◄ مشکلات حمل و نقلی آفریقای جنوبی و ارائه راه کار توسط کارشناسان

بخش های مختلف حمل و نقلی در آفریقای جنوبی به شکل جداگانه برنامه ریزی می کنند. آفریقای جنوبی برای ایجاد یک شبکه حمل و نقل یکپارچه راه زیادی را در پیش دارد.

به گزارش تین نیوز، آفریقای جنوبی از جمله اقتصادهای نوظهور است که در طول سه دهه گذشته جایگاه خود را در عرصه بین الملل تقویت کرده است. به سبب تاثیرگذاری این کشور در تجارت بین الملل و به عنوان یکی از موسسین بریکس، انتظار می رود که این اقتصاد پیشروی آفریقایی در زیرساخت های حمل و نقلی نیز حرف های زیادی برای گفتن داشته باشد، اما گویا داستان حمل و نقل در آفریقای جنوبی به شکل دیگری است و چالش های فراوانی برای جنوبی ترین کشور آفریقا وجود دارد. 

به گزارش Biz Community، اینکه چگونه شهرها، روستاها و کشورها افراد، کالاها و خدمات را از مکانی به مکان دیگر منتقل می کنند بر نحوه عملکرد اجتماعی و اقتصادی آنها تاثیر می گذارد. بنابراین حمل و نقل نیز نمی تواند به صورت مجزا و جداگانه عمل کند.این ماجرا بر برنامه ریزی زیرساخت ها، توسعه مسکن، مراقبت های بهداشتی و آموزش تاثیر می گذارد. یک سیستم حمل و نقل یکپارچه موثر، مردم، کالاها و خدمات را به شیوه ای یکپارچه از طریق جاده ها، حمل و نقل غیر موتوری، راه آهن و بنادر حرکت می دهد. این بدان معنی است که چندین گزینه حمل و نقل در دسترس آنها است تا آنها به مقصد مورد نیاز خود با آرامش خاطر و به شیوه ای کارآمد برسند.

به عنوان مثال، در کشور هلند، شهروندان می توانند رانندگی، پیاده روی یا استفاده از خطوط دوچرخه سواری گسترده در سرتاسر کشور را انتخاب کنند. همچنین شبکه های اتوبوس، مترو و قطار به خوبی عمل می کنند و ارتباطات یکپارچه بین این سیستم ها وجود دارد، به طوریکه در ایستگاه ها دوچرخه در دسترس هستند و خطوط اتوبوس، مترو و قطار همگی در نقاط مناسب شهری و در تقاطع های مهم به یکدیگر وصل می شوند. 

چرا حمل و نقل ترکیبی مهم است؟

جایی که سیستم های حمل و نقل یکپارچه به خوبی کار می کنند، همیشه یک طرح جامع حمل و نقل یکپارچه وجود دارد. یک تشکیلات زنده که به طور مداوم به نگهداری و ارتقای انواع شیوه های حمل و نقل موجود پرداخته و محدوده مورد نظر را به کسانی که در اطرافش هستند متصل می کند. از دیدگاه سیاست و برنامه ریزی، آفریقای جنوبی کشوری کاملا تک بعدی به حساب می آید. شبکه جاده ای آن برنامه خود را دارد، همانطور که راه آهن و بنادر برنامه خودشان را پیش می برند. برنامه های آب و مسکن نیز از حمل و نقل و یکدیگر جدا هستند، و تغییرات در رویکرد دولت های محلی، استانی و ملی وجود دارد. این استراتژی غیر متمرکز و منقطع، به دست آوردن یک دیدگاه جامع و معرفی مداخلاتی که تفاوت معنی داری ایجاد می کنند را دشوار ساخته است.

البته چالش های دیگری نیز وجود دارد. زنجیره تامین و تدارکات، اختلاس و فساد به پیچیدگی ها می افزایند. بودجه تخصیص یافته به جاییکه باید برود نمی رود و سیستم های تعمیر و نگهداری به طور منظم متزلزل می شوند.

ترکیب این چالش ها با مصرف بالا، شهرنشینی و تراکم شدید شهرهای بزرگ، جابجایی مردم، کالاها و خدمات از نقطه A به نقطه B مشکل جدی را ایجاد خواهد کرد. همه اینها بر سلامت روانی افراد و سطح مشارکت آنها تاثیر می گذارد. ارتباطات روستا به شهر اغلب سخت ترین ضربه را می بیند و عدم ایمنی و تجربه مسافران از ناکارامدی سیستم می تواند تلفات خود را در انسجام اجتماعی ایجاد کند. همچنین این امر بر توانایی کسب و کار برای تولید درآمد تاثیر گذاشته و سرعت اقتصاد را کند می کند. پیامدهای نداشتن یک سیستم حمل و نقل یکپارچه در ابعاد ملی بسیار گسترده است. 

راه حل و اقدام رو به جلو چیست؟

اولین قدم آن است که میزان مشکل ارزیابی شود، بدون آنکه واقعا بدانیم تا چه میزان شدید است، نمی دانیم چگونه آن را اصلاح کنیم. این شامل داشتن داده های دقیق و به روز از شاخص های بصریی در دست است، داده هایی که تصویر دقیقی از وضعیت شبکه حمل و نقل آفریقای جنوبی و جاهایی که نیازمند ارتقاء هستند را ارائه می دهد. هم اکنون مناطق Western Cape و  Mpumalanga پیشگام شده و هر دو حساب کاملی از وضعیت جاده های خود دارند، اما این باید یک پدیده در سراسر کشور باشد.

در مرحله دوم اولویت بندی می شود که چگونه بودجه اختصاص داده شود. بودجه زیرساخت های جاده ای قابل توجه است، اما باید به اندازه کافی تقسیم و حسابرسی شود. کار اغلب باید بین حفظ جاده های موجود و توسعه جاده های جدید تقسیم شود. این امر به ویژه با توجه به چالش های فعلی راه آهن کشور آفریقای جنوبی در نظر گرفته شده که شبکه جاده ای را تحت فشار قرار می دهد، زیرا کامیون های مسافت طولانی بارهای سنگین را در مسافت های طولانی حرکت می دهند.

گام سوم شامل محکم سازی فرآیند های زنجیره تامین است که در حال حاضر بین شش تا هجده ماه طول می کشد تا مناقصه های مربوط به حمل و نقل مورد قضاوت و اعطا قرار گیرد. رویه های معمول زمان بر و مشکل دار، زمینه ساز فساد و سوء رفتار مالی خواهد بود. مهمتر از همه، آفریقای جنوبی نیاز به یک طرح جامع یکپارچه ملی دارد که ارزیابی مداوم و اقدامات سازگار با یکدیگر را هدایت کند. این مساله باید از راس سیستم حاکمیتی شروع شود؛ می بایست به درستی رهبری شود. در یک کشور دموکراتیک، طرح جامع باید بدون توجه به اینکه کدام جریان سیاسی یا فرد در راس است اعمال گردد و باید جامع باشد. با درک نیروهای گسترده تر که بخشی از آن است.  

آفریقای جنوبی راه درازی را در پیش دارد. اما اگر یک سیستم حمل و نقل یکپارچه را در اولویت قرار دهیم که حمل و نقل را به عنوان یک بخش حیاتی و فعال می بیند، آنگاه می توانیم در دیگر بخش ها نیز دگرگونی ایجاد کنیم.