حقوق مسافر؟ در قهقرا است!
تین نیوز | وضعیت نابهسامان پایانههای مسافربری و نامناسب بودن پذیرایی داخل اتوبوسها از جمله موضوعاتی است که با فرارسیدن سال نو و افزایش حجم مسافران نوروزی بیشتر جلب توجه میکند. در این باره، محمد سلیمی، مدیرعامل کترینگ سلیم گلایههای بسیار دارد:« بیشتر آبهایی که به مسافران داده میشود آلوده است... بستههای کیک و کلوچهای كه به دست مردم میدهند، همه به دور از نظارت سازمان بهداشت و درمان در زیر پلهها توسط افرادی که کارت بهداشت ندارند تهیه میشود... این در حالی است که حداقل 5 درصد مبلغ بلیتها بابت خدمات گرفته میشود، اما
به جز یکی دو شرکت که در ایران خدمات واقعی به مسافران ارائه میدهند، باقی این پول میگیرند و در جیب خودشان و شرکت میگذارند.»
در خصوص این گلایهها نظر حسن مؤمنی، رییس انجمن شرکتهای حمل و نقل مسافربری و مدیر عامل شرکت مسافربری سیر و سفر و رویال سفر ایرانیان، را نیز جویا شدیم. او نیز ضمن اذعان به بعضی از این تخلفات، از برنامههایی برای ارتقای خدماترسانی به مسافران در سال جدید خبر میدهد.
محمد سلیمی، مدیرعامل کترینگ سلیم با بیان اینکه در پایانههای اتوبوسرانی سطح کیفی اتوبوسها بسیار ارتقا پیدا کرده ولی در کنار ارتقای كیفی اتوبوسها، سطح خدماترسانی داخل آن در قهقرا باقی مانده است، توضیح داد:« مثل این است که هواپیمایی بدون هیچ آموزش و اطلاعی در اختیار کسی گذاشته شود. این گونه میشود که راننده و مسافر امروزی از اتوبوسهای جدید سه محور، در همان سطح اتوبوسهای 302 قدیم استفاده میكنند. زمانی که راننده همان راننده قدیمی است و جایگاه مهماندار برای هیچکدام از شرکتهای مسافربری تعریف نشده است، خدمات در همان سطح پایین قبلی
باقی میماند. در واقع، شرکتها به مسافران به عنوان قلک نگاه میکنند و برای آنها هنوز روشن نشده که براساس میزان ساعت و مسافتی که هر مسافر میگذراند، باید از نظر خدمات رفاهی، سرویسهای متفاوتی را دریافت کند و مثلا کسی که 7 صبح سوار اتوبوس میشود و شب به مقصد خود برسد، باید خدماتی بهتر و بیشتری از کسی که سفری تنها 4 ساعته دارد، داشته باشد.»
او درباره آبهایی که در اتوبوسها در دسترس مسافران قرار دارد گفت:« متاسفانه بیشتر آبهایی که به مسافران داده میشود آلوده است. انجمن صنفی و ادارات بهداشت بارها نسبت به آلودگی آبها و یخچالهای کثیف اتوبوسها اعتراض و اخطار داشته است، ولی متاسفانه این ظرفهای یکبار مصرف را دوباره پر از آب میکنند و به مسافران میدهند. همچنین آبمیوههای غیراستاندارد و ارزانقیمت میدهند، در حالی که بابت این خدمات از مسافران هزینه گرفته میشود و حداقل 5 درصد مبلغ بلیتها بابت خدمات گرفته میشود که حق مسافر است. به جز یکی دو شرکت که در
ایران خدمات واقعی به مسافران ارائه میدهند، باقی این پول میگیرند و در جیب خودشان و شرکت میگذارند.»
سلیمی که میگوید دارنده اولین کترینگ گرم با آشپرخانههای صنعتی در خطوط جادهای و اتوبوسرانی بینشهری مستقر در پایانههای کشور است، با اشاره به اینکه به رعایت سلامت و بهداشت مسافران در پایانهها از 10نمره بیشتر از 3 یا 4 نمره نمیدهد، گفت:« فکر نمیکنم هیچ سازمانی به اندازه شهرداری بر بهداشت پایانهها تاکید داشته باشد و رسیدگی کند؛ در حالیکه شرکتهای مسافربری مدام ساز مخالف میزنند و نسبت به قوانین بیاعتنا هستند؛ مثلا وقتی غرفهای به یک شرکت مسافربری برای جذب مسافر و فروش بلیت اجاره داده میشود، قسمتی از غرفه خود را كه پر
از سوسک و موش است تحت عنوان آبدارخانه به کسی دیگری اجاره میدهند. بستههای کیک و کلوچهای كه به دست مردم میدهند، همه به دور از نظارت سازمان بهداشت و درمان در زیر پلهها توسط افرادی که کارت بهداشت ندارند تهیه میشود و سازمان پایانهها، شهرداری و انجمنهای صنفی مرتبط هم هیچ کنترلی بر این مجموعهها ندارند.»
مدیرعامل کترینگ سلیم مساله رعایت کردن موازین بهداشتی را نیازمند فرهنگسازی و نه توبیخ و پلمپ کردن دانست و تصریح کرد:« بیشتر کسانی که در پایانههای مسافربری کار میکنند، فعالیت خود را به صورت تجربی شروع کردهاند و با بحثهای کارشناسی و مدیریتی آشنایی ندارند. وقتی رانندهای در طی سالها، اول انباردار، بعد مدیر فنی، بعد عضو هیات مدیره و مدیرعامل شده است، همچنان تفکر گاراژداری سی سال پیش را با خود دارد. من منكر عملکرد كم و بیش سازنده بعضی از آنها نیستم، ولی اگر کسانی که تحصیلات دانشگاهی دارند با افراد با سابقه دست به دست هم بدهند،
میتوانند شرایط کنونی پایانهها را بهتر کنند.»
مسافرانی محکوم به محرومیت
او با انتقاد از اینکه نبود کترینگ خطوط مسافرتی لوکس و VIP شدن اتوبوسها را زیر سوال میبرد، ادامه داد:« مگر در بخش حمل و نقل هوایی یا ریلی هر ماده غذایی میتواند وارد کترینگ و آشپرخانه آنها شود؟ واحدهای بهداشت، پس از بررسی همه موارد، مجوز را صادر میکنند، ولی در اتوبوسرانی این طور نیست و هر شرکتی به فراخور سلیقه خودش بستهای را آماده میکند.»
به نظر سلیمی «... مردم ما هم محکوم به استفاده از محصولات بیکیفیت هستند و جایی برای اعتراض وجود ندارد، چون اتوبوس تا زمانی که داخل پایانه است، تحت پوشش انجمن صنفی رانندگان و شرکتهای مسافربری و زیر نظر شهرداری مستقر در آنجاست، اما وقتی از پایانه بیرون میآید، اصطلاحا پادشاه جاده میشود، این پادشاه هم هر کاری خواست میکند، اگر حالش خوب باشد، خوشرفتار است و اگر حالش بد باشد، بدرفتاری میکند. در اصل، راننده و شاگرد راننده آموزش ندیدهاند و نمیتوان از آنها توقع خاصی داشت.»
او اضافه کرد:« با این شرایط، مسافر چگونه میتواند از چنین افرادی توقع خدماتی مثل یک لیوان نسکافه یا بالشتی کوچک برای استراحت داشته باشد، به ویژه در مسیرهای طولانی. متاسفانه مجتمعهای رفاهی هم هنوز در ایران جا نیافتاده است. پس مسافر انتخاب دیگری ندارد و باید شرایط موجود را تحمل کند. شما فرم نظرسنجی به مسافران بدهید، آن وقت فریادشان به آسمان میرسد؛ اما چه کسی شنوای این اعتراضها خواهد بود؟»
مدیرعامل کترینگ سلیم برای روشن کردن شرایط مناسب پذیرایی مسافران در اتوبوسها، نحوه پذیرایی ایران را با ترکیه مقایسه کرد و گفت:« دوستان از روسای انجمن صنفی یا مدیران پایانهها و پارکسوارهای شهرداری به آنکارا بروند و وضعیت ظاهری رانندگان آنجا را ببینند. در ترکیه به رانندگان اتوبوس کاپیتان گفته میشود و مانند کاپیتان هواپیما شیک و تمیز هستند. مهمانداران به قدری بوی عطر و ادکلن میدهد و محترمانه چای و نسکافه تعارف میکنند که واقعا لذتبخش است.»
او ریشه مشكل را از رانندگان یا شاگرد رانندههای ایران نمیداند:« مشكل اینجاست كه آنها هیچ آموزشی ندیدهاند. همکاران من هم در این مسیرها تردد دارند، این تفاوتها، نواقص و دردها را میبینند، ولی جایگاه و بولتن خبری برای مطرح کردن مشکلات وجود ندارد. کدام پایگاه خبری برای انعکاس صدای مسافر وجود دارد؟ چرا صندوق انتقادات و پیشنهادات مربوط به خدمات، در داخل پایانهها یا اتوبوسها نمیگذارند كه کلید آن هم دست حراست پایانههای مسافربری باشد تا مسافر بتواند هر اعتراضی داشت، به خصوص در مورد رفتار نادرست برخی رانندگان انعکاس دهد. وقتی مدیران هیچ
اطلاعی از نحوه رانندگی و برخورد رانندگان ندارند، چطور میتوانند مسائل و مشكلات را بررسی و اصلاح کنند.»
برهکشانی به نام شب عید
سلیمی درباره بینظمی و بیقانونی در پایانههای مسافربری خاطرنشان کرد:« الان نزدیک شب عید است، بیایید ببینید چه برهکشانی راه انداختهاند. چای و سیگار را به قیمت 300 برابر میفروشند و هیچ نظارتی وجود ندارد. ترمینال سر گردنه شده است. مسافران باید همه چیز را چند صد برابر تهیه کنند. اتوماسیون حمل بار گذاشتهاند، ولی این باربران وقتی یک بسته را یک کیلومتر آن طرفتر با گاری میبرند، راحت دو برابر قیمت پست جعبه از شهری مانند تبریز کرایه میگیرند.»
او افزود:« این در حالی است که سطح فرهنگی مردم جامعه بالاتر رفته، هر چیزی نمیخرند، برند را میشناسند، بررسی کیفیت محصولات را یاد گرفتهاند، تاریخ محصولات را نگاه میکنند و ... ولی وقتی در میان سفر گرسنه هستی و هیچ راه پس و پیشی هم نداری، مجبوری به خوردن غذاهای بیکیفیت تن بدهی.»
سلیمی درباره جایگاه بسیار مهمی که پایانهها در حمل و نقل جادهای کشور دارند، مثال زد:« در پایانه غرب حداقل روزانه 15-20 هزار مسافر جابهجا میشوند و اگر هر اتوبوس سه نفر پرسنل داشته باشد، حداقل 5 هزار پرسنل روزانه در پایانهها حضور دارند، بنابراین باید به بحث آموزش و سلامت این افراد توجه ویژهای داشت.»
مدیرعامل کترینگ سلیم با اعتراض از اینکه انجمن صنفی شرکتهای مسافربری در پایانهها جایگاه و تبلیغاتی ندارد که در صورت بروز مشکل، مسافران با آنها در ارتباط باشند، افزود:« من در ترمینال غرب دیدیم تنها به یک تابلو برای اعلام حقوق مسافران اکتفا کردهاند، اما تمام در و دیوار ترمینال پر شده از تابلویی كه اعلام میكند «کتابخانه در طبقه فوقانی» است، آخر وقتی زمان انتظار مسافر در ترمینال حدود یک ساعت است، چگونه میتواند در این فاصله یک کتاب بخواند! بهتر است آن اتاق را به پینگپنگ، دارت و یا فوتبال دستی اختصاص بدهند. اگر واقعا به فکر ارتقای سطح
فرهنگی مسافران هستند، در اتوبوس کتابخانه بگذارند و جزواتی که به مسافران حق و حقوقش را یادآوری کند، پخش کنند.»
او درباره بلیت شرکتهای مسافربری یادآور شد:« شرکتها در پشت این بلیتها دستورالعمل دیکتاتوری خود را چاپ کردهاند و تنها به جنبه سودآوری کار توجه دارند. در صورتی که به جای شعارها و تهدیدهایی که به مسافران اخطار میکنند، باید او را با حق و حقوقش آشنا كرد؛ ولی این گونه نیست چون اگر مسافر آگاه شوند، یقه خود را به دست او دادهاند.»
او ادامه داد:« من پیشنهاد میکنم که برای تمام شرکتهای مسافربری اجباری شود كه در پشت بلیتهای خود، تمام وظایف شرکتهای مسافربری از بدو ورود مسافران و تهیه بلیت تا پایان سفر را درج كنند و مرجعی مشخص شود که پاسخگوی نواقص و شکایات مسافران باشد.»
سلیمی مساله دیگر پایانهها را نبود گیت مخصوص اثاثیه مسافر عنوان کرد:« مسافر با یک ساک کوچک وارد ترمینال میشود و آن را داخل صندوق اتوبوس میگذارد، بدون این که هیچ نظارتی بر محتویات کیف وجود داشته باشد؛ شاید داخل آن مواد منفجره، اسلحه یا مواد مخدر باشد. اگر هم نیروی انتظامی در بین راه به این ساک شک کند، مسافر میتواند خیلی راحت منکر داشتن این ساک شود، چون هیچ شناسنامهای برای آن ساک صادر نمیشود و نام مسافر بر آن درج نمیشود. باید سیستمی مثل تحویل بار در خطوط هواپیمایی باشد که بر اساس سریال بار، چمدان به مسافر داده شود، ولی بدون این گیت زمینه
ورود هر چیز به ترمینالها و اتوبوسها فراهم شده است.»
او افزود:«یک همت کوچک لازم است تا فضای مناسبی برای شناسنامهدار کردن بار و وسایل شخصی مسافر آماده کنند. یک گیت بگذارند و بابت این بررسی مبلغ ناچیزی بگیرند. اگر بخش خصوصی این کار را بر عهده بگیرد خیلی بهتر اجرا میشود، به دولت و شهرداری هم فشار بیشتری وارد نمیشود.»
مدیرعامل کترینگ سلیم با اشاره به اینکه در مورد مزایدههایی هم که برای واگذاری غرفهها برگزار میشود، حرفهای گفتنی بسیاری هست، تصریح کرد:« اصلا رسیدگی نمیشود که این غرفهها چه چیزی و به چه قیمتی میفروشند؟ در مزایده شهرداری، فقط به قیمت نگاه میکنند و به سابقه کاری مشتری توجه ندارند. یک غرفه 10 متری، ماهانه 33 میلیون اجاره دارد، بنابراین ساندویچی که حداکثر 2 هزار تومان قیمت دارد، 5 هزار تومان میفروشند.»
او در پایان تاکید کرد:« حدود 60 درصد شرکتهای مسافربری در بخش خصوصی و تعاونی به چارچوب قوانین پایبند هستند، ولی حداقل 40 درصد شرکتها نمیگذارند رقابت سالم وجود داشته باشد، چون در رقابت سالم، کسانی میتوانند پیروز باشند که بر اساس قانون کار میکنند و سرمایهگذاری و کارشناسی خوبی در کار دارند.»
طرحی برای حذف شاگرد شوفرها
حسن مؤمنی، رییس انجمن شرکتهای حمل و نقل مسافربری، با بیان اینکه نوسازی خوبی در ناوگان اتوبوسرانی صورت گرفته و حدود 70 درصد اتوبوسها VIP شدهاند، گفت:« ما باید عنوان کمک راننده را تبدیل به مهماندار کنیم، ولی متأسفانه در ذهن افراد کمک راننده بودن در حد همان شاگرد شوفر قدیم مانده است و معمولا افرادی این کار را قبول میکنند که مکان و موقعیت خاصی ندارند و کسی به عنوان شغل مناسب خود این کار را نمیپذیرد.»
وی ادامه داد: « برنامه مادر سال آینده این است که با در نظر گرفتن مزایایی، طرحی پیاده کنیم تا افراد تشویق شوند مهمانداری اتوبوس را به عنوان شغل قبول کنند و این مشکل رفع شود.»
مؤمنی با تاکید بر اینکه در هنگام انتخاب شغل، هر کس در ابتدا به دنبال توجیه اقتصادی است و به همین دلیل، در چند سال اخیر، در اتوبوسرانی سرمایهگذاری وجود نداشته است، خاطرنشان کر:« در گذشته، افراد صاحب شرکتی بودند که 5 تا 10 دستگاه اتوبوس داشتند ولی الان بیشتر خود مالک شدهاند و یکی از مشکلات ما این خود مالکی است. ضمن اینکه در چند سال اخیر، قیمتها سرسام آور بالا رفته و قیمت اتوبوس از 200 میلیون تومان به 670 رسیده است.»
او ادامه داد:«کارخانجات به دلیل اینکه تولیداتشان کم است و هزینههایشان زیاد، سربار هزینههایشان را با افزایش قیمت جبران میکنند که البته درست نیست و کارخانجات با افزایش تولید باید قیمت را بشکنند. با این شرایط، روز به روز تعدادی از خود مالکان هم از دور خارج میشوند.»
رییس انجمن شرکتهای حمل و نقل مسافربری یکی از مسائل اصلی شرکتها را ظرفیت خالی اتوبوسها دانست و تصریح کرد:« جبران کاهش هزینهها از طریق بالا بردن نرخ بلیتها فاجعه است چون وقتی نرخها افزایش پیدا کند، صد درصد تعداد مشتریان هم کمتر خواهد شد. به عنوان مثال، اگر شخصی، ماهی دو بار، از شهرستان به تهران برای خرید میآمد، وقتی قیمتها بالا برود، مجبور میشود که ماهی یک بار سفر کند و به این ترتیب، ظرفیتهای اتوبوس ما از 17-18 نفر فعلی سیر نزولی پیدا میکند. به نظر من، اگر مسیرهایی که سرویسهای زیادی دارد، طوری تنظیم شوند که
سرویسهای کمتری داشته باشند، میتوانند جوابگوی سرمایه خود باشند.»
مؤمنی با اشاره به اینکه سعی میکنند مواد خوراکی پذیرایی خود را از برندهای برتر انتخاب کنند، گفت:« اتوبوسهای VIP پذیرایی در بستهبندی دارند که به نظر من اشتباه است و برای سال آینده برنامه داریم که شیوه پذیرایی را تغییر بدهیم و از حالت بستهبندی خارج کنیم. تغذیه باید از این کیک و کلوچه به تنقلات سالم و مقوی تبدیل شود که برای سلامتی مسافران مضر نباشد. ما باید کاری نو و مردم پسند انجام دهیم چون همه این خدمات برای مردم است.»
او تاکید کرد:« برای داشتن آب سالم و بهداشتی، باید از منابع آب 10-12 لیتری استفاده شود و نه اینکه از هر جایی آب بردارند ولی متأسفانه کنترل خاصی در این زمینه وجود ندارد. در ضمن، آب آشامیدنی باید همیشه در اختیار مسافر باشد، که اگر مهماندار هم در دسترس نبود خودش بتواند از یخچال استفاده کند.»
مؤمنی ترکیه را به عنوان الگوی مسافربری زمینی ایران معرفی کرد و گفت:« در اتوبوسهای ترکیه سه نوع نوشابه، چای و نسکافه روی تریلر میگذارند و هر کس هرکدام را خواست انتخاب میکند و به همراه کیک از مهماندار میگیرد. این کار هم هزینه کم و هم وجهه بهتری دارد.»
رییس انجمن شرکتهای حمل و نقل مسافربری با بیان این پرسش که آیا تا به حال از مردم نظرخواهی کردهایم که دوست دارند چگونه پذیرایی شوند؟ افزود: « من پیشنهاد دادهام که هر کدام از شرکتها فرم نظرخواهی تنظیم کنند و از مسافران درباره کیفیت و کمیت پذیرایی داخل اتوبوس بپرسند تا ببیند مسافر دقیقا چه میخواهد و بر اساس خواست اکثریت مسافران تصمیم بگیرند.»
مؤمنی رقابت سالم در میان شرکتها را در کل سازنده و ضروری برشمرد و خاطرنشان کرد:« البته نوع و کیفیت رقابت اهمیت دارد. بر فرض اگر من کاری انجام میدهم و فرد دیگری بیاید در کنار من درست همان کار را انجام بدهد، جز اینکه موجب شود من هم انگیزه کارم را از دست بدهم، نتیجهای ندارد.درست این است که ما باید در سرویسدهی، پذیرایی و مهماندار با هم رقابت کنیم ولی متأسفانه در ایران رقابتها چندان سالم نیست و افراد سعی میکنند از راههای میانبر به اهداف خود برسند.»
رییس انجمن شرکتهای حمل و نقل مسافربری با اعلام اینکه از نظر آییننامه، نرخ اتوبوسهای ویژه بر عهده شرکتهاست که بر اساس عرضه و تقاضا تعیین میشود ولی دو سالی است که نظارتی هم بر قیمتها اعمال میشود، گفت:« اگر نظارت هم نباشد، قیمتها باید در سراسر کشور از طریق کانون سراسری یکسان باشد چون یکی از مشکلات ما ناهماهنگی قیمتها در تهران و شهرستانهاست.»
او اضافه کرد:« مثلا نرخ تهران - اصفهان را برای پیش فروش نوروزی 23 هزار تومان اعلام کرده ولی نرخ اصفهان - تهران را 22 هزار تعیین کردهاند که این تفاوت یک هزار تومانی باعث ناراحتی و اعتراض مسافران شد و ما در شرکت خودمان تصمیم گرفتیم که این نرخ را یکسان حساب کنیم.»
مؤمنی با اشاره به اینکه پذیرایی درصد خاصی در قیمت بلیت ندارد و مالکان اتوبوسها مسوول تهیه پذیرایی هستند و هزینههای پذیرایی و مهماندار را بر عهده دارند، یادآور شد:« اگرچه شرکت نظارت دارد ولی معمولا اتوبوسداران سعی میکنند از پذیرایی غیر استاندارد استفاده کنند. در حال حاضر، در برخی مسیرها مانند مشهد، در چند پلیس راه بستههای پذیرایی غیر استاندارد میفروشند و برخی اتوبوسداران از این بستههای متفرقه استفاده میکنند که قیمتش خیلی کمتر است. چون قیمتها نجومی افزایش پیدا کرده است، از این گونه تخلفات زیاد رخ میدهد. البته در
شرکتهایی که کنترل دارند و در هنگام حرکت اتوبوس استاندارد بستههای پذیرایی را بررسی میکنند، رانندگان نمیتوانند چنین تخلفاتی را داشته باشند.»
او تاکید کرد:« در مسافتهای طولانی باید نوع پذیرایی از مسافر تغییر کند. به طور مثال، نوع تغذیه مسافر اراک و شیراز نباید یکی باشد. ما هم برای مسیرهای شیراز و مشهد غذای مختصری را در نظر گرفتهایم.»
سردی بازار پیش فروشهای نوروزی
او از کم شدن استقبال مردم از اتوبوس برای سفرهای نوروزی گفت و توضیح داد:«حدود 4-5 سال است که استقبال نوروزی به معنای واقعی نداریم. در گذشته، روز اول پیش فروش جمعیت متقاضی این قدر زیاد بود که سه، چهار روز طول میکشید که تا به قول خودمان صف را بشکنیم.»
او اضافه کرد:«امسال که به جای اول اسفند، پیش فروش از 18 اسفند شروع شد، فکر میکردیم شرایط بهتر و استقبال بیشتری باشد ولی باز در تمام دفاتر شرکتها تقاضای زیادی نبود و روال عادی داشت. البته این کاهش تقاضا دلایل مختلفی دارد، یکی اینکه وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم باعث شده که کمتر بتوانند سفر کنند و دیگر اینکه افراد بیشتر از خودروی شخصی خود برای سفر استفاده میکنند چون در شهری که میروند، تردد راحتتری با خودروی خود خواهند داشت.»
مؤمنی درباره مشکلاتی که در زمان سفرهای نوروزی وجود دارد، تصریح کرد:« متأسفانه در این ایام جوانان کم تجربه وارد جادهها میشوند. من موردی داشتم که خودرو به سمت اتوبوس انحراف پیدا کرده و اگرچه از لحاظ قانونی تخلف از طرف خودرو بوده ولی راننده اتوبوس به دلیل اینکه نمیخواسته از لحاظ انسانی به سواری برخورد کند، از حادثه فرار میکند؛ درباره فرار کردن از سانحه، من درگیر قضایایی در کمیسیون ماده 12بودم که گاه راننده از لحاظ قانونی مقصر است ولی از لحاظ وجدانی و اخلاقی تقصیری ندارد.»
در پایان، مؤمنی به راهاندازی سامانه پیامکی ۱۱۰۱۲۰ و طرح ارسال پیامک به پلیس اشاره کرد و گفت:« پلیس راهنمایی و رانندگی، طرح بسیار خوبی به نام پیامک را شروع کرده که از ابتدای فروردین برای تمام اتوبوسها اجرایی میشود؛ اگرچه برخی همکاران ما از آن ناراضی باشند ولی به نظر من، طرح بسیار خوب و کارآمدی است. با اجرای این طرح، مسافران میتوانند چند مورد از تخلفات حادثهساز رانندگان را از طریق پیامک به پلیس اطلاع دهند. البته ما پیشنهاد کردیم که این طرح جنبه تشویقی هم داشته باشد و از رانندگان قانونمند هم تقدیر شود.»
وی افزود:« وقتی راننده بداند که مسافر فراتر از تذکر، میتواند به پلیس پیامک بزند و اطلاع بدهد، حتما دقت بیشتری در رانندگی خواهد داشت چون وقوع این تخلفات هم در پرونده راننده و هم در پرونده شرکت ثبت خواهد شد. البته مدتی طول میکشد که این طرح جا بیفتد ولی حتما موثر خواهد بود.»