◄ بی‌اعتمادی رانندگان ترانزیت به حمایت‌های دولتی
گمرک حتی یک برگ نامه به ما نداد که در آن سابقه بارگیری و پلمپ محموله و کنترل‌های مرزی محموله را روشن کرده باشد. یکی از مواردی که دادگاه‌ها به‌تمامی این رانندگان ایراد گرفته و نبودن آن را دلیلی بر مجرم و مقصر بودن آن‌ها به‌عنوان مدرک ثبت کرده اند عدم استفاده از صفحه تاخوگراف در داخل ایران و موجود نبودن این صفحات در مدت‌زمانی که این رانندگان در داخل ایران حرکت می‌کرده‌اند و شروع استفاده از صفحه تاخوگراف از زمان ورود به ترکیه است.
یک راننده ترانزیت از عدم همکاری گمرک و سازمان‌های مربوطه برای اثبات بی‌گناهی رانندگان قربانی قاچاق کالا در کشورهای مقصد گلایه کرد و گفت: رانندگان ترانزیت به‌تدریج در حال خروج از این شغل هستند.
به گزارش خبرنگار تین‌نیوز کاظم نیمه‌فروش برادر یکی از رانندگان گرفتارشده در کشور بلغارستان است که از داخل بار برادر وی (وحید نیمه‌فروش) قوطی‌های سربسته با بسته‌بندی کارخانه تولیدکننده این محصول، مواد مخدر کشف‌شده است.
او در گفت‌وگو با خبرنگار تین نیوز در خصوص آخرین وضعیت برادر خود می‌گوید: او اکنون از زندان هاسکوو به زندان صوفیا پایتخت بلغارستان انتقال داده‌شده و شرایطش نسبت به گذشته بهتر شده است و فعلاً در همان شرایط بازداشت موقت نگهداری می‌شود، بااین‌حال نه وکلایش در بلغارستان کار خاصی انجام می‌دهند و نه در ایران شعبه بازپرسی که پرونده شکایتمان را بررسی می‌کند اقدام خاصی انجام می‌دهد و نه هیچ سازمان دولتی تابه‌حال اقدام خاصی انجام داده است.
او با انتقاد از این وضعیت ادامه می‌دهد در خصوص وظایف سازمان‌های مرتبط و کسانی که می‌توانند در بی‌گناهی این قشر کمک کنند، گفت: اولین راه این است که صاحب کالاها را در ایران دستگیر کنند تا مشخص شود چگونه این حجم از مواد جاسازی‌شده داخل بارشان است. یعنی مجرم واقعی را دستگیر کنند و به آن کشورها اعلام کنند که مجرم اصلی دستگیرشده و این راننده‌ها بی‌گناه هستند، در همین راستا مستندات و مدارک بی‌گناهی راننده‌ها را که دست سازمان‌های دولتی است نه دست خانواده‌های این رانندگان خود دولت به‌صورت رسمی برای دادگاه‌های ترکیه و بلغارستان ارسال کند.
این فعال حمل‌ونقلی ادامه می‌دهد: نه اینکه هیچ اقدامی نکند و فقط تماشاچی باشد و فقط به خانواده این رانندگان بگویند که خودتان وکیل بگیرید و برای اثبات بی‌گناهی عزیزانتان پیگیر باشید.با کدام پول وکیل بگیریم؟ کدامین مستندات و مدارک را به وکیل ارائه بدهیم که وکیل هم با استناد به آن مدارک از این رانندگان بی‌گناه و بی‌پناه دفاع کند؟
وی بابیان اینکه گمرک حتی یک برگ نامه به ما نداد که در آن سابقه بارگیری و پلمپ محموله و کنترل‌های مرزی محموله را روشن کرده باشد، ادامه داد: یکی از مواردی که دادگاه‌ها به‌تمامی این رانندگان ایراد گرفته و نبودن آن را دلیلی بر مجرم و مقصر بودن آن‌ها به‌عنوان مدرک ثبت کرده‌اند عدم استفاده از صفحه تاخوگراف در داخل ایران و موجود نبودن این صفحات در مدت‌زمانی که این رانندگان در داخل ایران حرکت می‌کرده‌اند و شروع استفاده از صفحه تاخوگراف از زمان ورود به ترکیه است.
نیمه‌فروش دراین‌باره توضیح می‌دهد: چرا این وزارت عریض و طویل راه زحمتی به خود نمی‌دهد تا طی نامه‌ای رسمی نه‌فقط به این دو کشور بلکه به‌تمامی کشورهای دنیا اعلام کند که در ایران صفحه تاخوگراف را برای کنترل عملکرد رانندگان قبول ندارند و طبق دستگاه جی‌پی‌اس ماشین مسیر و زمان حرکت این کامیون‌ها را به‌صورت رسمی به این کشورها اعلام نمی‌کند؟
وی ادامه داد: چرا تمامی این سازمان‌ها مانند وزارت راه، گمرک، اتاق بازرگانی، انجمن صنفی شرکت‌های حمل‌ونقل بین‌المللی و.. با مراجع بین‌المللی مربوط به این مشکل مکاتبه نمی‌کنند که اگر ابهامی هم در قوانین مربوطه در هنگام بروز چنین حالت‌هایی وجود دارد که وقتی از داخل بار پلمپ شده گمرکی به‌صورت جاسازی صاحب کالا در مسیر و در حین بازرسی‌های گمرکی مواد مخدر یا هر کالای ممنوعه دیگری کشف شد گناه و تقصیر راننده نگون‌بخت چیست و چرا این سازمان‌های بین‌المللی در این‌گونه مواقع سکوت کرده‌اند و به کشورهایی مانند ترکیه و بلغارستان اجازه چنین اجحافی را در حق رانندگان بی‌گناه می‌دهند؟
این راننده ترانزیت ادامه می‌دهد: چرا هیچ اقدامی نمی‌کنند و فقط تماشاچی شده‌اند؟ این سازمان‌های دولتی باید این مطلب را هم در نظر داشته باشند که تمامی رانندگان ترانزیت دیگر قضیه گرفتاری این تعداد همکار بی‌گناهشان را می‌دانند و دائماً نتیجه امر را از خانواده این افراد جویا هستند و به عینه می‌بینند که آخر و عاقبت این شغل چیست و در صورت بروز چنین مشکلاتی فقط راننده و خانواده‌اش است که تاوان می‌دهد و برای هیچ‌کس دیگری حتی صاحب کالا هیچ اتفاقی نمی‌افتد و به‌تدریج همین مسائل اندک افراد باقیمانده در این صنف را هم از این کار فراری خواهد داد و بالاخره روزی برای این سازمان‌ها و شرکت‌های و انجمن‌ها خواهد رسید که علی خواهد ماند و حوضش!
