دستانی که بیش از توان بار برداشتند

به گزارش تین‌نیوز به نقل از روابط عمومی شرکت فرودگاه ها و ناوبری هوایی ایران، سالروز زلزله بزرگ بم بهانه‌ای شد تا برای دقایقی پای صحبت های مهدی مهدی پور، معاون اقتصادی و توسعه مدیریت  فرودگاه کرمان بنشینیم.

زمان زلزله کجا خدمت می کردید و سمت شما چه بود؟

آن زمان من معاون اداره ایمنی زمینی و مسئول ایستگاه فرودگاه کرمان بودم.

کی از زلزله بم مطلع و چه زمانی به آن شهر اعزام شدید؟

من از اولین کسانی در میان همکاران بودم که از زلزله باخبر شدم چون آن زمان دانشجو  بودم و مشغول مطالعه بودم. لذا متوجه زلزله شدم و خانواده ام را از منزل خارج کردم. به خانه که برگشتیم، ساعت 6:20 رسانه ملی اعلام کرد که در بم زلزله آمده است. فوری به حمیدرضا سیدی، معاون فعلی برنامه ریزی شرکت فرودگاه ها و ناوبری هوایی ایران که آن زمان همکارم در کرمان بود، تماس گرفتم و از وی که اهل بم است، خواستم با بم تماس بگیرد و جویای احوال اقوامش شود. با همکاران در فرودگاه جمع شدیم و تعدادی به بم اعزام شدند.

چه تجهیزاتی را به بم ارسال کردید؟

وسایل هدایت زمین و چراغ قوه را هوایی و خودروی مارشالر را هم زمینی به بم فرستادیم. خود من جانشین مدیرکل بودم و تا پنج روز اول بعد از زلزله در کرمان ماندم.

هدایت تیم در فرودگاه سخت نبود؟

واقعا در شرایط خاص و سختی قرار داشتیم و اگر امداد غیبی و لطف خدا نبود، کم می آوردیم. خود من که در شرایط عادی تحمل شب بیداری را ندارم، سه شبانه روز حتی یک دقیقه نخوابیدم و همه همکاران فراتر از توان خود کار می کردند.

آیا امکانات کافی بود؟

نیروی کمکی  تجهیزات از مهرآباد و استان های همجوار آمد ولی چون باید فراتر از استاندارد کار می کردیم، تکیه ما بیشتر بر نیروهای بومی بود. در شرایط عادی پارکینگ فرودگاه کرمان برای پارک شش هواپیما جا دارد ولی ناچار بودیم تا 18 هواپیما را هم جا دهیم. این فرودگاه برای هواپیمای 747 مناسب نیست ولی از آن هواپیما هم استقبال می کردیم.

وقتی وارد بم شدید، چه دیدید؟

وقتی وارد فردگاه بم شدم، دیدم امور به عملیات عادی رسیده است. البته هنوز شرایط سخت بود و در حالی که فرودگاه برای چهار هواپیما جا داشت، در یک زمان 18 هواپیما را در آن پارک می کردند و بار هواپیماها دستی خالی می شد.

ارتباط شما با کارکنان هواپیماهای خارجی چگونه بود؟

اغلب کارکنان فرودگاه بم با زبان های خارجی آشنایی نداشتند. همان زمان دوره آموزشی در بم برگزار بود و من با مراجعه به آن دوره خواستم افرادی که به زبان های روسی، انگلیسی و ترکی تسلط دارند، برای ترجمه به ما کمک کنند.

در آن شرایط بحرانی اگر فرودگاه بم نبود، چه می شد؟

 برخی از همکاران حدود 30 نفر از بستگانشان را در زلزله از دست داده بودند ولی آنها علاوه بر انجام مسئولیت خود، در حمل بار و انتقال مجروحان هم کمک می کردند. اگر فرودگاه نبود انتقال مصدومان به بیمارستان های کشور غیرممکن میشد. امیدواریم امکانات فرودگاههای استان های مختلف کشور افزایش یابد تا آماده مقابله  با بحران های احتمالی باشند.