار مساعد و مناسبی برای ساماندهی به جامعه حمل و نقل جاده‌ای را فراهم می‌کند.
وی گفت: وجود چنین استانداردهایی همچنین باعث یکنواختی فرایندها و معماری یکپارچه سامانه‌ها و داده‌های حمل و نقل می‌شود.
