7 سوال تامل برانگیز درباره کنسرسیوم ریلی افغانستان؛ شائبه فامیل بازی آقای سفیر!
یک مقام مسول در شرکت راه آهن جمهوری اسلامی ایران سوالاتی درباره کنسرسیوم ریلی افغانستان مطرح کرده است که شائبه رانت جویی توسط این مجموعه را ایجاد کرده است.
جلال مختاری مدیر کل روابط عمومی راه آهن در صفحه شخصی خود نوشت: چند سوال صریح درباره شرکت خصوصی موسوم به «کنسرسیوم ریلی افغانستان»(مطرح است):
۱_ این شرکت چرا و به پشتوانه چه کسی میخواهد انحصار مراودات ریلی ایران و افغانستان را بدست بگیرد؟
۲_ چرا این شرکت خصوصی در مراوداتش با راه‌آهن افغانستان اصرار دارد به دروغ خودش را نماینده دولت ایران معرفی کند در حالی که چنین امری بارها تکذیب شده است؟!
۳_ چرا آقای کاظمی قمی مانع شکل‌گیری روابط طبیعی و قاعده مند راه آهن های دو کشور ایران و افغانستان شده است و مانع رسیدن مکاتبات راه آهن ایران به راه آهن افغانستان شده است؟
۴_ آقای مصطفی رضایی مدیرعامل کنسرسیوم چه نسبت فامیلی با آقای کاظمی قمی، سفیر جمهوری اسلامی ایران در افغانستان دارد که بدون حتی یک روز سابقه ریلی به این مسئولیت گماشته شده است؟
۵_ چرا این کنسرسیوم تحت حمایت آقای کاظمی قمی، حاضر نیست به مقررات معمول سیر و حرکت راه‌آهن و صادرات و واردات ریلی ( مانند آنچه بین ایران و بقیه کشورهای همسایه وجود دارد) تن دهد؟
۶_ آیا حرکت قطار بر روی خطوط راه‌آهن جمهوری اسلامی ایران بدون مجوز و حتی داشتن بارنامه، تخلف محرز از قوانین کشور نبوده و شائبه قاچاق کالا ندارد؟
۷_ شکستن قفل درب و تصرف ایستگاه راه‌آهن میوتک در سی کیلومتری داخل خاک ایران و ضرب و شتم پرسنل خدوم راه‌آهن چگونه قابل توجیه است؟ با توجه به سوالات بالا، بوی رانت، انحصارطلبی و احیاناً فساد از کنسرسیوم شنیده نمیشود؟ و اگر دیوار کنسرسیوم بخواهد همینطور کج و مبتنی بر رانت و لابی بالا بیاید، آیا نباید برای آینده مراودات ریلی ایران و افغانستان نگران بود؟
باسلام
سخنان آقای مختاری کاملا درست وبجا است شایسته است کنسرسیوم ریلی اگر پاسخی مستتدل به این ابهامات دارد ارائه کند و در همین سایت جهت تنویر افکار عمومی نشر یابد
قطعا آقای صالحی و زیر مجموعه ایرادات دارند اما صحبت های ایشان در این مورد خاص منطقی است