◄ خرید شاپرک‌های ATR؛ از خدمت تا خیانت
نکته دوم که بسیار دردآورتر است این است که خرید 5 فروند آخر ATR با علم به مشکلات اشاره‌شده صورت گرفته که مواردی مانند خیانت و تبانی و خدای‌ناکرده احتمال سوءاستفاده از موقعیت برای نفع شخصی را به اذهان متبادر می‌کند که انشا الله این‌گونه نباشد!
در مورد خریدهای ATR و AIRBUS و کردیت‌های دریافتی چند نکته به نظر می‌رسد که عبور بی‌تفاوت از آنها ناممکن است.
از آنجائی‌که اقدام به خرید هواپیمای ATR از ابتدا کاری کارشناسی نشده و عجولانه بود، لکن به تصور اینکه قرار است تعداد قابل ملاحظه‌ای هواپیما از نوع بوئینگ و ایرباس خریداری و تحویل شود تحت شعاع قرارگرفت و عملاً کار کارشناسی دقیقی روی آن انجام نپذیرفت.
- طی دو مرحله تعداد 8 فروند از این نوع هواپیما قبل از تحریم مجدد آمریکا تحویل ایران ایر شد که در این مدت عدم کارائی و تطابق آنها با نیاز بازار ایران کاملاً مشخص گردید اما به روش‌های مختلف توسط مدیریت هما پوشانده شد و از خروج اطلاعات جلوگیری بعمل آمد و مدیران مخالف هم بازنشسته یا از کار برکنار شدند تا دسترسی به سوابق دشوار شود.
نکته قابل تأسف‌تر این است که بعد از اجرای اولین مرحله تحریم مجدد آمریکا که به واسطهٔ خروج از برجام اتفاق افتاد و به فاصله کوتاه از مرحله دوم تحریم کشور آمریکا با علم به اینکه ادامهٔ سرویس دهی به این هواپیماها دچار مشکل اساسی خواهد شد اقدام به خرید و تحویل گرفتن 5 فروند دیگر از این نوع هواپیماها شد که به فاصلهٔ بسیار کوتاه از تحویل آنها شرکت ATR روابط خود را با هما قطع کرد و عملاً پشتیبانی از هواپیمایی‌های مذکور را رها کرد.
بیشتر بخوانید:
سؤال دردآور این است که آیا مدیریت کلان وزارت راه و شرکت هما با علم به اینکه تحریم‌های گسترده در راه است و این هواپیماها کارائی لازم را ندارد. اقدام به پرداخت مبلغ حدود 110 میلیون دلار با یورو برای این هواپیما کرد که اگر چنین باشد یقیناً این گونه مدیریت‌ها فاقد صلاحیت ادامه کار بوده، زیرا عدم تشخیص فرصت‌ها و تهدیدها با وجود فشار شدید ارزی جرمی قابل بخشش نیست.
زیرا عملاً مبلغ 110 میلیون دلار را میشد خرج کالاهای مهمتر از قبیل خردی هواپیماهای دست دوم با کیفیت بهتر از نوع A320 و B737 نمود که پیشنهادات آنها هم ارائه شده بود و با خرج بازسازی و نگهداری ناوگان میشد، اما متأسفانه باد هوا شد و رفت.
جهت اطلاع هم اکنون هواپیماهای جدید A321 و A330 خریداری شده حتی یک عدد موتور یدکی ندارند و تعداد قابل ملاحظه‌ای از قطعات اصلی هم به دلیل عدم وجود نقدینگی خریداری نشده که عملاً هر لحظه می‌تواند موجب زمین‌گیری هواپیماهای مذکور شود.
در مورد هواپیماهای قبلی هم وضعیت بهتری وجود ندارد زیرا با وجود تلاش‌های بعمل آمده توسط همکاران قسمت مهندسی و تعمیرات و استفاده از توان داخلی عملاً می‌توان گفت موتور یدکی برای هیچکدام از هواپیماهای موجود در اختیار نیست علاوه برآن برای اقلام دیگر هم از قبیل ترمز و لاستیک و قطعات اصلی دچار بحران و کمبود شدید هستیم که ادامهٔ پرواز ناوگان مذکور با ریسک و اما اگرهای فراوان روبرو است.
بیشتر بخوانید:
بنابراین از فرصت‌های پیش‌رو هیچگونه استفاده مفید صورت نگرفت و بجز روزمرگی اتفاق دیگری نیافتاد که جای تأسف بسیار دارد.
- اما نکته دوم که بسیار دردآورتر است این است که خرید 5 فروند آخر ATR با علم به مشکلات اشاره‌شده صورت گرفته که مواردی مانند خیانت و تبانی و خدای‌ناکرده احتمال سوءاستفاده از موقعیت برای نفع شخصی را به اذهان متبادر می‌کند که انشا الله این‌گونه نباشد!
سؤال آیا نمی‌شد 4 فروند خرید و پول یک فروند آخر را صرف تهیه موتور یدکی کرد، 13 فروند هواپیمای ATR بدون حتی یک عدد موتور یدکی آیا قابل‌قبول و تصور است و این خدمت است آیا؟
متأسفانه سوءاستفاده از به‌هم‌ریختگی داخل دولت موجب ضرر و زیان بسیار شد به‌طوری‌که میشد با پول پرداختی برای ATR کارهای مهمی انجام داد که در دوران سخت افزایش تحریم‌ها کمک حال کشور نشود که با سوء مدیریت نشد؟
بیشتر بخوانید:
پول هواپیماهای ATR آماده است
در این بین ابهامات بسیار دیگری هم به چشم می‌خورد شامل:
عقد قرارداد یک‌طرفه به نفع فروشنده
عدم تعهد برای پشتیبانی فنی و حتی مدارک موردنیاز
مبهم بودن کردیت‌های دریافتی برای هم هواپیماهای ایرباس و ATR که مشخص نیست چقدر توافق برای اخذ کردیت انجام پذیرفته و در هیچ جا اثر مکتوب یا توافق مشخص وجود ندارد و متأسفانه موجبات وهم بسیار شده است.
به‌صراحت اعلام میکنم هیچگونه تصویر واضحی از کردیت‌های دریافتی و مبالغ آنها در دست نیست و گفته می‌شود صرفاً واحدهای مختلف به دستور مدیریت در حال مرتب‌سازی آنها و ارائه نمایش مستند و منطقی از آنها هستند.
امید است تجربه تلخ فعلی چراغ راه آینده شود و از بروز خسارت بیشتر به‌واسطه سوء مدیریت و یا خدای‌ناکرده ... جلوگیری به عمل آورد.
از ماست که برماست
خوب بود نویسنده این یادداشت نام خود را هم عنوان می کرد. اما در مورد ای تی آرها از همان اول هم مشخص بود که هواپیمای ملخی به درد ایران نمی خورد اما جناب آخوندی و دار و دسته شان گویا منافعی داشتند که سراغ چنین هواپیماهایی رفتن
اتفاقا اگر از اول برای اسمان و توسط اسمان خریداری میشد ، خیلی هم بد نبود!
اسمان سال ها با این هواپیما کار کرده! هم درست قرارداد میبست ، هم بهتر کار میکشید!
شرمندگی است
خیلی از این مشکلات بخاطر این بود که رییس جمهور میخواست پز هواپیما نو بده!
وگرنه خیلی از این حرف ها رو گفتیم اما به ما گفتن دلواپس بی شناسنامه!
سلام و ارادت
در همان دوره سرمستي از خريد كلان ناوگان ايرباس و بوئينگ به عزيزان هشدار داديم كه از اين فرصت و بودجه محدود در جهت خريد ناوگان دست دوم با عمر كمتر از ده سال بهره ببرند اما عزيزان توجهي نكردند امروز هم متاسفانه ارزشي براي نظرات كارشناسي قائل نيستند از وزير محترم راه و شهر سازي عاجزانه استدعا ميكنم كه راه را براي ارتباط گيري با بدنه كارشناسي صنعت هموار نمايد كه اگر قرار باشد پيشرفتي حاصل شود تنها با استفاده از نظرات ارزشمند كارشناسان و نخبگان اصلي صنعت است نه بعضي از مديران توصيه اي
این انتقاد مع الفارغ است اگر کشور ما امکان خرید هواپیماها از شرکتهای بوئینگ یا ایرباس و ... را داشت و این خریدها انجام میشد شاید نقد این موضوع تا حدودی قابل قبول بود ولی زمانیکه برای وارد کردن یک قطعه از هواپیما هزار جور بدبختی داریم، حداقل با وارد کردن این تعداد هواپیما می دانیم تا سالها نیاز به قطعات و تعمیرات گسترده ندارند. کسانیکه این نقدها را می کنند هیچوقت هیچک از عزیزانشان را در حادثه سقوط هواپیما از دست نداده اند و انشااله که برای هیچ کس و هیچوقت این اتفاق نیفتد وگرنه همین را غنیمت می دانستند و روی سر می گذاشتند چرا که مطمئن بودند برای چند سالی عزیزی دیگر از دهها خانواده دیگر به دلیل فرسودگی و نداشتن امکانات ناوبری بروز از دست نخواهد رفت. ضمن اینکه این تایپ هواپیما که هنوز هم در شرکت اسمان پرواز می کنند به خوبی در این چند ساله عملکرد خوبی داشتند و در شرایط سخت و متغیر آب و هوایی مثل استانهای شمالی و غربی کشور به خوبی سرویس دهی داشتند و در حال پروازند.
بنده به عنوان کارشناس ارشد برنامه ریزی حمل و نقل، این خبر را فاقد علم و دانش آکادمیک میدونم و به شدت صحبت های مطرح شده در این خبر رو نفی میکنم. نویسنده این خبر حتی جرات اسم بردن از خود را ندارد زیرا سخنانش سخیف و بی پایه و اساس است.
حالا نیازی نبود مدرک تحصیلی غیر مرتبط با این مطلب رو به رخ ما بکشید گلم.
اينكه افرادي بر خلاف گروه متملقين معمولا از نام خود استفاده نمي كنند هم ناشي از ضعف مديريتي و عدم نقد پزيري و برخورد قهري است چون بعضي از مديران بر سر هر نقدي سريعا معيشت منتقدان را هدف قرار مي دهند
متاسفانه صاحبان مدارک کیلویی سرنوشت این صنعت را به اینجا رسانده اند این یادداشت تا آنجا که مشخص است کار کسانی است که احتمالا در بخش مهندسی و تعمیرات هما از نزدیک شاهد و ناظر ماجرا بوده اند اگه باور نداری زنگ بزن از ۱۱۸ بپرس
اگر اين افراد عرق ملي داشتند در دوره نامزدي و ماه عسل پسا برجام به جاي اين همه ماموريت خارجي و جلسه يك قرارداد جهت تامين قطعه مي بستند و به داد هواپيماهاي زمينگير اين شركت مي رسيدند آيا اين ناوگان زمينگير را نمي توانستند در راستاي اقتصاد مقاومتي فعال كنند؟ حال كاركنان دلسوز {...}هستند يا شما؟
سخن در باب ناتواني مديريتي در هما بيشمار است كاش همه مشكلات مربوط به اين يك بخش بود
در دهه شصت و ايام اجناس كپي بعضي از بقالي ها در كنار اجناس سهميه بندي خود يك مشت جنس بنجل را هم به مشتري قالب ميكردند مثلا ميگفتند در كنار اين چند تا دونه تايد بايد دو بسته كبريت هم ببري در جريان اين خريد ها غربي ها همين بلا را بر سر مديران ما آوردند اما آنها فقط نيتشان انتخابات بود و ورود هواپيماي نو حالا ملخي و غير ملخي هم زياد برايشان فرقي نداشتند فكر ميكردند ملت باهوش ايران فرق ايرباس و بوئينگ و فوكر را نمي فهمند