دغدغه‌های صنفی کامیونداران
مشکلات صنفی کامیونداران موضوعی است که معمولا کمتر در رسانه‌ها بازتاب پیدا می‌کند. قشری زحمتکش با شغلی سخت و طاقت فرسا اما با کمترین حمایت‌های صنفی. در هفته گذشته نامه جمعی از رانندگان مرودشت استان فارس و موضع‌گیری عضو هیأت مدیره انجمن رانندگان مهریزی در بیان مشکلات این صنف بازتاب داشت. حمل و نقل با هدف رساندن صدای این صنف شریف به این دو خبر می‌پردازد:
جمعی از رانندگان کامیون مرودشتی طی نامه‌ای به رئیس کمیسون عمران مجلس شورای اسلامی دغدغه‌هایی را مطرح کرده‌اند که به نظر می‌رسد نگرانی و مشکلات عمده صنف رانندگان باربری بین شهری است.
توجه مسؤلان سازمان راهداری و کمیسیون‌های مربوطه به مجلس و دستگاه‌های مرتبط با این صنف به این مطالبات ضروری است و می‌تواند گامی به سوی حمل و نقل جاده‌ای ایمن، دقیق و بی‌دغدغه باشد.
متن این نامه به شرح زیر است:
یکی از ناملایمات و بی‌عدالتی در توزیع بار و دلال بازی و اخذ کمیسیون‌های آنچنانی در پایانه پایتخت تهران است که متأسفانه الگوی نادرستی برای پایانه‌های دیگر شهرهاست و این ازجمله مشکلاتی‌ست که از رگ گردن به مسئولان نزدیکتر است ولی دریغ از کوچک‌ترین رسیدگی.
از شهرهایی که بار را خارج از تعرفه و غیر‌قانونی با کمیسیون‌های بالا بارگیری میکنند بعداز تهران می‌توان به عسلویه، مشهد، تبریز و... اشاره کرد:
عدم تعرفه‌های مساوی و یکسان بر حسب تن کیلومتر که هر شهری برای خودش یک تعرفه دلخواه و خارج از چهار چوب قانون را در بر دارد.
ایجاد یک برنامه‌ریزی دقیق و یکسان در رابطه با نوبت دهی بین ماشینهای بومی و غیر‌بومی شهرستان‌ها. با توجه به محدودیت سهمیه سوخت ناوگان در آخر هر ماه معمولا اکثر ماشینها با کمبود سوخت مواجه می‌شوند.زدن ابلاغیه درباره رسیدگی انجمن‌ها و ارگان‌های زیربط جهت حمایت راننده برای گرفتن حق خواب از صاحب کالا را خواهانیم. درمورد بیمه تأمین اجتماعی و بازنشستگی و اتخاذ نمودن این شغل بعنوان مشاغل سخت.
دربخش دیگری از این نامه آمده است:
با توجه به حجم زیاد وسائل نقلیه و تریلرها در اسکله شهیدرجایی بندر عباس به هنگام خروج و مشکل ترافیک خروجی اسکله با وجود یکی بودن مسیر خروجی ماشینهای غیر‌شهری و شهری که اکثرا فاقد بیمه و رانندگانی بدون تصدیق میباشد، دستور جداسازی خروجی ماشینهای شهری و غیر‌شهری از هم را نیز خواستاریم.
با اینکه مسیر بندرعباس، لار به شیراز یک مسیر اصلی میباشد متأسفانه باربریها برای نزدن مسیر شهیدمیرزایی مبالغی هنگفت از راننده‌ها می‌توان گفت اخاذی میکنند، در صورتی که مسیربندرعباس تا لار دارای ۲پلیس‌راه و ۴ پایگاه ایست بازررسی که به نحو احسنت در امر کالای قاچاق رسیدگی میکنند است.
گرفتن عوارضی از مسیر پایانه به اسکله شهید رجایی و باهنر و انبارها و بالعکس که فقط شامل ماشینهای غیر‌بومی میباشد و ماشینهای پلاک ۸۴ و ۹۴ معمولا معاف از پرداخت عوارض هستند
درصورتی که تنها یک مسیر برای تردد تریلرها و کامیونها از پایانه به محل بارگیری وجود دارد و مسیرهای دیگر یا کامیون ممنوع یا کاملا فرعی و دارای جاده خاکی است.
شرکت‌های باربری در پایانه بندرعباس هستند که ماشین‌هایی را در رهن و استیجار خود قرار داده‌اند تا با سوءاستفاده از این ماشینها بار و کالای خود را زیر نرخ تعرفه و کاملا به سود باربری حمل نمایند که این امر موجب اختلاف دودستگی و رقابت بین رانندگانی با هدف و مقصودشان یکسان است. این توزیع ناعادلانه به دور از انسانیت و به نوعی تضییع حق‌الناس است.
درمورد نوبت دهی بندرعباس وحق پارکینگ که ماشین داخل پارکینگ اونجا نیست ولی هر نوبت بیش ازمبلغ ۲۰هزار تومان هزینه بر می‌دارد.
کرایه‌های پس از رسید و هزینه‌های نقدی کامیونها با توجه به داشتن اقساط ماهیانه.
عدم جایگزینی ماشینهای نو به جای ماشینهای فرسوده که این امر باعث حجم زیاد وسائل نقلیه و ترافیک بالا میشود.
با توجه به بین‌المللی بودن پایانه بندرعباس نداشتن استراحتگاه برای رانندگان.
باداشتن این همه راننده در شهرستان مرودشت و حومه و نداشتن مرکزی برای کارت سلامت.
درباره ی حقوق باز نشستگی رانندگان با اینکه بیمه بالا پرداخت میکنند پایین‌ترین حقوق را دریافت میکنند بااینکه راننده زمان بازنشستگی مخارجش بیشتر میشود باید پسرش را زن بدهد و برای دخترش جهیزیه تهیه کند یا دانشجو دارد.
ناکارآمدی بیمه تأمین اجتماعی با وجود پرداخت حداکثری توسط راننده خدمات پایین حقوق ومزایای کم قرار نگرفتن در موقعیت مشاغل سخت.
بحث مالیات وچگونگی دریافت آن به‌خصوص ازکامیونهای فرسوده.
نحوه توزیع بار وبی عدالتی‌های مربوط به آن به‌خصوص در بنادرو عدم کنترل کامیونهای متخلف.
افزایش بی‌رویه وبدون کنترل لوازم یدکی ودستمزدهای مربوطه.
قوانین جدید وبدون کارشناسی برای کامیونهای فرسوده.
افزایش بی‌رویه کامیونهای اقساطی دربازار ونبود بارکافی برای همه.
عدم تفکیک رانندگان از راننده نماها که بسیارهم زیاد هستند که صرفا فقط جهت استفاده ازبیمه رانندگان میباشد.
عدم درخواست کتبی رئیس انجمن صنفی کل کشور مبنی بر گزارش عملکرد انجمن صنفی شهرستان‌ها.
ناقص ماندن پروژه‌ها ی داخلی پایانه‌ها.
عدم وجود یک مکان ورزشی در داخل پایانه‌ها.
عدم امکانات رفاهی کافی و بهداشتی در طول مسیر و بین شهرها.
ناکارآمدی پایانه‌های حملونقل درباره کنترل حمل کالا.
عدم وجود بیمه تکمیلی با قیمت و شرایط مناسب برای قشر زحمتکش و تقریبا فلج شده راننده.
عدم پرداخت کرایه درمقصد و گرفتن شماره کارت بانکی که معضل بسیار جدی در سراسر کشور میباشد.
فقدان نماینده‌ای از قشر راننده در مجلس یا یکی از ارگان‌های مرتبط با مجلس که درد راننده را مستقیما به مسئولان ارجاع کند.
سختی کار حق مسلم راننده هست و راننده باید با حقوق واقعی در سن مناسب بازنشسته شود.
ناامن بودن اکثر جاده‌ها به‌ویژه مسیرهای منتهی به تهران وعدم امنیت جانی برای رانندگان.
در پایان این نامه آمده است:
نرخ کرایه از دغدغه‌های اصلی حملونقل است. تنها و تنها نسخه داروی این درد فراگیر تعیین و تعریف نرخ کرایه بر‌اساس تن بر کیلومتر است که دست همه دلالان و آن‌دسته از شرکت‌های حملونقل سودجو و متخلف را می‌بندد. و پرداخت کرایه توسط صاحب کالا به حاملان بار به طور عادلانه انجام میشود با آرزوی رسیدن روزی که رانندگان وکامیون‌داران عزیز و زحمتکش کشورمان به حق و حقوق پایمال شده خود برسند .از کلیه مسئولان و ارگان‌های مربوطه نهایت همکاری و تلاش در رفع مشکلات را خواستاریم.
رانندگی از مشاغل سخت و زیان‌آور است
در همین راستای فعالان حوزه حملونقل بار جاده‌ای با انتقاد از رکودی که بر حملونقل جاده‌ای حکمفرما شده ضمن بیان مشکلات خود در شبکه‌های مجازی، از مخالفت مجلس با قرار گرفتن شغل رانندگی در بین مشاغل سخت، ابراز نارضایتی کرده و خواستار برطرف کردن مشکلات این قشر هستند.
عضو هئیت مدیره انجمن صنفی رانندگان شهرستان مهریز ضمن بیان برخی مشکلات این قشر گفت: مدتی است رکود در صنعت حملونقل جاده‌ای پدیدار شده که دلیل آن ورود بی حساب و کتاب کامیونهای نو به ناوگان حمل ونقل و از آن طرف خروج بسیار ضعیف کامیونهای فرسوده از چرخه ناوگان و عدم استقبال رانندگان کامیونهای فرسوده ازطرح نوسازی وتعویض آن با کامیون جدید است.
محمد نصیریان دلیل عدم استقبال رانندگان از طرح نوسازی کامیونها را عدم توانایی آنان در پرداخت اقساط و کمبود بار دانست و افزود: در شرایط فعلی عدم توازن بین بار با تعداد کامیون موجب رکود کار و به تبع خوابیدن کامیونها درصف انتظار نوبت بار بعضا تا ۱۵ یا ۲۰ روز در ماه شده که نتیجه آن عدم توانایی در پرداخت به‌موقع اقساط کامیون و تامین مخارج زندگی رانندگان بوده است.
وی تاکید کرد: این موضوع رانندگان را بر آن داشته تا به علت بدهکاری و کمبود درآمد مدت زمان کمتری را در خانه در کنار خانواده خود باشند و بیشتر روزهای سال را در جاده‌ها سپری کنند تا شاید بتوانند مشکلات بدهکاری و هزینه نگهداری کامیون راحل کنند.
این فعال حوزه حملونقل بار جاده‌ای که سابقه ۱۸ ساله در این زمینه دارد، اظهار داشت: یکی دیگر از مشکلات رانندگان، توقف طولانی مدت آنان از ۲۴ تا ۴۸ ساعت ( در پاره‌ای مواقع حتی بیشتر) درصف بارگیری اسکله در داخل خودرو، بدون امکانات رفاهیاست.
نصریان افزود: خروج سخت و طاقت فرسا بعد از بارگیری از اسکله و انتظار درصف و سختی اخذ مجوز خروج از گمرک که گاهی تا پاسی از شب به طول می‌انجامد و صدور بارنامه از دیگر مشکلات فعالان این حوزه است.به گفته وی پس ازصدور بارنامه، تازه کار اصلی راننده کامیون شروع میشود که رانندگی در جاده و انتظار درخروج از بندر است که گاهی بین ۴ تا ۵ ساعت درصف انتظار قرار می‌گیرند.
