قطار سریع السیر چین با سرعت ۴۵۰ کیلومتر در ساعت عرضه شد

به گزارش تین نیوز به نقل از تسنیم، مدل جدید قطار سریع السیر چین با نام CR450 هم اکنون در حال گذراندن مراحل آزمایش و ارزیابی گسترده بر روی نمونه های اولیه است تا زمینه را برای بهره برداری تجاری این قطار فراهم کند.  

براساس اعلام شرکت راه آهن دولتی چین، CR450 که به عنوان سریع ترین قطار پرسرعت جهان شناخته می شود، قادر است در شرایط آزمایشی و عملیاتی با سرعت حداکثر 450 کیلومتر بر ساعت حرکت کند.  

مهندسان در مرکز آزمایش، با نظارت دقیق بر «کنترل وزن» نمونه های اولیه CR450، سنسورهایی را بر روی ریل ها نصب کرده اند که داده های وزن هر یک از هشت چرخ را در دو طرف قطار به یک سیستم کامپیوتری ارسال می کنند.  

چن کان؛ پژوهشگر وابسته به مؤسسه تحقیقات لوکوموتیو و خودرو در آکادمی علوم راه آهن چین (LCARS)، در این باره توضیح می دهد: در فرآیند کاهش وزن، باید اطمینان حاصل کنیم که استحکام سازه نه تنها کاهش نمی یابد، بلکه با توجه به سرعت بالاتر، حتی نیاز به افزایش آن نیز وجود دارد. این چالش را می توان به فردی تشبیه کرد که می خواهد ضمن لاغر شدن، استحکام بدنی خود را حفظ یا تقویت کند. دستیابی به این هدف مستلزم به کارگیری تغییرات ساختاری و نوآوری در مواد اولیه است.

برای کاهش مقاومت هوایی در سرعت های بالا، محققان بر چالش هایی مانند تشدید ارتعاشات و اتلاف انرژی گرمایی غلبه کرده و برای نخستین بار، کل ناحیه بوژی (چرخ دسته) زیر قطار را به طور کامل پوشش دادند.  

ها دالی؛ طراح ارشد مرکز تحقیقات مهندسی حمل ونقل ریلی شرکت CRRC چانگچون، در این خصوص می گوید: صیقلی سازی کامل بدنه قطار، مقاومت هوا را در حین حرکت به حداقل می رساند.

نمونه اولیه CR450 تاکنون آزمون های دینامیکی استاتیک و کم سرعت در حوزه های کشش، ترمزگیری و کنترل نویز را با موفقیت پشت سر گذاشته است.  

چین در حال حاضر تنها کشور جهان است که به فناوری راه آهن پرسرعت تجاری با سرعت 350 کیلومتر بر ساعت دست یافته است.  

ژانگ بو؛ مدیر مؤسسه تحقیقات لوکوموتیو و خودرو در CARS، با اشاره به تلاش های صورت گرفته از سال 2018، خاطرنشان می کند: این تیم سال ها را صرف اعتبارسنجی فنی، تدوین استانداردهای پیشرفته و ترسیم نقشه راه فنی کرده است. هرچند افزایش 50 کیلومتر بر ساعتی سرعت ممکن است اندک به نظر برسد، اما دستیابی به آن مستلزم تلاش های گسترده برای کاهش پسا و مصرف انرژی، کنترل ارتعاشات و نویز، و ارتقای اتوماسیون و طراحی سبک وزن بوده است.

این تلاش ها منجر به نرم تر شدن بدنه قطار، بهبود آیرودینامیک و کاهش چشمگیر مقاومت هوا شده است.  

ژانگ در پایان تأکید می کند: سرعت در قطارهای سریع السیر تنها یک چالش فنی نیست، بلکه مسئله ای اقتصادی محسوب می شود که باید پیامدهای زیست محیطی آن نیز سنجیده شود. با این وجود، سرعت همچنان کلیدی ترین شاخص عملکرد در صنعت ریلی پرسرعت است.