◄ رتبه‌بندی رانندگان؛ کدام نهاد بر عادلانه بودن رتبه‌بندی نظارت دارد؟
از جمله مقدماتی که باید برای اجرای طرح رتبه‌بندی رانندگان حرفه‌ای مهیا شود فراهم شدن امکان بهره‌مندی آنان از خودروهای با کیفیت و استاندارد روز است.
یک راننده و مالک کامیون معتقد است: اگرچه رتبه‌بندی رانندگان حرفه‌ای ایده‌ای بسیار عالی و موثر در ایمن‌سازی حمل و نقل جاده‌ای است اما انجام این کار نیازمند مقدماتی است که ابتدا باید این مقدمات مهیا شود.
به گزارش تین نیوز، هادی نظری به خبرنگار ما گفت: از جمله مقدماتی که باید برای اجرای طرح رتبه‌بندی رانندگان حرفه‌ای مهیا شود فراهم شدن امکان بهره‌مندی آنان از خودروهای با کیفیت و استاندارد روز و نوسازی به موقع آنها و همچنین ایمن‌سازی جاده‌ها و تجهیزات جاده‌ای است.
وی تاکید کرد: به طور قطع از جمله نیازهای اصلی رانندگان حرفه ای و درجه یک، خودروی با کیفیت و ایمن با استانداردهای روز شرکت‌های معتبر خودروساز و خدمات پس از فروش درجه یک و جاده‌های ایمن و با کیفیت و طبق معیارهای روز دنیا، خدمات و تجهیزات رفاهی جاده‌ای است.
او ادامه داد: این در حالی است که حمل و نقل جاده‌ای در کشور ما درگیر مسائلی همچون آموزش رانندگان، استانداردسازی جاده‌ها و تجهیزات ایمنی و از همه مهمتر نوسازی ناوگان بوده و با وجود مشکلاتی همچون تحریم‌ها که امروز کشور با آن درگیر است رفع مشکلات حمل و نقل جاده‌ای کار دشواری است.
این راننده و مالک کامیون گفت: ضمن اینکه در اجرای این طرح لازم است مشخص شود متولی آموزش رانندگان و درجه‌بندی آنان چه سازمان یا نهادی خواهد بود و چه معیارهایی در رتبه‌بندی رانندگان موثر است و این کار چه تاثیری بر درآمد و آینده شغلی آنان داشته و کدام نهاد نظارتی بر عادلانه بودن درجه بندی نظارت دارد؟
وی خاطرنشان کرد: همچنین باید در نظر داشت نقش راننده خوب و حرفه‌ای در ایمنی حمل و نقل قابل انکار نیست ولی به تنهایی نمی‌تواند مشکلات را برطرف نماید همانطور که خودروی استاندارد و درجه یک نمی‌تواند به تنهایی ایمنی را فراهم نماید.
نظری تاکید کرد: بنابراین هر یک از عوامل جاده‌ای از جمله راننده خوب، خودروی استاندارد، پلیس مجرب، جاده ایمن و استاندارد، شرکت حمل و نقل توانا و مسئولیت‌پذیر به اندازه خود در افزایش ایمنی حمل و نقل موثر بوده و رتبه‌بندی رانندگان به تنهایی نمی‌تواند مشکلات ایمنی حمل و نقل را حل کند.
رتبه بندی رانندگان اتوبوس از کاپیتان یکم تا کاپیتان چهارم
به گزارش تین نیوز، بر اساس اعلام مهران قربانی معاون حمل ونقل سازمان راهداری و حمل و نقل جاده‌ای، یکی از برنامه‌های میان‌مدت این سازمان، طرح رتبه‌بندی رانندگان اتوبوس از کاپیتان یکم تا کاپیتان چهارم با هدف افزایش ایمنی حمل و نقل است.
مختار داوودی عضو هیئت مدیره کانون سراسری انجمن‌های صنفی رانندگان مسافری نیز چندی پیش در این مورد به تین نیوز گفت: از مدتی پیش کانون رانندگان کشور با همکاری سازمان راهداری و حمل و نقل جاده‌ای و پلیس راه کشور، طرح رتبه‌بندی رانندگان اتوبوس را در دستور کار قرار داد.
وی تاکید کرد: این طرح کارشناسی شده حاصل دیدگاه‌های کانون انجمن‌های رانندگان مسافر کشور، سازمان راهداری و حمل ونقل، اداره مسافر، اداره ایمنی وترافیک، معاونت حمل ونقل عمومی پلیس راه کشور، مرکز صدور دفترچه پلیس راه کشور است و در فرآیند رتبه‌بندی افراد غیر راننده و یا بازنشسته و دوشغله شناسایی و برخلاف گذشته سواستفاده از لباس و رتبه کاپیتان‌ها، جعل عنوان محسوب شده و افراد متخلف به مراجعه قضایی معرفی می‌شوند.
باسلام
رتبه بندی رانندگان دربخش حمل کالای جاده ای
در اجرای طرح رتبه بندی شغل رانندگی حرفه ای حمل کالای جاده ای ، بدلیل گستردگی نوع کالاهای قابل حمل ونیز وسعت کلاس خودروهای حمل کالا نسبت به حمل مسافر جاده ای، برای تعمیم این طرح از بخش مسافر به بخش حمل کالا می‌بایستی نگاه وسیع تری به واقعیت های موجود داشت .
علاوه بر سابقه اشتغال بکار ،میزان تحصیلات راننده ونوع گواهینامه رانندگی (شامل پایه یکم ویا پایه دوم رانندگی) که در رتبه بندی بخش حمل مسافر مدنظر قرار گرفته است ، تفکیک هشت گروه کلاس کامیون های موجود در بخش حمل کالا نیز در این رتبه بندی ضروری به نظر می‌رسد.
زیرا اگر چه رانندگی باکامیون هایی با ظرفیت بیش از شش تن همگی نیاز به داشتن گواهینامه پایه یکم دارد اما مسلما هرگز نمیتوان رانندگی با کامیون های شش چرخ دو محور حمل کالا را با رانندگی با تریلی های پنج محور وبا ظرفیت ناخالص حمل کالای چهل تن وبالاتر را یکسان دانست .
همچنین دربخش حمل کالا،
در رانندگی با کامیون های حمل محموله های فوق سنگین وترافیکی ،علاوه بر نیاز به تجربه و تخصص خاص ، راننده می‌بایستی از شرایط جسمی و روحی بسیار متفاوتی برای حضور وزندگی در سفر بمدت طولانی وگاها هفته ها وماه ها برخوردار باشد .
رانندگی دربخش حمل کالا در بسیاری از موارد نیاز به آموزش وتخصص راننده واشنایی وی با مشخصات ورفتارها ی لازم ویا رعایت قوائد ویا کار با ابزار وسیستم های نگهداری و حفظ محموله درطول مسیر را دارد.
یک راننده حمل گاز ال پی جی بایستی رفتارهای محموله در تغییرات آب و هوایی را بداند .او علاوه بر اینکه می‌بایستی رانندگی با کامیون های مخصوص حمل گاز مایع را بیاموزد می‌بایستی با ضوابط و استانداردهای حاکم برحمل کالاهای خطرناک گروه گازهای قابل اشتعال سوخت آشنایی کامل داشته باشد و درجه ورانندگی با این نوع کامیون ها قطعا در رتبه خاص خود جای خواهد داشت.
حمل مواد غذایی با سردخانه های سیار که درطول مسیرهای طولانی نیاز به حفظ دمای ثابت دارد علاوه بر شناخت رفتار محموله از جمله عمر مفید کالا ،دمای لازم ومیزان تغییرات دمایی مجاز برای محموله،اشنایی وتفکیک تعهدات حمل کننده وتعهدات فرستنده ودهها مسئولیت حقوقی دیگر درخصوص کار با این نوع خودرو ها را دارد.
رانندگی با کامیون ها در مسیر های بین المللی نیز علاوه بر موارد ذکرشده نیز مستلزم آشنایی کامل رانندگان با قوانین حمل کالا ورانندگی درکشورهای بین راهی واشنایی با مدارک و اسناد حمل درخطوط بین المللی وپروتکل ها وکنوانسیون های بین المللی را دارد .
شناخت قواعد ودستورات منطقه ای کشورهای بین راهی ونیز اطلاعات کافی درخصوص نحوه کار با ابزار مسیر یابی الکترونیکی (نیویگیشن) برای پیدا کردن مسیرهای مجاز بین المللی ویا تکمیل کردن اطلاعات در صفحه های خام مورد استفاده در دستگاه سرعت سنج (تاخوگراف)ودهها مورد دیگر را دارد .
لذا به نظر می‌رسد اگر رتبه بندی برای رانندگان بخش مسافر مثلاً به چهار گروه رتبه طبقه بندی شده است دربخش حمل کالا حداقل به هشت تا ده گروه جدول رتبه بندی نیاز خواهد بود .
اینکه این رتبه بندی دراینده چه میزان تاثیری بر رسیدن به حقوق اجتماعی واجرای عدالت برای این قشر تاثیر گذار بر اقتصاد کشور را دارد مطمئنا مطالعه،تدوین وایجاد پشتوانه های اجرایی مقررات رتبه بندی رانندگان دراینده آن را نشان خواهد داد.
اگر تدوین آیین نامه نحوه رتبه بندی رانندگان بخش حمل کالا فاقد ضمانت های لازم اجرایی باشد مطمئنا پس از تدوین نه تنها گره ای از کار رانندگان این بخش باز نخواهد کرد بلکه به معضلات و مشکلات آنها خواهد افزود .
محسن متقین ۷/ ۱۲/ ۹۸