◄ ضعف زیرساخت های حمل ریلی از جاده ای برجسته تر است
رئیس کمیسیون معدن و صنایع معدنی اتاق بازرگانی ایران ضعف زیرساخت ها ی حمل و نقلی کشور در حمل ریلی نسبت به حمل جاده ای برجسته تر است.
به گفته بهرام شکوری ایران در صورتی می تواند مسیر ترانزیت کالا از همسایگان شمالی باشد که زیرساخت های حمل و نقل خود را به ویژه در حمل ریلی تقویت کند.
به گزارش تین نیوز به نقل از ایلنا، بهرام شکوری، رئیس کمیسیون معدن و صنایع معدنی اتاق بازرگانی ایران، در مورد تمایل روسیه برای بهره گیری از مسیر ریلی ایران در صادرات زغال سنگ به هند گفت: زیرساخت های حمل و نقلی در ایران به تناسب رشدی که در صنایع معدنی داخل کشور صورت گرفته ارتقا نیافته است و امروز صنایع فولاد و مس به دلیل ضعف زیرساخت های حمل و نقل با چالش روبه رو هستند و این نگرانی را دارند که در سال های پیش رو ماشین لازم که برای حمل بار تولیدی در واحدهای صنعتی وجود ندارد.
وی تصریح کرد: ضعف زیرساخت ها ی حمل و نقلی کشور در حمل ریلی نسبت به حمل جاده ای برجسته تر است.
رئیس کمیسیون معدن و صنایع معدنی اتاق بازرگانی ایران ادامه داد: علاوه بر اینها برای عملیاتی شدن چنین طرحی نیاز به تکمیل کریدور شمال -جنوب و شرق - غرب است؛ بنابراین می توان نتیجه گرفت پتانسیل اجرای چنین طرحی در ایران وجود دارد اما برای بالفعل کردن این پتانسیل زیرساخت هایی لازم است که در حال حاضر وجود ندارد.
شکوری یادآور شد: دسترسی ایران به آب های گرم و موقعیت ژئوپلیتیکی که در منطقه دارد چنین پتانسیلی را برای آن ایجاد کرده است؛ همچنین به نظر من در مراوداتی که هندی ها با اروپا دارند از مسیر ایران می توانند به عنوان مسیر ترانزیت بهره ببرند و مسیر خود را در تجارت با اروپا کوتاه کنند. افزون بر اینکه استفاده از این مسیر نسبت به حمل کالا از مسیر دریایی هزینه کمتری دارد و این فرصت خوبی برای ایران است که بیش از یک سوم هزینه های حمل کالا در مسیر روسیه و هند را به خود اختصاص دهد و از این مسیر درآمد مطلوبی کسب کند.
وی خاطرنشان کرد: این امتیاز تنها به حمل کالاهای معدنی محدود نمی شود؛ اکنون ۴۰ میلیون تن غله در کشورهای سی آی اس در شمال ایران تولید می شود و ۲۰ میلیون آن در همسایگان جنوبی مصرف می شود؛ ایران می تواند به شرط برخورداری از زیرساخت ها از ترانزیت کالا میان این دو منطقه درآمد ایجاد کند.
شکوری گفت: اگر راه آهن زاهدان به چابهار تکمیل شود، چابهار می تواند به قطب صادرات مواد معدنی ایران و افغانستان تبدیل شود و اگر این اتفاق افتاده بود، بندر گوادر پاکستان دیگر جایگاه امروز را نداشت.
