برای کاهش نابرابری چه کارهایی باید انجام داد؟
برای کاهش نابرابری اقتصادی اولین و مهم‌ترین راه‌حل سرمایه‌گذاری در بخش آموزش کودکان از ابتدای تولد تا قبل از وارد شدن به مهدکودک‌ها است. البته در سنین قبل از سه سالگی هم توجه به کودکان و مراقبت‌های متناسب و کافی باعث می‌شود تا توانایی آنها در مواجهه با شرایط مختلف اقتصادی بالاتر رود و کارایی‌شان بیشتر شود. دریافت آموزش مناسب توانایی آنها را در جامعه بیشتر می‌کند و باعث موفقیت بیشتر شغلی و کسب درآمد بیشتر می‌شود که به تدریج زمینه‌ساز کاهش نابرابری‌های اقتصادی و درآمدی در کشورها است. این سرمایه‌گذاری می‌تواند زمینه را برای توسعه اقتصادی فراهم کند و فرصت و انگیزه رشد را افزایش دهد. مطالعات نشان می‌دهد به ازای هر یک دلاری که در بخش آموزش کودکان قبل از سن سه سالگی سرمایه‌گذاری می‌شود ۸ دلار منفعت اقتصادی برای کشور ایجاد می‌شود. از طرف دیگر هزینه‌های اجتماعیِ بی‌تفاوتی در این زمینه در کشور بسیار زیاد است و هم اجتماع و هم اقتصاد را تحت تاثیر قرار می‌دهد. کیفیت آموزش و کیفیت تغذیه کودکان در سه سال اول زندگی که مغزشان با بیشترین سرعت رشد می‌کند می‌تواند در عملکرد فکری و اجتماعی آنها بسیار تاثیرگذار باشد و زمینه‌ساز افزایش نرخ رشد اقتصادی در کشور شود. به عنوان مثال در صورتی که کودکان زیر سه سال در کشورهای جنوب صحرای افریقا بتوانند از آموزش مناسب برخوردار شوند نرخ رشد تولید ناخالص داخلی این کشورها ۱۳ درصد بیشتر می‌شود و نرخ نابرابری اقتصادی طی بیست سال آینده بالغ بر ۱۹درصد کاهش پیدا می‌کند که مسئله‌ای بسیار جدی است.
کیت پیکت، اقتصاددان: برای کاهش نابرابری اقتصادی می‌توان از نظام مالیات‌ها و پرداخت‌های انتقالی کمک گرفت. با استفاده این دو سیستم می‌توان دریافتی افراد بعد از کسر مالیات را به هم نزدیک کرد تا قدرت خرید و توان امرار معاش همه در یک سطح باشد.
به نظر من بهترین ابزار مالیات است. در اغلب کشورهای دنیا نرخ مالیات در سطح پایینی قرار دارد و امکان افزایش آن وجود دارد. البته باید از این مالیاتی که دولت دریافت می‌کند برای توسعه زیرساخت‌های شهری و ارائه کالاهای عمومی استفاده شود. از طرف دیگر همگانی شدن آموزش در کشور و همگانی شدن ارائه خدمات بهداشتی و درمانی با کمک این مالیات‌های کلانِ دریافت‌شده توسط دولت هم سیاست دیگری است که باید پیگیری شود. در فضای کاری هم قوانین زیادی وجود دارد که می‌تواند زمینه‌ساز کاهش نابرابری شود که از جمله آنها می‌توان ارائه سهام شرکت به کارکنان و سهیم شدن آنها در سود را ذکر کرد. ارائه دستمزد بر مبنای نوع کار و میزان کارایی هم مسئله دیگری است که می‌تواند در ارتقای کیفیت کار و کاهش نابرابری تاثیرگذار باشد.
در حالت کلی باید در نظر داشت که کاهش نابرابری اقتصادی و کاهش نابرابری ثروت تنها از طریق وضع قوانین صحیح و اجرای آنها در درازمدت امکان‌پذیر است و راهی نیست که یک‌شبه طی شود.
ریچارد فلوریدا، نویسنده و شهرساز: برای کاهش نابرابری باید از شهرها شروع کرد زیرا شهرها مکان‌هایی هستند که بیشترین سطح خلاقیت در آنها وجود دارد و در جایی که خلاقیت زیاد است امکان نابرابری هم بسیار زیاد است. افراد خلاق‌تر معمولا از امکانات بیشتری برخوردار هستند و فرصت رشد بیشتری دارند و به همین دلیل فاصله اقتصادی آنها با دیگر افراد جامعه بیشتر است. به نظر من ایجاد فرصت برابر در شهرها وظیفه دولت است، دولت موظف است با ارزیابی نیازهای شهری امکانات لازم را برای مردم فراهم کند و زمینه‌ساز رشد اقتصادی و فرهنگی شود. در جامعه رشدیافته که مردم از امنیت روانی و اقتصادی برخوردار هستند فرصت و انگیزه رشد اقتصادی و افزایش سطح خلاقیت ایجاد می‌شود. ساخت خانه‌هایی که تامین هزینه خرید یا اجاره آن برای طبقه متوسط امکان‌پذیر باشد و ایجاد فرصت‌های شغلی به گونه‌ای که افراد بتوانند با حداکثر کارایی خود در اجتماع فعالیت داشته باشند از وظایف دولت است که می‌تواند زمینه‌ساز کاهش نابرابری اقتصادی و ایجاد یک توازن نسبی در شرایط زندگی مردم شود. از طرف دیگر ایجاد دانشگاه‌ها و موسسات آموزشی به گونه‌ای که افراد بتوانند دانش روز را یاد بگیرند و ظرفیت‌های بالقوه را به ظرفیت‌های بالفعل تبدیل کنند یک اولویت است.
رافائل پرز اسکامیلا-استاد دانشگاه ییل
