◄ افزایش ترانزیت ریلی؛ تصمیم صاحبان کالا، نه هنر راه آهن

در تاریخ 3/12/1400 یک جلسه مجازی در کلاب هاوس تین با موضوع «از ترانزیت 100ساله تا تونل 200کیلومتری» برگزار شد.

به گزارش تین نیوز، در کلاب به خبرهای حمل و نقلی پرداخته و یادی شد از سانحه ریلی خیام که 29 بهمن سالروز آن بود و یاد عزیزان از دست رفته گرامی داشته شد.

در بحث ترانزیت گفته شد که حمل و نقل بخشی از مجموعه ای است که ترانزیت را انجام می دهد. این طور نیست که اگر ترانزیت زیاد شد، منِ راه آهن آن را زیاد کرده ام. عوامل متعددی در این امر سهیم اند. آیا در عرض 5-6 ماه یک مجموعه یا یک فرد می تواند حجم ترانزیت را دوبرابر کند؟  لذا پیشنهاد می شود به جای این صحبت ها ببینیم چرا سرعت بازرگانی ما در بخش ریلی اینقدر پایین است؟ چرا درصد حمل بار بین جاده و ریل این شرکت قدر پایین است؟ باید ببینیم که سهم ریل از ترانزیت را چقدر بالا برده ایم؟ باید طبق آمار ترانزیت ریلی بسنجیم که این آمار نسبت به سال های گذشته چقدر تغییر کرده است.

در خصوص ترانزیت اضافه که ما در راه آهن عبارتی با عنوان سرعت بازرگانی نمی توانیم داشته باشیم. نباید بهره وری را با سرعت بازرگانی مساوی دانست. در صورتی که اگر سرعت واقعی ریل را لحاظ کنیم از سرعت خوبی برخورداریم.

تاکید شد که به خاطر کرونا و مسایلی که پیش آمد بار جاده ای به سمت ریل شیفت پیدا کرد و خوشبختانه جهش خیلی خوبی داشت. این تصمیم صاحبان کالا بود نه هنر راه آهن. خودبه خود صاحبان کالا به سمت حمل و نقل ریلی آمدند و این بار حمل شد.

از طرفی افزوده شد که راه آهن توانسته است از حیث تناژ رکورد ترانزیت را بزند و این یک حرکت مثبت است. استفاده از فرصت اهمیت خاص خود را دارد.

در ادامه عنوان شد که خودرو سازان حدود 170هزار خودرو دپو کرده بودند. این خودروها به دلیل کمبود قطعه در انبارها مانده بود. ولی بنا بر شنیده ها در چند روز اخیر به خاطر سختگیری های سازمان نظارت کشور حدود 50هزار عدد از این خودروها تجاری شده است. شاید برای کسانی که خودرو ثبت نام کرده اند خبر خوبی باشد.

در خصوص ایجاد تونل 200 کیلومتری ایران به قطر مطرح شد که این موضوع بیشتر به شوخی نزدیک است تا جدی.

اضافه شد که نیاز به این پروژه مورد سوال است. آیا واقعا به این پروژه نیاز است؟ و سوال دوم اینکه آیا انجام این کار اصلا شدنی است؟ آیا ما خط دریایی را امتحان کرده ایم که می خواهیم برویم سراغ تونل؟! هزینه ها به کنار.

در مورد تونل 200 کیلومتری گفته شد که گویا کشورهای عربی علاقه خاصی به طرح موضوع برای طرح تونل های طولانی دارند. عربستان تصمیم گرفته است بندر فجیره را با قطار پرسرعت به شهر بمبئی وصل کند که حدودا مسافت آن 2000 کیلومتر است. عددها عجیب است. باید هزینه و فایده را سنجید. طولانی ترین تونل زیر دریایی شاهکار چین است که 124 کیلومتر است و شهر دالیان را به یانتایی وصل می کند که 22میلیارد دلار هزینه داشته است. با این سابقه تونل های زیردریایی مسئولان با کدام هزینه چنین طرحی را مطرح می کنند؟ گویا توافقی شکل گرفته است بین ایران و قطر. یکی از تونل های طولانی گوت هارد است که در سوئیس افتتاح شده و طول آن 57 کیلومتر است و حدودا 10 میلیارد دلار هزینه برده است.

درباره تونل، افزوده شد که توافقات سفرهای دیپلماتیک لازم الاجرا نیست. طبق قوانین بین المللی این توافقات حتما باید در مجلس تصویب شود و بعد از آن در صورت عقد قرار داد لازم الاجرا می شود. موارد زیادی داشته ایم که در حد عکس و امضا باقی مانده است.

عنوان شد که موضوع تونل ایران به قطر پیشنهادی بوده است که توسط دولت قطر مطرح شده است و ظاهرا فقط بحث مطالعه آن مطرح شده و هنوز به مرحله اجرا نرسیده است. در اثر عفلت رسانه های تخصصی، موضوع مطرح می شود، رسانه های سیاسی به موضوع وارد می شوند و رسانه های تخصصی عقب می مانند. اگر دوستان مسئول، روی بحث مطرح شدن یک موضوع و رسانه ای شدن آن بیشتر فکر کنند قطعا از تخریب آن موضوع یا شایعات، جلوگیری می شود. تاکید شد که مذاکرات در تمام زمینه ها قدمی مثبت و رو به جلو است. ولی بحث نگاه هزینه – فایده مطرح است.

در ادامه گفته شد که باید دید برای پروژه های مشابه در دنیا چقدر مطالعه شده است و بعد از آن هم نظرسنجی شده است. به ویژه اینکه هزینه بسیار بالایی دارد. این تونل باید منطقا ریلی باشد و نکته اینجاست که ریسک بسیار بالایی دارد. مخصوصا از نظر امنیتی. این مسایل می تواند به یک بحران اقتصادی و اجتماعی منجر شود که باید آن را بسیار جدی گرفت. همچنین تاکید شد که اطلاع رسانی درست انجام نشده است و رسانه های تخصصی در جریان قرار نگرفته اند. نشت اطلاعات ناقص باعث تخریب موضوع می شود.

در ادامه خبرهای حمل و نقلی بیان شد که 5 اسفند سالگرد تاسیس ایران ایر را داریم. شصتمین سال پرواز این ایرلاین است. اما حرکتی از این شرکت هواپیمایی برای سالگرد تاسیس این ایرلاین را شاهد نبوده ایم.

همچنین این خبر مطرح شد که مجلس گرفتن اعتبار 5 میلیارد دلار از روسیه را تصویب کرده است. این منابع برای کاربردهای مختلفی پیش بینی شده بود از جمله بحث برقی کردن گرمسار - اینچه برون. مورد بعدی پروژه نیروگاه بخار جنوب، و مورد بحث 200 لکوموتیو و ... اینها را برای سرمایه گذاری روسیه تعریف کرده اند.

افزوده شد که از ارتباط بین کشورها اعتباری تامین می شود و هر کسی سهمی از این اعتبار برای پروژه های خود بر می دارد. پروژه های اولویت دار ما کدام است؟ همه اینها در حوزه ی سیاسی وارد می شود.

افزوده شد که این 5 میلیارد دلار را وام نداده اند بلکه اعتبار داده اند و بخشی از آن را خود روسی ها پروژه تعریف می کنند.باید عاقلانه از این اعتبار استفاده کرد. پروژه برقی کردن گرمسار – اینچه برون شاید سهمی کمتر از 20درصد از این اعتبار را داشته باشد.