◄ ضرورت‌های بازنگری در نحوه محاسبه کرایه حمل بار
برای حل مشکل همزمان باید در کرایه حمل بازنگری شده و نیز با پرداخت مبلغ ناچیزی که یقینا از ارزش واقعی سوخت مصرفی یکسال بیشتر نخواهد بود کامیون‌های فرسوده را از رده خارج می‌کند.
رانندگان جزو زحمتکش‌ترین اقشار جامعه هستند. کاری سخت توام با عشق. اگر عشق به خدمت نبود، قطعا جمع زیادی به‌خاطر سختی کار تغییر شغل می‌دادند. عموم مردم و رانندگان به درآمد روزانه برای امرار معاش نیاز دارند. هر روزی که کار نکنند درآمدی برای جبران هزینه‌های روزافزون زندگی ندارند. بنابراین از روی ناچاری است که به اعتصاب متوسل می‌شوند و اگر به خواسته منطقی آنها توجه شود دلیلی و انگیزه‌ای برای اعتصاب و دست از کار کشیدن وجود نخواهد داشت.
متاسفانه سرمایه اولیه و سرمایه درگردش این قشر وابستگی بالایی به ارز خارجی دارد. تقریبا ۸۰درصد قیمت کامیون ارزی است، چه ارز مستقیم برای خرید سی‌کی‌دی و چه ارزی که برای تامین سایر کالای مصرفی و قطعات و تجهیزات مصرف می‌شود. در دوره بهره‌برداری نیز تامین قطعات یدکی، لاستیک و روغن وابسته به ارز است. وقتی قیمت ارز در بازار بیش از 200 درصد رشد می‌کند و عده‌ای تامین کننده نیز قطعات و لاستیک را که با ارز ارزان تهیه کرده‌اند با توسل به احتکار و روش‌های ناجوانمردانه با قیمت گران عرضه می‌کنند، چاره کار بازنگری کرایه حمل کالا و مسافر است. اگر چه با این کار مشکل سرمایه در گردش حل نمی‌شود، ولی گامی به سوی جلو و حل مشکل خواهد بود.
نکته دیگری که بر پیچیدگی موضوع می‌افزاید عرضه مازاد نسبت به تقاضاست. متاسفانه بخش حمل‌و‌نقل جور بیکاری کشور را به دوش می‌کشد. هر کسی با هر سابقه کاری وقتی شغل خود را از دست می‌دهد با استفاده از خودروی شخصی به حمل‌و نقل مسافر می‌پردازد یا با خرید کامیون فرسوده به جمع عرضه‌کنندکان خدمات حمل‌و‌نقل کالا اضافه می‌شود. در چنین شرایطی رانندگان در یک تناقض آشکار گرفتار می‌شوند. از یک طرف جمع زیادی از رانندگان متقاضی قطعات یدکی و لاستیک و غیره هستند که این امر موجب گران‌تر شدن این لوازم می‌شود و از طرفی همزمان آماده عرضه خدمت که باعث کاهش کرایه و سواستفاده واسطه‌ها و دلالان می‌شود و بنابراین بخشی از کرایه دریافتی از صاحبان کالا، به‌جای رفتن به جیب عرضه‌کننده خدمت حمل‌و‌نقل، نصیب واسطه‌ها می‌شود.
بنابراین برای حل مشکل همزمان باید در کرایه حمل بازنگری شده و نیز با پرداخت مبلغ ناچیزی که یقینا از ارزش واقعی سوخت مصرفی یکسال بیشتر نخواهد بود کامیون‌های فرسوده را از رده خارج می‌کند. با این کار در هردو بخش بالادستی و پایین‌دستی تعادل ایجاد شده و سرمایه‌گذاری در بخش نیز توجیه پذیر خواهد شد و بهره‌وری ناوگان نیز افزایش و به تبع آن درآمد رانندگان نیز افزایش خواهد یافت.
نکته آخر این‌که متهم کردن یکدیگر چاره کار نیست. باید همفکری کنیم و برای برون رفت از این وضع چاره اندشی نماییم که یدالله مع الجماعه.
