اولویت‌های حمل‌و‌نقلی دولت دوازدهم
شمارش معکوس برای استقرار دولت دوازدهم آغاز شده است. در حالی که بحث‌ها در فضای مجازی و گعده‌ها و نشست‌های عمومی و خصوصی بر نوع ترکیب کابینه استوار است اما، بسیاری از کارشناسان معتقدند اولویت‌بندی و تدوین برنامه‌ای ویژه می‌تواند زمینه را برای روشن شدن جهت گیری‌ها در سال‌های پیش رو مشخص نماید.
شمارش معکوس برای استقرار دولت دوازدهم آغاز شده است. در حالی که بحث‌ها در فضای مجازی و گعده‌ها و نشست‌های عمومی و خصوصی بر نوع ترکیب کابینه استوار است اما، بسیاری از کارشناسان معتقدند اولویت‌بندی و تدوین برنامه‌ای ویژه می‌تواند زمینه را برای روشن شدن جهت گیری‌ها در سال‌های پیش رو مشخص نماید.
به گزارش حمل‌و‌نقل، بسیاری از کارشناسان بر این اعتقادند که چهار سال پیش رو اهمیت وافری برای اقتصاد و صنعت و روند توسعه در ایران دارد. چهار سالی که قرن حاضر را به قرن جدید می‌دوزد و هر آنچه برداشت می‌شود، می تواند موقعیت ایران در عصر تازه را رقم بزند.
حالا در این فضاست که بسیاری از ضرورت توجه به اولویت‌ها در این فضا سخن می‌گویند. آب و محیط زیست و حمل‌و‌نقل به عقیده بسیاری اولویت‌هایی است که دولت باید در چهار سال پیش رو مد نظر قرار دهد.
بهمن آرمان، کارشناس اقتصادی در این خصوص به حمل و نقل گفت: مردم ایران مطالبات اقتصادی فراوانی دارند. افزایش درآمد سرانه، رفع بیکاری و فقر و بالا رفتن رفاه در ایران مسائلی است که دو دهه گذشته مردم ایران تمایل خود را بدان نشان داده‌اند اما، بدون تردید اجرای این اهداف ملزماتی دارد که باید مد نظر قرار گیرد.
وی رونق تولید در ایران را پیش زمینه بهبود وضعیت اقتصادی خواند و تأکید کرد: اگر قرار است تولید رونق داشته باشد، باید هزینه‌های تولید در ایران کاهش یابد. در حال حاضر سودی که بانک به سپرده می‌پردازد یا سودی که کار غیر‌مولد در این اقتصاد ایجاد می‌کند، بسیار بیشتر از سودی است که از فعالیت تولیدی حاصل می‌شود و همین مسئله نشان می‌دهد که لازم است معادله اقتصاد به نفع بخش تولید تغییر کند.
این تحلیلگر اقتصادی در توضیح این مطلب ادامه داد: به عبارت دیگر کاهش هزینه‌های تولید می‌تواند زمینه را برای رشد و توسعه این بخش و در نتیجه ایجاد اشتغال مولد و افزایش درآمد سرانه فراهم نماید اما، بالا بودن هزینه‌های تولید به چند عامل در ایران بر می‌گردد که یکی از اصلی‌ترینشان که توفیق بخش غیر‌مولد است، توضیح داده شد.
او ادامه داد: لازم است سهم بخش‌های مختلف در هزینه‌های سربار تولید شناسایی شود تا بتوانیم مشکل را برطرف کنیم. اتفاقا بالا بودن هزینه حمل‌و‌نقل در ایران نیز از دلایل مهم بالا بودن هزینه تلوید و صادرات است و دولت دوزادهم با تمرکز بر این بخش می‌تواند تا حدی مشکلات را در این حوزه کاهش دهد.
آرمان در توضیح این مطلب اضافه کرد: بالا بودن هزینه تولید خود عوامل متعددی دارد. از یک سو سهم بالای حمل‌و‌نقل جاده‌ای در ایران سبب شده است که شکل گران حمل‌و‌نقل در اختیار جابه‌جایی بار باشد، ناوگان فرسوده در این حوزه نیز مزید علت است و گازوییل هر چند ارزان است اما، چون مصرف آن بالاست، در حقیقت برای اقتصاد ملی گران تمام می‌شود.
او توجه دولت یازدهم به ریل را مثبت خواند و گفت: من معتقدم این اتفاق خوبی بود که ما به وجهه‌هایی دیگر از حمل‌و‌نقل مانند هوا و ریل توجه کردیم. الان نوسازی ناوگان هوایی ایران آغاز شده و دیوار بلند تحریم در این حوزه فروریخته است اما، لازم است این انقلاب در حوزه حمل‌و‌نقل جاده‌ای نیز اتفاق بیفتد و در این عرصه نیز شاهد نوسازی و بهسازی ناوگان و همچنین بکارگیری تدبیر برای استفاده حداکثری از توان موجود در کشور باشیم.
از سوی دیگر ابوالفضل بهره دار معتقد است بهبود موقعیت ایران در حوزه حمل و نقل می‌تواند بهبود وضعیت ایران در بازارهای جهانی را به همراه داشته باشد. وی با تأکید بر اینکه صنعت حمل‌و‌نقل صنعت زیربنایی در اقتصاد تمامی کشورهاست، گفت: بسیاری از کشورهایی که فاقد توان تولیدی و صنعتی بودند، با سرمایه‌گذاری بر صنعت حمل‌و‌نقل توانستند در دوره‌ای مشخص نسبت به افزایش توان اقتصادی خود اقدام کنند.
او با اشاره به اینکه در هر چهار وجه حمل‌و‌نقل در ایران کاستی‌هایی وجود دارد، گفت: حتی در بخش جاده نیز ما با مشکلاتی روبه‌رو هستیم که حل ان می‌تواند زمینه را برای کاهش قیمت تمام شده حمل‌و‌نقل ایجاد کند. به عنوان مثال نبود زیرساخت‌های جاده‌ای کافی در مسیرهای ترانزیتی، عدم اتصال همه مراکز استان‌ها به شبکه‌های بزرگراهی و مراکز شهرستان‌ها به راه‌های اصلی در کنار فرسودگی ناوگان جاده‌ای کشور سبب شده است هزینه‌ها در این بخش بالا باشد.
وی اضافه کرد: سهم بسیار پایین حمل‌و‌نقل ریلی در حمل‌و‌نقل برون شهری و توجه ناکافی به بهره برداری در حمل‌و‌نقل ریلی و نبود سیاست جدی در ارائه خدمات چند وجهی و حمل ترکیبی بار نیز از جمله مواردی است که در این بخش وجود دارد و لازم است مد نظر قرار گیرد. او سرمایه‌گذاری برای بهبود وضعیت حمل‌و‌نقل در هر چار بخش را ضروری و در خدمت توسعه اقتصادی دانست.
