◄ پاسخ به انتقادها از نبود اولویت‌بندی در پروژه‌های ریلی

حرفهای ایشان به جای پاسخ به انتقادها ، بیشتر توجیه عملکردشان است، به عنوان مثال ایشان با اعداد و ارقام ادعایی شان ، توجیه اقتصادی و یا حتی اجتماعی پروژه راه آهن یزد به اقلید ، نسبت به پروژه های دیگر را بیان کنند.

سلام.توجه ایشان به نظرات کارشناسان و عکس العمل ایشان به انتقدات جای تقدیر دارد.
همانطور که در بالا آمده ، کارشناسان معتقدند که در اولویت بندی ها به مسائل اقتصادی کمتر توجه می‌شود و بیشتر پروژه هایی که توسط دولت در حال ساخت است صرفا بعد اجتماعی پروژه را مد نظر دارد و به ابعاد اقتصادی و سود و زیان آن کم توجهی شده است.جناب خطیبی تلویحا به دیدگاه غیر اقتصادی در اولویت بندی پروژه ها اذعان دارد. آنجا که به اتصال 5 مرکز استان به شبکه ریلی اشاره میکنند و آنجا که میفرمایند : همه پروژه‌هایی که در کشور با سرمایه های دولتی ساخته می شود الزاما نفع اقتصادی ندارد و نفع ملی آن مهم است. اما کارشناسان اکثرا دیدگاه اقتصادی را ملاک خود برای تحلیل ها انتخاب می کنند.
لذا میبینیم که اختلاف نظر کارشناسان با ایشان و دیگر تصمیم گیران بر سر معیار اولویت بندی پروژه ها کاملا اساسی و ریشه ایست و اتفاقا اعداد و ارقامی که کارشناسان در تحلیل اولویت ها مورد توجه و محاسبه قرار می دهد مستند و واقعی و مستخرِج از گزارشات وزارت راه است.
فکر میکنم همه اتفاق نظر داریم که راه آهن اصفهان - شیراز و همدان و بای پس تبریز - میانه و اخیرا میانه اردبیل فاقد توجیه اقتصادی است. حال آنکه راه آهن چابهار - زاهدان و شلمچه- بصره و خواف – هرات علاوه بر تاثیر فاحش بر وزن ترانزیت ریلی کشور ، میتوانست تاثیر زیادی بر معیشت مردم حاشیه نشین داشته باشد ( متاسفانه این مردم دور دست نشین ، صدایی در دستگاه تصمیم گیری کشور ندارند).ایشان چطور میتوانند مدعی باشند که این سه پروژه ترانزیتی اخیر الذکر نفع ملی شان کمتر از پروژه های اتصال مراکز استان ها به ریل است؟ ظاهرا در تعریف " نفع ملی " با ایشان اختلاف نظر اساسی داریم.
لطفا ایشان پاسخ بدهند که برای مردم شیراز و همدان و اردبیل و میانه و بقیه کشور ، نفع ملی دراز مدت ترانزیت ریلی بیشتر است یا اعزام قطار به چند مرکز استان؟ قطار هایی که نتوانسته اند رضایت مسافر را جلب کنند و ضریب اشغال شان کم است و جز ضرر آورده ای برای کشور ندارند.
جسارتا باید نتیجه گیری کنم که در دولت عوام گرایی بر منافع ملی ترجیح داده میشود.
از همه ی اینها گذشته انتظار کارشناسان این است که فهرست اولویت احداث خطوط ریلی منتشر شود تا قبل از احداث و تخصیص اعتبار بدانیم پروژه ی بعدی کدام است.خدا را چه دیدید.شاید توانستیم جلوی پیشرفت پروژه های عوام گرایانه را بگیریم.

خب ایکاش زحمت می کشیدن اعداد و ارقام رو شفاف سازی می کردن تا کارشناسان روشن بشن
پاسخ های کلی دادن و زیر سوال بردن کارشناسی مباحث که کاری نداره
یه کارشناس با عدد رقم نسبت به اولویت بندی نقد می کنه ، منطق ایشون برا رد نظر کارشناس ها چیه.
در آخر هم که ایشون داره میگه اولویت ملی نه اقتصادی خب این که عبارت اخری حرف کارشناس هاس یعنی اولویت اجتماعی دادن نسبت به اقتصادی.
ایکاش لااقل شاخص های اولویت بندی رو اعلام می کردن

بله در بعضی پروژه ها پارتی بازی می شود اگر هزینه های راه اهن قزوین -رشت و همچنین راه اهن میانه -اردبیل ؛بستان اباد - تبریز را صرف راه اهن شلمچه -بصره ؛خواف - هرات می کردیم اکنون راه اهن ایران بین الملی می شد.ارز آوری داشتیم.باید نیک زاد و نوبخت در دولت باشند وبه استان خودشان راه اهن بکشند.این یعنی پارتی بازی.