چرا گردشگر خارجی به ایران سفر نمی کند؟!

تین نیوز | در تمام دولت ها نیرویی که در سایر وزارتخانه ها رای نمی آورد به بخش گردشگری می فرستاند
 
 چندی پیش حسن روحانی، در گفتگوی زنده تلویزیونی خود به یکی از خلاء های جدی در راه توسعه کشور اشاره کرد و گفت: رشد و رونق یکی از مهمترین آثارش اشتغال است در این رابطه باید بگویم با توجه به رونق گردشگری در این حوزه اشتغال بالارفته است و ما به دنبال جذب صاحب نظران این حوزه هستیم به طور مثال در هتل داری نیاز به نیرو داریم اما به اندازه کافی نیرو در اختیار نداریم یا در گردشگری نیاز ما به کسانی که ابنیه تاریخی را معرفی کنند بیش از این است.
 
وی همچنین تاکید کرد: در سه ماهه اول سال 93 تحرک خوبی در بخش های اقتصادی دیدیم؛ مثلاً در بخش گردشگری رشد فوق العاده داشتیم و 2برابر فصل اول سال گذشته رشد در این بخش مشاهده کردیم.
 
 کشور ما با تنوع بالای زیست محیطی و همچنین پتانسیل بالای تاریخی و مذهبی خود به یک مقصد مناسب برای جذب توریست می باشد که متاسفانه به دلیل کمبود منابع انسانی در این بخش در جذب گردشگر با مشکلات عدیده های مواجه می باشد. منابع انسانی باید به نیازهای یک مقصد گردشگری که معمولا بسیار متنوع است، پاسخ دهند اما با وجود نقش پررنگی که این موضوع در تسهیل توسعه توریسم دارد، اهمیت آن نادیده یا دست کم گرفته شده است. متاسفانه در حوزه گردشگری این تصور غلط وجود دارد که استخدام در بخش خدماتی نیاز به مهارت های اندکی دارد و عرضه نیروی انسانی مناسب چاره حل مشکلات پیشروی توسعه این صنعت نیست.
 
درست است که گردشگری یک نوع فعالیت خدماتی است اما تردیدی نیست که کارکنانی این خدمات را ارائه می دهند و کارآزموده بودن این کارکنان یکی از رمزهای اصلی تضمین کننده صنعت گردشگری می باشد و طبیعتا نمی توان اهمیت منابع انسانی را در صنعت گردشگری نادیده گرفت . تخصص، مهارت های اثربخش، کارایی و رعایت احترام به هنگام ارائه خدمت از جمله مهارت هایی است که در نتیجه سرمایه گذاری در زمینه آموزش و پرورش در افراد ایجاد می شود و آنان را به نیرویی خبره برای جذب هر چه بیشتر گردشگر تبدیل می کند.
 
به اعتقاد کارشناسان، آموزش گردشگری در ایران طی این سال ها با چالش هایی همراه شده است:
 
1. فقدان برنامه ریزی جامع و کلان در بخش گردشگری کشور
 
2. عدم آشنایی به اهمیت و ضرورت آموزش گردشگری
 
3. کمبود سرمایه گذاری در بخش آموزش گردشگری
 
4. فقدان دانش فنی و نیروی انسانی متخصص در برنامه ریزی آموزش گردشگری
 
5. فقدان مربیان و مدرسین واجد شرایط
 
6. کمبود موسسات استاندارد آموزشی و عدم ایجاد تسهیلات لازم و حمایت های مالی برای ایجاد آن
 
7. عدم هماهنگی بخش های مرتبط با بخش های خصوصی، دولتی، اتحادیه های صنفی و ...
 
8. کمبود منابع آموزشی
 
9. عدم ارتباط مراکز آموزشی با بازار کار
 
10. عدم انجام تمام مراحل چرخه آموزش از مرحله نیاز سنجی تا ارزیابی
 
11. وجود موانع قانونی و عدم وجود قوانین و مقررات مناسب
 
12. کمبود نیروی کار متخصص و واجد شرایط در صنعت گردشگری (بالا بودن سن، کمی سواد و کمی انگیزه )
 
عضو کمیسیون برنامه و بودجه: در تمام دولت ها نیرویی که در سایر وزارتخانه ها رای نمی آورد به بخش گردشگری می فرستاند
 
جعفر قادری، عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی در گفتگو با خبرنگار پارسینه به بیان دلایل ضعف صنعت گردشگری در ایران پرداخت و گفت: یک بحث آن برمی گردد به نبود زیرساخت ها. گردشگری که می خواهد وارد کشور شود احتیاج به خطوط ریلی مطمئن، خطوط هوایی مطمئن و جاده های ایمن دارد که ما متاسفانه وضعیت مناسبی در این زمینه ها نداشته و نداریم. وقتی خطوط ریلی پرسرعتی نداریم و هواپیما عمر مفیدشان طولانی شده است همه اینها ایجاد مشکل می کند.
 
وی افزود: همچنین در بحث نقل و انتقالات پولی تحریم هایی متوجه کشور است که مشکلاتی در پرداخت ها و تبدیل ارز بین المللی به ریال به وجود می آورد و به همین شکل در دسترسی به اینترنت و مشکلات این چنینی مباحثی است که در زیرساخت ها ایجاد مشکل می کند.
 
نماینده مردم شیراز در خانه ملت ادامه داد: موضوع دیگری که وجود دارد این است که تبلیغات مناسبی در سطح بین المللی در مورد ایران انجام نمی شود. در حالی که تبلیغات منفی زیادی علیه کشورمان وجود دارد. ما نتوانسته ایم تبلیغاتی در جهت خنثی سازی این تبلیغات و یا انعکاس مثبت رویدادها و حوادث کشورمان خیلی فعال برخورد نکرده ایم.
 
وی مهترین معضل را مدیریت گردشگری دانست و اظهار داشت: گردشگری یک علم و دانش است و اکثر نیروهایی که در بخش گردشگری مشغول به فعالیت هستند نیروهای تخصصی و مربوط به حوزه گردشگری نیستند.
 
ما در همه دولت ها با این مشکل مواجه بوده و هستیم. در تمام دولت ها نیرویی که در سایر وزارتخانه ها رای نمی آورد به بخش گردشگری می فرستاند در نتیجه بازخورد خیلی گره گشا نبوده است، در صورتی که اگر نیروهای باانگیزه ای در این بخش ها قرار می گرفتند از ظرفیت های این بخش استفاده بهتری میشد. در حال حاضر علی رقم پتانسیلی که در بخش گذدشگری داریم نتوانسته ایم از ظرفیت های موجود استفاده کنیم و در جذب گردشگر با مشکلات جدی مواجهیم.
 
قادری در پایان خاطرنشان کرد: نکته دیگری که باید به آن اشاره کنیم این است که توانمندی ها و ظرفیت های بخش های مختلف این صنعت کاملا برجسته نشده است. هر کدام از حوزه ها همانند خیابان گردی، کوه نوردی، استفاده از مناظر طبیعی کشورمان، تنوع فرهنگی و طبیعی، مکان های مذهبی و غیره می تواند یک سوژه برای جذب توریست باشد که کمتر مورد توجه قرار گرفته است.
 
عضو کمیسیون اقتصادی مجلس: لزوم توجه به آموزش و به کارگیری نیروهای متخصص و کارا در حوزه گردشگری و هتلداری
 
ناصر عاشوری قلعه رودخانی، عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی نیز جایگاه کشورمان را در حوزه گردشگری، جایگاهی مهم دانست و به خبرنگار پارسینه گفت: کشورمان هم به لحاظ میراث فرهنگی و هم طبیعت گردشگری جایگاه بسیار مهمی دارد و یونسکو ما را در حوزه ظرفیت های گردشگری و میراث فرهنگی جزو 10 کشور برتر دنیا می داند، اما با این وجود استفاده از این ظرفیت ها ناخوشایند بوده و در جایگاه پائینی میان دیگر ملل قرار داریم.
 
وی افزود: توجه به مسئله رونق اقتصادی از مسیر گردشگری به ویژه معماری مسئله ای مهم به شمار می رود چرا که ورود گردشگران به ویژه گردشگران خارجی سبب آشنایی آنان با فرهنگ و قدمت تاریخی کشورمان شده و از سویی در تمامی بخش های حمل و نقل، اسکان و خرید ارزآوری و سودآوری فراوان دارند.
 
این نماینده مجلس تاکید کرد: آموزش و به کار گیری نیروهای متخصص و کارا در حوزه گردشگری و همچنین هتلداری علاوه بر ایجاد اشتغال، جذب موثر گردشگر و در نهایت توسعه این بخش را به همراه خواهد داشت که لازم است مسئولیت این بخش توجه بیشتری به این مهم شود.
 
یک کارشناس صنعت توریسم: صنعت گردشگری در دستان افراد غیرمتخصص قرار دارد
 
آی تک نصیریان، کارشناس صنعت گردشگری و توریسم در گفتگو با خبرنگار پارسینه به بیان خصوصیات صنعت گردشگری و انواع آن پرداخت و گفت: صنعت تورسیم صنعتی خاص است و همانند صنایع دیگر نیست که فقط یک شاخه داشته باشد و چرا که یک صنعت کاملا مردم گرا می باشد.
 
وی افزود: به اعتقاد من به تعداد آدم ها می توان صنعت تعریف شود که در این میان می توان از گردشگری تفریحی، مذهبی، دریایی، ماجراجویانه، آرام بخش، سلامت، پزشکی و ... اشاره کرد اما در کل بالای 60 شاخه مختلف در صنعت گردشگری وجود دارد.
 
نصیریان در ادامه به صنعت گردشگری در ایران اشاره کرد و اظهار داشت: در کشور ما بیشرین شاخه ای که می توان بر روی آن برنامه ریزی کرد به نوعی گردشگری تفریحی، مذهبی و سلامت است.
 
وی در پاسخ به این سوال که وضعیت صنعت گردشگری در ایران را چگونه می بینید، گفت: اگر بخواهم صادقانه صحبت کنم وضعیت اسفناکی در این حوزه داریم. کشور ما در نگاه سازمان جهانی جهانگردی یا UNWTO با توجه به پتانسیل هایی موجود و تعداد جاذبه های گردشگری، رتبه دهم جهان را داراست اما از نظر جذب گردشگر چه داخلی و چه خارجی اصلا در رنکینگ حضور جدی نداریم و شاید رتبه ای بالای 100 داشته باشیم.
 
این کارشناس صنعت گردشگری در ادامه اضافه کرد: پتانسیل ما فوق العاده است، چه بسا اگر بخواهیم بررسی کنیم پتانسیل جذب گردشگر ما تقریبا هم تراز کشور فرانسه می باشد. چه از نظر مساحت کشورمان و چه از نظر تعداد جاذبه های گردشگری. اما وضعیت حاکم را که می بینیم بسیار پایین بوده و عملا صنعت حرفی برای گفتن ندارد.
 
وی در توضیح دلایل مغفول ماندن صنعت گردشگری ایران تصریح کرد: اگر بخواهیم دقیق این موضوع را بررسی کنیم خیلی گسترده و زمان بر است، اما مهمترین دلیلی که من می بینم این است که اولا صنعت در دست کسانی قرار دارد که تخصص کافی برای اینکار را ندارند و دوم اینکه آن هایی که در راس قرار دارند علاوه بر نداشتن سواد و تخصص، برنامه ریزی صحیح هم نمی تواند انجام دهند.
 
نصیریان در پایان پیشنهاداتی برای رشد صنعت گردشگری در ایران ارائه کرد. وی گفت: زمانی بود که در ایران تحصیل کرده گردشگری نداشتیم، آن موقع منطقی بود که کار در دست کسانی باشد که گردشگری نمی دانند. اما در حال حاضر تعداد قابل ملاحظه ای از دانشجویان و فارق التحصیلان گردشگری در کشور آماده به کار هستند اما بستر برایشان آماده نیست. شاید بالای 50 درصد فارق التحصیلان این رشته به دلیل نبود بازار کار به سراغ کارهای دیگر می روند در حالی که غیرمتخصصانی که در راس صنعت قرار دارند نمی دانند این کارشان چه لطمه ای به بدنه گردشگری می زند.
 
وی افزود: لازم است افراد متخصص تر وارد این صنعت شوند، برنامه ریزی پایه ای تر و بنیادی تر باشد و در هر لحظه با عوض شدن مدیران برنامه ها مسکوت نماند و مدیر دیگری بیاید و بخواهد برنامه های خود را اجرا کند. ما همیشه داستان عدم برنامه ریزی مان به کشور آسیب زده است.
 
حال با توجه به این اوصاف یک سوال باقیست، چرا یک گردشگر خارجی باید به ایران سفر کند؟