خدمات حمل ونقل عمومی برای بهینه سازی طراحی شهری

طراحی حمل ونقل عمومی را اغلب دولت ها و مدیران محلی به عهده دارند و از آن جا که تردد از طریق آن ها مزایای بسیاری نظیر رونق اقتصادی، افزایش سلامت کاربران و به حداقل رساندن نابرابری میان شهروندان را در پی دارد، بنابراین مدیران موفق می کوشند آن ها را به بهترین شکل ممکن طراحی کنند تا شهروندان بیشتری را به عبور و مرور از طریق آن ها سوق دهند. در ادامه به معرفی بهترین نمونه های حمل ونقل عمومی در جهان پرداخته می شود که در بهبود کیفیت زندگی مردم نقش مهمی ایفا کرده است.

اتوبوس ها

پیدایش حمل ونقل عمومی به سال ۱۸۲۶ و ظهور اولین اتوبوس هایی بازمی گردد که به شکل یک گاری متصل به اسب بود و ظرفیت حمل بین هشت تا ۱۰ مسافر را داشت. دو سال بعد یعنی در سال ۱۸۲۸، مدیران پاریس، پایتخت فرانسه، طراحی حمل ونقل عمومی در شهر را به طور گسترده آغاز کردند، با این حال از زمان ظهور اتوبوس های اولیه (۱۸۲۶) تا پیدایش اتوبوس های مدرن ۱۹۳ سال طول کشید.

امروزه خدمات اتوبوس رانی در سراسر جهان با هدف ترویج تردد سبز، کاهش هزینه های عبور و مرور و افزایش ایمنی، پایداری و راحتی مسافران به طور شگفت انگیزی در حال تکامل است به طوری که به تازگی ظهور اتوبوس های بدون راننده را نیز در پی داشته است.

از موفق ترین شهرهای جهان در توسعه اتوبوس های عمومی می توان به سن دیگو در ایالت کالیفرنیای آمریکا اشاره کرد که مدیران آن از جایگزینی تمام اتوبوس های امروزی با ناوگان کربن صفر تا سال ۲۰۴۰ خبر داده اند که به ادعای آن ها به کاهش بیش از ۴۰ درصد انتشار گازهای آلاینده در سراسر شهر منجر خواهد شد.

قطارهای سبک شهری

قطارهای سبک شهری خودروهایی شبیه به اتوبوس یا قطارهای کوچک است که به وسیله سیم های برقی بالای سر خود، روی ریل ها به حرکت در می آید. این سیستم حمل ونقل بی نظیر یکی از مهم ترین سامانه های تردد عمومی در شهرهای آمریکایی سان فرانسیسکو، سن دیگو، فیلادلفیا، لس آنجلس، بوستون و پورتلند محسوب می شود؛ چراکه از کیفیت بسیار بالایی برخوردار است و با ایمنی و راحتی تمام مسافران را به مقصد می رساند.

پیشرفت تکنولوژی به پیدایش قطارهای سبک شهری منجر شد و آن ها را به واسطه دور بودن مسیر تردد از ترافیک خودرویی، به محبوبیت بالایی میان مردم و حتی گردشگران رسانده است.

پورتلند، بزرگ ترین شهر ایالت اورگن، یکی از بهترین سیستم های قطارهای سبک شهری جهان را از آن خود کرده است که این سامانه، مسیری به طول ۶۰ مایل را در بر گرفته است و روزانه ده ها هزار مسافر را به مقصد می رساند.

متروهای شهری

متروهای شهری سیستم هایی زیرزمینی است که مسیرهای سراسر شهر را به هم پیوند می دهد، بنابراین شهروندان می توانند از طریق این سیستم ها به تمام مناطق شهری دسترسی پیدا کنند. این وسایل نقلیه سبز در شهرهای میزبان، هر روزه میلیون ها مسافر را حمل می کند و جالب این است که بعضی از آن ها به مسیرهای خارج از شهر نیز راه دارد.

سامانه های متروی شهری در زیر سطح خیابان ها، سازه ها، رودخانه ها و سایر فضاهای شهری قرار می گیرد و ورود به آن ها اغلب از طریق بالابرها یا پله های برقی امکان پذیر است.

نیویورک در آمریکا میزبان یکی از قدیمی ترین، بزرگ ترین و معروف ترین سیستم های حمل ونقل عمومی دنیا است که قطارهای مترو در آن به طور شبانه روز و هفت روز در هفته فعالیت می کند.

ترامواها

ترامواها خودروهایی بسیار جذاب برای مسافران به شمار می رود که روی ریل های نصب شده در خیابان های شهری حرکت می کند و نیروی حرکتی آن ها از طریق موتورهای الکتریکی تأمین می شود. یکی از بهترین نمونه های ترامواهای برقی آمریکا و جهان در معابر بسیار زیبای اطراف پارک دیزنی لند در شهر آناهایم کالیفرنیا وجود دارد که مسافران را از نقاط مختلف به پارک نزدیک می کند.

از دیگر ترامواهای برقی آمریکا می توان به اپراتور راه آهن مارکت استریت در سان فرانسیسکو اشاره کرد که با طراحی منحصربه فرد خود، جذب سیل عظیمی از گردشگران را از سراسر دنیا به شهر در پی داشته است.

خدمات ونپول (ون)

پیدایش ون پول یکی از مهم ترین تکامل های سیستم های عمومی به شمار می رود که شامل خودروهایی کوچک تر از اتوبوس ها با ظرفیت ۱۵ نفر یا کمتر است. ونپول ها اغلب توسط افراد همکار یا کسانی مورد استفاده قرار می گیرد که هر روزه مسیری مشخص و مشترک را از منزل تا محل کار خود سپری می کنند و برای استفاده از یک وسیله حمل ونقل مشترک به توافق می رسند.

شهرهایی مانند لس آنجلس جنبش بهره گیری از ونپول ها را به طور گسترده آغاز کرده است که به دنبال آن، هر روزه هزاران نفر از مردم از طریق این وسایل نقلیه عمومی مسیر خانه تا محل کار یا برعکس را طی می کنند. این رویکرد به کاهش عبور و مرور شش هزار خودرو از سراسر لس آنجلس منجر شده است و پیامدهای مثبت زیادی مانند کاهش ترافیک خودرویی، کاهش انتشار گازهای آلاینده و به حداقل رسیدن سوانح خیابانی را به دنبال داشته است.