◄ مسیر گرجستان و دریای سیاه جایگزینی مناسب برای مسیر ترکیه؟
تین نیوز | انتشار خبری در خصوص اختلافات حمل و نقلی ایران و ترکیه که در آن مطرح شده بود " در پی ادامه اختلافات ایران و ترکیه بر سر تعرفه کامیون‌های عبوری از خاک دو کشور، دولت ترکیه قصد دارد با دور زدن ایران کالاهای خود را از طریق مسیر پیچیده‌تر گرجستان، آذربایجان و ترکمنستان به آسیای مرکزی انتقال دهد." تعدادی از کاربران تین نیوز دیدگاه خود را در مورد این موضوع ارایه کرده‌اند که در ادامه می آید.
1- در صورت اجرایی شدن این كریدور جدید، تركیه حمل و نقل ایران را غافلگیر خواهد كرد. حمل ونقل تركیه به ایران وابستگى شدید نخواهد داشت ولى حمل و نقل ایران همان وابستگى قبلى را از نظر جاده خواهد داشت. اکنون مشخص شده که افزایش عوارض از طرف تركیه با چه هدفى صورت گرفته است و این داستان ادامه دارد. مسئولان باید این كریدور جدید را رصد می كردند و فكرى برایش می كردند. متاسفانه بعد از تشكیل سازمان حمل ونقل و راهدارى در دهه ٦ و واگذارى امور ترانزیت كشور به آن سازمان این سازمان هیچ گونه استراتژى مناسب و عملكرد خاصی نداشته و مدیران آن سازمان هیچ ایده عالى در امور
ترانزیت نداشتند.
2- باتوجه به اتفاقات پیش آمده باید چاره ای جدی جهت تعریف كریدور جدید برای خنثی سازی چنین اتفاقات انجام شود. با توجه به اینكه كشورتركیه با وجودمسیر ترانزیتی امن و نزدیك ایران به دنبال حذف ایران می باشد ایران نیز می‌تواند مسیر ارمنستان به سمت گرجستان را جهت دسترسی به دریای سیاه جایگزین تركیه كرده و اهرم فشاری برای كشوری مثل تركیه اعمال نماید. بابررسی زیر ساختهای كشور ارمنستان و گرجستان می توان در مورد این كریدور سرمایه گذاری نموده و بهره برداری مادی و سیاسی نمود.
3- اگر مسیر گرجستان توجیه پذیر بود حركت كامیون های ایرانی خود به خود به آن مسیر جریان پیدا می كرد. مسیر گرجستان و دریای سیاه هزینه خیلی زیادی دارد و برای صاحبان كالا توجیه پذیر نیست. ما باید علت و العلل این كار تركیه را بفهیم كه چرا این كار را انجام داد. تا زمانی كه ایران در پازل اقتصادی منطقه جایگاه خود را مشخص نكند یقییناً ما قادر نخواهیم بود مسیرهای جدید را فعال سازیم. در حال حاضر آذربایجان- گرجستان - تركیه با احداث خط لوله نفت باكو - جیحان و خط آهن b.t.k در یك شبكه همكار بین المللی وارد شده اند و من احتمال به یقیین می دهم در صورت حتی كاهش هزینه های جاری در ارمنستان و
گرجستان، وجود همكاری های بین المللی تركیه و گرجستان مجددا مسیر را برای ایران به هر نحو ممكن ناهموار خواهد ساخت. چاره كار این است كه ما باید وارد ترتیبات منطقه ای خدمات شده و منافع خود را با كشورهای همسایه عجین كنیم و بالعكس. مشكل كار ما سیاست های بین المللی حمل و نقل است كه این موضوع هم نیازمند متخصصین مربوطه و مدیران صاحب ایده و تفكر با فن مذاكرات بین المللی است تا كم كم فضای مطلوب را برای ایران در چارچوب برنامه ای مدون آنهم در قالب طرح جامع حمل نقل ایران البته با سرفصل مطالعات جدید با الهام از طرح پایاه آمایش سرزمین و پایه آمایش استانها و طرح های بخش های اقتصادی
و اجتماعی فراهم كنند. والا با بی سیاستی و عدم تخصص گرایی در سازمان های مرتبط همیشه با كوچكترین مانع، كل جریانات ما مختل و ماحصل آن خرابی كل زیرساختهای فكری و زیربنایی ما خواهد بود. تا زمانیكه درسازمان های ترانزیتی مدیران و كارشناسان در مسیر واحد سیسمتی وارد نشوند و كارشناسان به هر نحو ممكن به عنوان پشتیبان فعالیت ها مقبول نباشند انزواگرایی و كم كم جمد فكری كارشناسان دور از انتظار نخواهد بود.
