◄ راهکار حل مشکل ترنستها چیست؟
راه‌آهن باید حومه را به شهرداری بدهد و آنها همان‌طور که به مترو یارانه می‌دهند به حومه هم بدهند.
در حالی‌که استاندار اصفهان از تامین اعتبار ۱۳.۶ میلیارد یوآن چین برای طرح قطار سریع‌السیر اصفهان-تهران خبر داده است، یک کارشناس حمل‌ونقل می‌پرسد: بهتر نیست این چند میلیارد یوان خرج ترن‌ست‌های متوقف شده بشود که دوباره به سرویس برگردانده شوند؟
به گزارش تین‌نیوز، «سعید قصابیان» این پرسش را در شبکه‌های اجتماعی مطرح کرد که «علی‌اصغر شفیع‌نادری» در پاسخ گفت: همه می‌دانیم داستان قطار سریع‌السیر تهران اصفهان یک داستان چند دهه‌ای است و بعد از سال‌ها، چند سال پیش قراردادش امضا شد و حالا به نظر می‌رسد طرف ایرانی در حال تامین بخشی از 15 درصد مورد نیاز برای تامین مالی فاینانس مربوطه است.
وی با تاکید بر این‌که راهکار حل مشکلات ترنست مشخص و ساده است، گفت: به نظرم ترنستها باید در مسیرها و زمان‌های حرکت، با ضریب اشغال بالا کار کنند، قیمت آنها آزاد شود (مثلا دو برابر) و از ترکیب کوپل دوتایی آن 8واگنه یا 12واگنه استفاده شود و بعضی نیروهای عملیاتی و شاخص‌های سیر و حرکتی را صرفه‌جویی کند.
او در عین حال تاکید کرد: در مسیرهای حومه‌ای مورد نظر این کارها شدنی نیست و به نظرم راه‌آهن باید حومه را به شهرداری بدهد و آنها همان‌طور که به مترو یارانه می‌دهند به حومه هم بدهند.
قصابیان نیز گفت: تعجب می‌کنم که چطور در این وانفسای بی‌پولی شرکت‌های ریلی در داخل خودشان شرکت‌های جدید تاسیس می‌کنند و هر روز سازمان‌های اداری این شرکت‌ها عریض‌تر و طویل‌تر می‌شود.
وی با بیان این‌که اقدامات این چنینی هزینه‌تراشی است، تاکید کرد: همه شرکت‌های ریلی باید به سمت کوچک شدن حرکت کنند تا بتوانند از این شرایط به سلامت عبور کنند.
قصابیان افزود: تاسیس شرکت جدید جز خلق مدیرعامل و مدیرکل و معاون و هیئت مدیره جدید خاصیت دیگری ندارد.
این کارشناس اظهار کرد: در دهه 80 تلاش زیادی شد که امور فنی برون‌سپاری شده و شرکت‌ها فقط نظارت کنند و از تصدی‌گری کنار بکشند و پیمانکاران ضعیف کنار گذاشته شده و قوی‌ها تقویت شوند.
قصابیان افزود: اما جای تاسف است که مدتهاست شرکت‌ها از برون‌سپاری فاصله گرفته‌اند و اصرار می‌شود همه کارها توسط خودشان انجام شود و با این بهانه دستگاه اداری شرکت‌ها بزرگتر و بزرگتر می‌شود و با این عنوان که برون‌سپاری موجب افزایش هزینه می‌شود، هزینه تراشی می‌کنند.
بیشتر واگن های مسافری در ایران برای سرعت 160 کیلومتر طراحی شده اند همچنین امکان حرکت با این سرعت هم برای تعداد زیادی از دیزل ها وجود دارد، ریل هم کشش این سرعت و حتی بیشتر را دارد
حالا چه اصراری به حرکت ترنست های گران قیمت هست؟ چرا اجازه حرکت به سایر قطارها که با همان سرعت ترنست میتوانند حرکت کنند داده نمی شود؟
جالبه بدونید در مسیر مشهد سرعت ترنست 160km است و سرعت حرکت سایر قطارها 140km.
تمام این دعواها برای این 20km است که آن هم دست یافتنی است.