◄ دعوت سر خرمن
هفته گذشته بود که آبیپوشان جاده مخصوص از دعوت پژوی فرانسه برای مشارکت در پروژه الجزایر خبر دادند و اعلام کردند قائممقام مدیرعامل پژو گفته است: «تأمینکنندگان منتخب ایکاپ میتوانند در پروژه تولید ۷۰ هزار دستگاه خودرو در الجزایر با ما همکاری کنند.»
هفته گذشته بود که آبیپوشان جاده مخصوص از دعوت پژوی فرانسه برای مشارکت در پروژه الجزایر خبر دادند و اعلام کردند قائممقام مدیرعامل پژو گفته است: «تأمینکنندگان منتخب ایکاپ میتوانند در پروژه تولید ۷۰ هزار دستگاه خودرو در الجزایر با ما همکاری کنند.»
خبری که با ابراز رضایت زیاد جاده مخصوصیها، برگ برندهای در تاریخ همکاریهای ایران و فرانسه محسوب میشود و عدهای معتقد بودند حال که پژو قصد کرده است قطعات تولیدی هفتاد منتخب ایکاپی را با خود به الجزایر ببرد، رسماً گامهای دیگری از همکاریهای بین دو خودروساز برداشته شده و بیش از گذشته میتوان به همکاریهای دو طرف امید بست.
امیدی که در سالهای تحریم از سوی فرانسویها از بین رفته بود و آن روزها که ایرانیها چشم امیدشان به صاحبان لایسنس شیر روی خودروهایشان بود، مجبور بودند به جای قطعات فرانسوی از قطعات بیکیفیت چینی استفاده کنند و برای هر بار استفاده از خودروی تحت لیسانس اروپاییشان باید جانشان را کف دستشان بگذارند.
در خبری که به نقل از یانیک بزارد، قائممقام مدیرعامل پژو درحوزه خرید، از نشست سازندگان مدیران پژو و ایکاپ و نمایندگان تأمینکنندگان برگزیده پروژه ایکاپ منتشر شد، عنوان شده است که تاکنون به تمامی آنچه وعده دادهایم، عمل کردهایم و این راه را ادامه خواهیم داد.
این مقام مسئول، تولید در ایران و صادرات قطعات به الجزایر را یکی از گزینههای پیش روی سازندگان ایرانی عنوان کرد و گفت: «گزینه دوم، ایجاد خط تولید در این کشور است که در هر دو صورت بهعنوان عضوی از پژو وارد این پروژه خواهند شد.
با توجه به اینکه جمع منتخب، بهترینها در حوزه کاری خود هستند، میتوانند برای تأمین لوازمیدکی برای کل بازار اروپا که برنامه جدید شرکت PSA است نیز پیشقدم شوند.» بزارد آشنایی با شرکتهای جدید و تأمین قطعات مورد نیاز بازارهای اروپایی را از جمله فواید حضور سازندگان در پروژه الجزایر برشمرد.
در حالی که مقامات فرانسوی بسیار بر همکاری با ایرانیها تأکید دارند، آمارهای رسمی نشان میدهد هنوز خودروی پسابرجامی ایران و فرانسه آنگونه که بایدوشاید موفق نبوده و هنوز بقیه مفاد قرارداد در اما و اگر باقی مانده است.
هرچند تردد تنها خودروی پسابرجامی جاده مخصوصیها از درهای آبیپوشان خارج میشود، این خودرو نیز تقریباً پس از یک سال از روزی که خط تولید آن راهاندازی شد تاکنون، هنوز نتوانسته است جایگاه درخور توجهی در آمارهای رسمی تولید خودروی وزارت صنعت، معدن و تجارت باز کند و همچنان اما و اگرهای خود را دارد. شاهد مثال آن هم حضور کمرنگ این خودرو بعد از نزدیک به پنج ماه از نخستین سریهای واگذارشده آن است.
البته در این گزارش قصد نداریم به موضوع تولید خودرو در ایکاپ و وفای به عهد فرانسویها با آبیپوشان بپردازیم، بلکه نکته مهم در وعده جدید پاریسنشینان زمانی جلوه بیشتری پیدا میکند که کمی در آمار سایتهای خارجی سرک بکشیم.
آمارهای رسمی نشان میدهد الجزایر، یکی از کشورهای مهم آفریقایی، جزء مراکز مورد توجه خودروسازان جهان است که از فرانسویها رنو و از ایران نیز آبیپوشان جاده مخصوص در این کشور سایت رسمی دارند و در حال تولید هستند و این آمار نشان میدهد، برند شیرنشان پاریسیها هنوز هیچ سایت تولید خودرویی در الجزایر دایر نکرده است که بخواهد برای تأمین قطعات آن از قطعهسازان ایرانی استفاده کند.
موضوعی که طبق آمارهای رسمی و منتشرشده دولتی درحالحاضر خودروسازان ایرانی دارای هفت سایت خودروسازی فعال در هفت کشور خارجی هستند. این سایتهای تولید خودرو در کشورهای سوریه، عراق، بلاروس، آذربایجان، مصر، سنگال و ونزوئلا قرار دارند.
طبق اعلام وزارت صنعت، معدن و تجارت، صنعت خودرو بهعنوان یکی از صنایع مادر با سطح فناوری متوسط در زمره صنایع اولویتدار این وزارتخانه برای تحقق اهداف مرتبط در سند چشمانداز بیستساله توسعه کشور (ایران ۱۴۰۴) قرار دارد.
وزارت صنعت، معدن و تجارت در ویرایش دوم «برنامه راهبردی وزارت صنعت، معدن و تجارت» راهبردهای این وزارتخانه برای توسعه بخش صنعت کشور را پیشبینی کرده که بخشی از برنامه راهبردی این وزارتخانه در حوزه صنایع در زمینه «برنامه راهبردی صنعت خودرو» متمرکز شده و در برنامه راهبردی صنعت خودرو، راهکارهایی در زمینه توسعه و تقویت صنعت خودرو و قطعه در حوزههای مختلف پیشبینی شده و اطلاعاتی نیز درباره وضعیت فعلی این صنایع ارائه شده است.
به نظر میرسد ایرانیها پیش از پاریسنشینان بر حوزه آفریقا نظر داشتهاند و سایت تولید خودروی ایران در این کشور هماکنون بعد از چند سال فعالیت دارای تنوع تولید نیز هست که موجب شده است درآمد صادراتی خوبی هم نصیب این خودروساز شود. طبق قراردادی که در سال ۱۳۹۴ امضا شد، در بخش اول این قرارداد، محصولات ایرانخودرو شامل دنا، سورن، رانا و آریسان بهصورت خودروی نیمهآماده (اس.کی.ی ۲) به الجزایر ارسال و در خط الجزیره مونتاژ خواهد شد.
حال آنکه اگر همین امروز هم فرانسویها قصد کنند در کنار رقیب قدیمی خود، یعنی رنو و یار همیشگیشان، یعنی ایرانخودرو، سایت تولیدی در الجزایر دایر کنند، دستکم به دو تا سه سال زمان نیاز دارند.
همین نکته است که کمی خوشحالی آبیپوشان از وعده جدید پژوییها را با شک همراه و سؤالاتی را در ذهن متبادر میکند، سؤالاتی همچون اینکه اگر پژو سایتی در الجزایر ندارد، چرا وعده همکاری هفتاد قطعهساز ایرانی را میدهد؟
اگر مبنای همکاری با ایران است و پژو میخواهد از قطعهسازان ایرانی در ساخت محصولاتش استفاده کند، پس احتمال سرمایهگذاری در سایت ایرانخودرو الجزایر برای تولید محصولات شیرنشان وجود دارد؟
چرا آبیپوشان که خود برای نخستینبار در تاریخ خودروسازی ایران بدون سرمایهگذاری توانسته بودند قرارداد تولید خودرو در یک کشور خارجی را ثبت کنند، به وعده پژوییها دل خوش کردهاند؟ و خود که میتوانند از قطعهسازان ایرانی کمک بگیرند، وعده ایکاپیها را جدی تلقی کردهاند؟
وعدهای که بیش از هر چیز یادآور ضربالمثل قدیمی «وعده سر خرمن» است و معلوم نیست صاحبان نشان شیر قرار است چه همکاری با ایرانیها داشته باشند!؟ سؤالاتی که همچنان پاسخی به آنها داده نشده است.