شهر آمریکایی میزبان باغ بام های اتوبوسی

شهر بوستون از احداث سقف های سبز روی ۳۰ ایستگاه اتوبوس شهری رونمایی کرده است؛ ساختارهای جدید دارای گیاهان مقاوم در برابر خشکسالی هستند که به ایجاد سایه، بهبود کیفیت هوا، افزایش حفظ آب طوفان و افزودن فضای سبز جدید کمک می کند.

به گزارش تین نیوز به نقل از ایمنا، بوستون طرح سبزسازی ایستگاه های اتوبوس را در محله ای انتخاب کرده است که دارای بالاترین تعداد اتوبوس در سیستم حمل و نقل عمومی است و به علت تردد بالا تحت تأثیر گرمای شدید قرار دارد.

میشل وو، شهردار بوستون در این رابطه گفت: «این بام های سبز روی ایستگاه های اتوبوس فقط نشان دهنده پیشرفت بوستون در زمینه پایداری نیستند، بلکه راه حلی عملی و مقیاس پذیر برای بعضی از چالش های مهم هستند که ما به عنوان یک شهر با آن مواجه هستیم. با این نقطه عطف جدید در راستای مقاومت در برابر تغییرات آب و هوا، ما نشان می دهیم که بوستون در اقدام اقلیمی نوآورانه و متمرکز بر جامعه پیشتاز است.»

این بام های سبز سایه مستقیمی را روی ایستگاه های اتوبوس که به طور معمول سقف های شفاف دارند، ایجاد می کنند. مزارع علاوه بر تلطیف هوا، آب باران را جمع آوری، رواناب را کاهش و آلاینده ها را جذب می کند و در نتیجه به کیفیت بهتر آب و جلوگیری از سیل کمک می کند. این باغ های کوچک نیز از پرندگان و گرده افشان ها حمایت و تنوع زیستی بیشتری را در مناطق شهری تقویت می کنند. بوستون ادعا می کند که این اقدام، بزرگترین نصب تک بام سبز بر ایستگاه های اتوبوس در این کشور است.

استفاده از اتوبوس هایی که در مسیر بام های سبز تردد دارند رایگان است، زیرا ساکنان منطقه جزو قشر کم درآمد طبقه بندی می شوند و بنابراین به طور نامتناسبی تحت تأثیر تغییرات آب وهوایی همچون اثر جزیره گرمایی شهری قرار می گیرند.

راه اندازی این بام های سبز نشان می دهد که زیرساخت های شهری را می توان انعطاف پذیرتر و پایدارتر طراحی کرد. داده های جمع آوری شده شامل میزان نگهداری آب حاصل از باران، دمای بام های سبز در مقایسه با پیاده رو و رشد گیاهان همواره توسط کارشناسان تحت نظر است.

پروژه مقاوم سازی بام سبز بوستون بر اساس یک برنامه آزمایشی موفق انجام شد که در سال ۲۰۱۴ به راه افتاد. نصب بام های جدید که ماه گذشته تکمیل شد، به دنبال استانداردسازی یکپارچگی زیرساخت های سبز در ایستگاه های اتوبوس بوستون و احتمالاً سایر مبلمان خیابانی است. این ساختارها به مدت سه سال تحت نظارت و نگهداری قرار خواهند گرفت تا تأثیر آن ها بر گرما، کیفیت هوا، مدیریت آب طوفان و تنوع زیستی ارزیابی شود.