◄ روشهای دستوری مشکلات را حل نمیکند
«چرا با این همه مزایا و مزیتهای نسبی، حملونقل ریلی روزگار خوبی را در کشور تجربه نمیکند و اساساً چه چیز باعث مغفول ماندن حملونقل ریلی ایران شده است؟»
به گزارش خبرنگار تیننیوز این پرسشی بود که در یادداشتی که در تیننیوز منتشر شد مورد بررسی قرار گرفت.
در بخشی از این یادداشت که به قلم اسماعیل بابایی و شمسی غرقی منتشر شد، آمده بود: «بازاریابی و بازارسازی از جمله عوامل مهمی است که میتواند به فروش یک کالا و محصول و یا فروش خدمات مختلف کمک کند. در واقع میتوان گفت یکی از مهمترین بخشهای تجارت، بازاریابی است و موفقیت در آن میتواند تمامی جنبههای مختلف یک کسبوکار را تحت تأثیر قرار دهد.
یکی از موضوعاتی که همواره دغدغه مدیران بخش ریلی کشور و بخش خصوصی طی سالیان اخیر در حملونقل بینالمللی بوده چگونگی شناساندن مسیر ایران به صاحبان بار و ارائه راهکارهای جذب هر چه بیشتر محمولات از طریق شبکه حملونقل ریلی ایران است.
آنچه در حملونقل بینالمللی مشخص است 85 درصد از حمل ریلی ایران باکشورهای cis است و عمده محمولات در ترانزیت ریلی طی سالیان متمادی پنبه و سوخت و کود، در بخش صادرات ریلی سیمان و واردات ریلی گندم، جو و کنجاله بوده است که هرچند حمل این محمولات مزیت مهم راهآهن محسوب میشود اما اکتفا به بارهای تعریف شده موجود به نوعی منجر به عدم تحرک لازم از سوی سیستم جهت جذب بارهای جدید میگردد همین موضوع موجب گردیده تا راهآهن نتواند نقش استراتژیک خود را به نحو مطلوب در جهت توسعه سبد کالاهای بینالمللی قابل حمل ایفا کند».
پس از انتشار این خبر در پایگاه خبری – تحلیلی صنعت حملونقل، تیننیوز؛ یکی از کاربران پیامی ارسال کرد که در ادامه میخوانید.
در پیام این کاربر عنوان شده است: بازاریابی مهم است اما اینجا بهنظرم معلول عدم وجود بخش خصوصی قدرتمند است چون بخش خصوصی به طور اتوماتیک برای درآمد بیشتر بهدنبال بازارهای جدید و استفاده از ظرفیت کامل است.
این کاربر در ادامه پیام خود آورده است: بنابراین با روشهای دستوری نمیتوان مشکلات را حل کرد، باید سازوکاری بهوجود آورد که شرکتهای ریلی خصوصی قدرتمندی بهوجود بیایند که خود بهخود به سوی گسترش درآمدها و تامین نیازها بروند.
وی افزوده است: البته نکته حائز اهمیت آن است که بخش باری معمولا حاشیه سود کمی دارد و حتی بخش باری در بعضی کشورها پیشرفته دولتی مانده است.