چرایی محدودشدن سفر
روزنامه جام‌جم در یادداشتی نوشت: دیروز دوباره رکورد جدیدی در آمار مرگ ومیر روزانه ناشی از کرونا به ثبت رسید و ۲۷۲ نفر از هموطنان‌مان جان خود را بر اثر ابتلا به این بیماری از دست دادند. چند روزی است مرگ‌ومیر ناشی از کرونا رکوردشکنی می‌کند.
روزنامه جام‌جم در یادداشتی نوشت: دیروز دوباره رکورد جدیدی در آمار مرگ ومیر روزانه ناشی از کرونا به ثبت رسید و ۲۷۲ نفر از هموطنان‌مان جان خود را بر اثر ابتلا به این بیماری از دست دادند. چند روزی است مرگ‌ومیر ناشی از کرونا رکوردشکنی می‌کند.
روزنامه جام‌جم سه شنبه ۲۲ مهر با درج یادداشتی به قلم حمید سوری متخصص اپیدمیولوژی نوشت: در این شرایط، بسیاری از متخصصان اپیدمیولوژی بر این باورند که علاوه بر سایر دلایل اثرگذار، رشد تعداد سفرهای برون‌شهری در ماه‌های اخیر نقش مهمی در شیوع بیشتر کووید -۱۹ ایفا کرده‌است. اصولا در زمان شیوع بیماری‌های واگیردار وقتی آمار سفرهای برون‌شهری افزایش پیدا می‌کند، تغییرات مهمی نیز در الگوی همه‌گیری ایجاد می‌شود؛ زیرا در درجه اول اغلب کسانی که به سفر می‌روند، رفتارهای بهداشتی خود را تغییر می‌دهند و اغلب بیش از پیش در معرض مواجهه با دیگران قرار دارند و در درجه دوم نیز میزان خواب افراد در طول سفر کاهش پیدا می‌کند و به دلیل فعالیت‌های متنوعی که انجام می‌دهند، خستگی بر آنها چیره می‌شود و همه این مسائل نیز تضعیف سیستم‌ایمنی بدن آنها را در پی دارد و احتمال ابتلای این افراد به بیماری را بالا می‌برد. نکته دیگر این که بیشتر کسانی که به مسافرت می‌روند، به این مساله توجه ندارند که خودشان ممکن است ناقلان بدون علامت باشند و با همین بی‌فکری به دیدن دوستان و اقوام می‌روند و میزان شیوع کرونا را در مقصد سفرهایشان بیشتر می‌کنند.
البته برخی افراد ادعا می‌کنند هنگام سفر از منزل خود در مبدا تا در محل استقرارشان در مقصد با هیچ‌کس ارتباط برقرار نمی‌کنند و تمام خریدهایشان را نیز در مبدا انجام می‌دهند و به همین دلیل، هنگام سفر به کرونا مبتلا نخواهندشد. پاسخ علمی به این افراد این است که اولا سفر کردن به خودی خود موجب تحمیل خستگی مضاعف بر بدن و تضعیف سیستم ایمنی می‌شود، ثانیا در تمام اپیدمی‌ها، الگوی اثرگذاری بیماری بر بدن اصولا بعد از مدتی معین به طور نسبی با جمعیتی که ساکن یک منطقه هستند، سازگار می‌شود. اما نکته حائز اهمیت آن است که این الگو با جابه‌جایی تغییر پیدا می‌کند و وقتی فردی از یک مبدا مشخص که دارای نوع خاصی از آب‌وهواست، به مقصدی معین با وضعیت اقلیمی متفاوت سفر می‌کند، الگوی تاثیر بیماری بر آن فرد دستخوش تغییر می‌شود و احتمال ابتلا به بیماری را افزایش می‌دهد و حتی ویروسی را که از قبل ممکن است در بدن او وجود داشته‌باشد، فعال می‌کند. بنابراین صرف سفر کردن حتی اگر با تجمع همراه نباشد، افراد را در معرض ابتلا به کرونا قرار می‌دهد و هیچ‌کس نمی‌تواند ادعا کند احتمال ابتلایش به کووید -۱۹ هنگام مسافرت با شرایط عادی یکسان است.
با توجه به همه این مسائل، پرواضح است که محدودکردن سفرها در دوره کرونا اگر در قالب اقدامات محدودکننده جامع دیده شود، می‌تواند نقشی موثر در کاهش شیوع این بیماری داشته‌باشد. در این شرایط، تصمیم‌گیران ستاد ملی مبارزه با کرونا وظیفه دارند با استفاده از داده‌های آماری دقیق اولا بازنگری جامعی در تعیین الگوهای مناطق قرمز، زرد و سفید داشته‌باشند و ثانیا مقاصد سفری را که بیش از همه موجب رشد همه‌گیری کووید -۱۹ می‌شود، شناسایی کنند و بعد از این موارد نیز با همراهی نیروهای انتظامی محدودیت‌های سختگیرانه‌ای را در جاده‌ها اعمال کنند.
