◄ احتمال فروش لیزینگی واگن با سرمایه‌گذاری خارجی در ایران
همیشه وقتی از یک سفر خوب و به یاد‌ماندنی صحبت می‌شود، چگونگی وسیله نقلیه از لحاظ رفاه، آسایش، امنیت، سرعت وغیره به ذهن ما می‌رسد
وقتی از یک سفر خوب و به یاد‌ماندنی صحبت می‌شود، چگونگی وسیله نقلیه از لحاظ رفاه، آسایش، امنیت، سرعت و غیره به ذهن ما می‌رسد. اگر نام این وسیله نقلیه، قطار و جاده آن ریل باشد، بلافاصله تصاویری از لکوموتیو، واگن، مامور کنترل بلیط و مناظرچشم‌نوازی که از پنجره واگن می‌توان دید در خیالات ما ظاهر می‌شود و باخود می‌گوییم که ای کاش راحت و تمیز و ایمن باشد.
امروزه در همه کشورهای پیشرفته سفرهای ریلی سهم زیادی در حملونقل مسافر دارد و این توسعه مدیون فن‌آوری و ایجاد امکانات رفاهی و خدمات برتر در قطارها نسبت به دیگر اشکال حملونقل است. توسعه این صنعت در ایران نیز فقط از طریق به روزآوری قطارها، ایجاد امنیت سفرهای ریلی‌و فرهنگ سازی میسر خواهد شد که در این راستا شرکتهای داخلی تولید کننده وخدماتی نقش اساسی در پیشبرد این هدف در اقتصاد مقاومتی ایران خواهند داشت.
در پی قرارداد بین «سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران» با «مش هلدینگ روسیه» در خصوص مشارکت در ساخت واگن که واگذاری 80 درصدی «پارس واگن» را به شرکت خارجی همراه دارد، تین نیوز گفتگوی کوتاهی با «همایون اسدی» عضو انجمن شرکتهای حملونقل ریلی انجام داد.
به نظر شما این قرارداد چه تاثیری بر حملونقل ریلی کشور خواهد داشت؟
با سرمایه گذاری خارجی در بخش حملونقل ریلی، کمبود نقدینگی در شرکتهای دست‌اندرکار این بخش جبران می‌شود به خصوص در پارس واگن توانمندی‌های فنی و منابع انسانی که هم اکنون به دلیل کمبود بودجه در رکود مانده است، شکوفا خواهد شد.
تولید واگن‌های جدید و خرید لکوموتیوهای پیشرفته تاثیر زیادی در توسعه حملونقل ریلی خواهد داشت به شرطی که امکان خرید آن‌ها برای بخش خصوصی حملونقل ریلی فراهم شود یعنی واگن با شرایط عادلانه به صورت لیزینگ در اختیار شرکتهای حملونقل قرار گیرد تا با ارائه خدمات کیفی و کمی عالی در حملونقل مسافر و بار بتوانیم این صنعت را رونق و توسعه دهیم.
دولت‌ها معمولا از حمل‌ونقل‌ریلی حمایت کرده‌اند اما درعمل به دلیل پایین بودن تعرفه‌های حمل بار و مسافر در ناوگان‌های جاده‌ای از حملونقل جاده‌ای حمایت شده است. رقابت بین جاده و ریل به دلیل افزایش هزینه‌ها و قیمت تمام‌شده واگن‌ها (خرید، تعمیر و نگهداری و خدمات) در حوزه حملونقل ریلی ایجاد شده است. اگر دولت در این بخش بسته‌های حمایتی مناسب ارائه کند و هزینه‌های ریلی کاهش یابد، می‌توانیم با حملونقل جاده‌ای به خوبی رقابت کنیم و سهم حملونقل ریلی را از 10 درصد کل حملونقل درسال 95 افزایش دهیم و به هدف 30 درصد نزدیک شویم.
این قرارداد بر عملکرد و توسعه دیگر شرکتهای تولیدی و پشتیبانی حملونقل ریلی تاثیر منفی نخواهد داشت؟
به نظر می‌رسد این قرارداد تاثیر منفی زیادی بر شرکتهای دیگر واگن سازی داخلی نداشته باشد اما در مجموع برای رشد و توسعه واگن‌سازی و ایجاد رقابت بین تولیدکنندگان، ارائه بسته‌های حمایتی از سوی دولت جهت جبران کمبود نقدینگی به عنوان یک راهکار باید مورد توجه قرار گیرد و یا زمینه برای سرمایه‌گذاران خارجی در بخش خصوصی حملونقل ریلی فراهم شود. بهینه‌سازی قطارها و به روزآوری ناوگان حملونقل ریلی احتیاج به سرمایه زیادی دارد. تاثیر منفی این قرارداد زمانی خواهد بود که از محصولات و خدمات دیگر تولیدکنندگان واگن داخلی حمایت نشود.
