◄ شرکت محوری در حمل و نقل بین‌المللی؛ نیازها و الزامات
برای آموزش راننده حرفه‌ای در بخش حمل و نقل بین‌المللی باید سرمایه گذاری‌های دانشگاهی، علمی، آموزشی، فرهنگی و کارشناسی صورت بگیرد، تا این راننده بتواند حداقل‌های مورد نیاز سفر به و از کشورهایی که از آنها عبور می‌کند را آموزش ببیند و در صورت بروز مشکل و مواجهه با پلیس از کلمه «نمی‌دانستم» استفاده نکند.
در حوزه عملی حمل و نقل، فارغ از بحث تجاری و اسنادی یک مؤلفه اصلی وجود دارد که بدون سلامت آن عملیاتی شدن حمل و نقل عملاً غیر ممکن است، نه اینکه سایر بخش‌ها اهمیتی نداشته باشند، ولی این مؤلفه از سایر بخش‌ها مهمتر و باید توجه ویژه‌ای به آن داشت، این مؤلفه بسیار مهم راننده است. با وجود رانندگان حرفه‌ای و آموزش دیده مشکل کمبود یا نوسازی ناوگان با سرمایه‌گذاری‌های اقتصادی به آسانی قابل جبران است، ولی کمبود راننده حرفه‌ای جاده‌ای مقوله‌ای است که فقط با سرمایه‌گذاری اقتصادی به آسانی قابل جبران نیست.
حمل و نقل به 2 بخش داخلی و بین‌المللی تقسیم می شود، در این مقوله حمل و نقل بین‌المللی به لحاظ اهمیت ویژه آن مد نظر نگارنده است که متأسفانه با مدیریت فعلی، در نهایت باید حمل و نقل بین‌المللی را به بیگانگان سپرد. برای آموزش راننده حرفه‌ای در بخش حمل و نقل بین‌المللی باید سرمایه گذاری‌های دانشگاهی، علمی، آموزشی، فرهنگی و کارشناسی صورت بگیرد، تا این راننده بتواند حداقل‌های مورد نیاز سفر به و از کشورهایی که از آنها عبور می‌کند را آموزش ببیند و در صورت بروز مشکل و مواجهه با پلیس از کلمه «نمی‌دانستم» استفاده نکند.
واضح است که جهل به قانون رافع مسئولیت نیست و پلیس در پاسخ نمی‌دانستم راننده ایرانی میگوید: مگر شما در کشورتان انجمن، اتحادیه و سندیکا ندارید؟ وظیفه آنهاست که شما را آموزش دهند. نکته جالب توجه این است که اخیراً و پس از اعتراضات رانندگان در خرداد ماه سال گذشته در بعضی محافل صحبت‌هایی در خصوص ایجاد شرکت و تقویت شرکت‌های حمل و نقلی موجود مطرح شده که به زعم اینجانب هم بسیار منطقی و هم پسندیده است ولی نباید فراموش کرد که در قبل از انقلاب اسلامی هم هدف، حمل و نقل شرکتی و بر پایه شرکت مداری بود.
با توجه به موقعیت جغرافیایی ایران و همسایگی با کشورهایی که کشت و تولید مواد مخدر می کنند، قرار گرفتن ایران در مسیر ترانزیت مواد مخدر، شرایط و قیمت فروش بالای ناوگان، بازدهی پایین، عدم صرفه اقتصادی در بخش حمل و نقل و رانندگان آموزش ندیده فعلی ایرانی تحقق این امر به مقدار زیادی آرمانی و نوعی خیال پردازی است.
در مقاله‌ای که «اندیشکده لجستیک» با هدف ساماندهی و سازماندهی حمل و نقل بین المللی چند روز پیش منتشر کرد -هر چند کمی خام بود و نیاز به مطالعه و مشورت بیشتر با اهل فن داشت_ پیشنهاد داده شده بود هر یک از شرکت‌های حمل و نقل بین‌المللی به اجبار باید سه دستگاه کشنده و تریلر با استانداردهای قابل قبول و مجاز به تردد در مسیرهای بین‌المللی داشته باشند در غیر این‌صورت پروانه فعالیت آنها لغو شود. البته از آنجایی‌که حمل و نقل بین‌المللی ایران هم مانند داخلی، خود مالکی است متاسفانه نه وزارت راه، سازمان راهداری، شرکت‌های حمل و نقلی و نه ارگان دیگری، هیچ آماری از ناوگان ترانزیت ایرانی حتی داخلی ندارند، هیچ آماری هم از تعداد واقعی نیاز ناوگان در مسیرهای بین المللی وجود ندارد، تا بتوان رانندگان مورد نیاز این حوزه را بر آورد نمود و آموزش داد.
نکته قابل توجه اینکه اگر نظارت و کنترل دقیق‌تری در این خصوص توسط مسئولان محترم و دلسوز انجام شود، متوجه خواهید شد ظرفیت جابه‌جایی محموله‌های ترانزیتی وارداتی و صادراتی ایرانی بسیار بالاتر از تعداد ناوگان کنونی است، کما اینکه مسئولان حمل و نقل کشور همسایه، ترکیه بیش از نیمی از ناوگان حمل کالای جاده‌ای خود را به منظور و با هدف حمل محموله‌های وارداتی و صادراتی ایران خریداری کرده‌اند و در حال حاضر نیز بر خلاف توافقات و تفاهمنامه‌های بین‌المللی و کنوانسیون تیر و بخشنامه دفتر ترانزیت سازمان راهداری که بارگیری ناوگان ترکیه‌ای از ایران برای کشور ثالث را ممنوع کرده است، ناوگان ترکیه‌ای همچنان از ایران برای کشور ثالث بارگیری و از کشور ثالث برای ایران بارگیری میکنند. به عنوان مثال ناوگان ترکیه‌ای حق بارگیری از کشورهای اروپایی به ایران و بالعکس از ایران به کشورهای اروپایی را ندارد، ناوگان ترکیه‌ای فقط میتواند از کشور ترکیه برای ایران و از ایران برای ترکیه بارگیری نماید، همچنین ناوگان ایرانی حق بارگیری از ترکیه برای کشور ثالث و از کشور ثالث برای ترکیه را ندارند.
با استناد به سایت انجمن شرکت‌های حمل و نقل بین المللی ایران که حتی همه شرکت‌های حمل‌ونقلی بین‌المللی ایران در آن عضو نیستند، تعداد زیادی حدود 700 شرکت ثبت شده است، اگر عدد حداقلی 700 را هم در نظر بگیریم و در سه دستگاه حداقلی پیشنهادی ضرب کنیم عدد 2100 به‌دست خواهد آمد، حال با فرض محال اینکه شرکت‌های حمل و نقلی اقدام به خرید نه سه دستگاه، بلکه 30 دستگاه نمودند، انتظار نداریم که مدیران و کارکنان شرکت‌ها پشت فرمان این ناوگان قرار بگیرند، قاعدتاً باید رانندگانی خارج از مجموعه شرکت مسئولیت رانندگی این ناوگان را متقبل شوند.آیا همین تعداد اندک راننده حرفه‌ای که تحت تعلیم دانشگاه‌های فنی و حرفه‌ای قرار گرفته و دوره‌های آموزشی را گذرانده باشند را تربیت کرده‌ایم؟ آیا مسئولان همچنان در نهایت به حداکثر مدرک تحصیلی سیکل برای دادن مجوز رانندگی (کارت هوشمند رانندگی) به رانندگان اصرار دارند، یا انتظار داریم با همین طرز تفکر، با رانندگان سنتی آموزش ندیده و ناوگان خود مالک حمل و نقل کشور پهناوری همچون ایران را مدیریت و به سمت شرکتی شدن و پایین آوردن قیمت تمام شده حمل هدایت کنیم؟
آیا فکر نمی‌کنید دیگر زمان تفکر سنتی به پایان رسیده است، به زعم نگارنده مسئولان محترم باید به فکر اصلاح ساختارها و ساخت زیرساخت‌های لازم بوده و مسایل مرتبط با حمل و حمل را به طور کارشناسی و همزمان با هم پیگیری نمایند، بدین معنا که ضمن تشویق شرکت‌های حمل و نقلی به داشتن ناوگان ملکی، مشوق‌ها و معافیت‌های مالیاتی هم در نظر گرفته و همزمان اقدام به آموزش رانندگانی در مقاطع تحصیلی بالاتر در دانشگاه ها و مراکز فنی و حرفه‌ای نمایند.
اگر بدون آموزش راننده حرفه‌ای در بخش حمل و نقل بین‌المللی، تصمیم به اجبار به شرکتی شدن حمل و نقل داشته باشیم؛ مطمئناً این طرح شکست خواهد خورد و مشکلات و معضلات آن بیشتر خواهد شد. به امید اینکه روزی عزت از دست رفته حمل و نقل ایران به این صنعت بازگردانده شود.
* رئیس هیئت مدیره انجمن رانندگان کامیون‌های یخچالدار استان تهران
با سلام
آیا بهتر نیست که هر کلمه زشتی که از دهان هر آدمی بیرون میاید را نشر ندهید ؟؟
تربیت ؟؟!!!
آیا شما که یک مسئول خبرنگاری می باشید حداقل مطالب را ویرایش کرده و بعد نشر دهید ؟؟!!!
شخص سخنگو که ادب ندارد و هر کلمه ای که بدهانش میاید میگوید !!!!
اولا مگر خود ایشان چند سال سابقه در خط ترانزیت دارد که این مطالب را میگوید ، مدارک ارائه دهد ؟؟
دوما میتواند بگوید که ایشان چقدر آشنایی با مدارک و اسناد صادر شده حمل ونقل دارد ؟؟
آیا بهتر نبود که جنابعالی حداقل خودتان این کلمه تربیت را ویرایش کرده و مینوشتید ( آموزش) ؟؟ وو ووو!!!!!!
*****
تین نیوز : کاربر گرامی لطفا قبل از خشمگین شدن و توهین به دیگران به معنی تربیت در فرهنگ لغت مراجعه کنید
معنی تربیت: پرورش، پروردن، پرورش دادن، تعلیم، تهذیب، فرهنگ، فرهیختگی، نزاکت، پروراندن، تادیب
در جواب معنی که برای تربیت کردید
انسان شخص مخاطب خود را میتواند هم ( شما ) خطاب کند و هم از کلمه ( تو ) استفاده کرد
بنظر جنابعالی کدام بهتر میباشد ؟
سلام
مدیر مسئول تین نیوز
افرادی در بخش حمل و نقل بین المللی نظریه پردازی کنند ، که !!!
۱- دوره های کلاسهای سازمان راهداری که توسط استاد فرامرزی را پاس کرده باشند و مجوز حمل ونقل به آنها داده شده باشد
۲- کلاسهای فیاتا و ایرو را پاس کرده باشند
۳- افرادی که سالها در خط ترانزیت کار کرده و با مشگلات دست و پنجه نرم کرده باشند که آن هم با داشتن تعداد زیاد پاس و دفترچه خروج نشان گر آن میباشد
حالا لطفا بفرمائید که این آقای خانعلی کدام یک از این ایتمها را دارا میباشد ؟؟!!
کل فعالیت ایشان در خط ترانزیت با ارائه دفترچه خروجش بنده عرض میکنم که به تعداد انگشت های دست هم نمیشود ، ایشان فقط بر اثر یک اتفاق و یک اشتباه رانندگان در بخش یخچالدار به سمت رئیس انجمن رسید !!!!
از این آقای خانعلی سوال کنید که حاضر هست در جلوی همه چند تا سوال ساده در بخش حمل ونقل را از ایشان بپرسند و پاسخ دهد ؟؟
متاسفانه ایشان جو گیر شده است !!!
با سپاس از نگارنده ،تاچند سال پیش که برای ثبت شرکت حمل ونقل بین المللی اولین شرط لازم ارتباط ووجود روابط بود وامتیاز آن به مبالغی بسیار هنگفت خرید و فروش میشد که پس از آن با قرار دادن آزمون برای متقاضیان ونیز کلاس های آموزش ایرو وبالابردن سطح اطلاعات عمومی حمل ونقل وموارد مرتبط موجب شد تا ثبت وتشکیل شرکت های حمل ونقل بین المللی سمت وسویی علمی بخود بگیرد .اما برای اینکه یک راننده بخش داخلی به راننده بین المللی ارتقا یابد هیچ شرطی اضافه برای درخواست صدور دستور دفترچه خروج رانندگان بخش حمل ونقل زمینی از ناجا وجود ندارد .نیروی انتظامی با اخذ گواهی عدم سوء پیشینه کیفری موثر ونیز گواهی عدم اعتیاد و سو مصرف موادمخدر ونیز تشکیل پرونده وتحقیقات محلی برای احراز اشتغال به شغل رانندگی راننده به جمع رانندگان بخش بین المللی میپیوندد.حال این سوال مطرح است .آیا تشکلات صنفی رانندگان در بخش بین المللی هرگز احساس مسئولیت درخصوص آموزش رانندگان بین المللی نمی‌کنند ؟!آیا فکر میکنند این وظیفه بخش دولتی وحاکمیتی است ؟در!سفر به هیچکدام از کشورهای همسایه مانند افغانستان عراق ترکمنستان وحتی آسیای میانه راننده احساس به داشتن اطلاعات خاصی نمی کند .اما واقعیت امر این است که راننده ضروری ترین موضوع یعنی نوشتن وپر کردن صفحه تاخوگراف را آموزش نمی‌بیند وخودباید باتجربه وازمون وخطا ودر عمل توسط پیش کسوتان شغل فرا گیرد .جای خالی آموزش قوانین و مقررات گمرکی ،اسناد ومدارک حمل کالا واسناد مورد نیاز برای عبور کامیون از کشورهای مختلف ،چک لیست های مورد نیاز برای آنها وتدوین کتابچه راهنمای رانندگان دراین خصوص به چشم میخورد که انجام آن به انجمن های صنفی مرتبط با حمل ونقل بین المللی توصیه میگردد.سپاسگذار متقین